متاسفانه امروزه شاهد کاهش دوام ارتباط میان اعضای خانواده و یا افراد جامعه هستیم که این خود به‌یقین می‌تواند آثار منفی بسیاری را به دنبال داشته باشد، چراکه بنا به گفته روانشناسان سست‌بودن ارتباط میان اعضای خانواده و یا جامعه خود نقش بسزایی در کاهش اعتماد اجتماعی و در نهایت افزایش آسیب‌ها و مشکلات به‌دنبال خواهد داشت.
گفتني است کاهش کارکرد خانواده خود يکي از موثرترين دلايل دوام‌نداشتن ارتباط ميان اعضاي خانواده و يا افراد جامعه محسوب مي‌شود، چراکه امروزه بنا به دلايل مختلف والدين تاثيرگذاري چنداني بر اعضاي خانواده ندارند که اين خود مي‌تواند عامل موثري در کاهش روابط ميان اعضاي خانواده باشد، هرچند در اين مجال بايد يادآور شد که کم‌فرزندآوري نيز بسيار تاثيرگذاراست.
*تاثيرپذيري از گروه همسالان
با نگاهي گذرا به روابط حاکم بر جامعه به‌راحتي مي‌توان دريافت که در حال حاضر متاسفانه افراد بيشتر از گروه همسالان تاثيرپذيري دارند که اين خود نقش بسزايي در افزايش ناهنجاري‌هاي اجتماعي و در برخي موارد نيز جرم و بزه دارد. البته برخي رفتارشناسان مي‌گويند که الگوبرداري‌هاي نامناسب خود عامل تاثيرگذاري در افزايش تاثيرپذيري از گروه همسالان است.
يک دکتر روانشناس در ارتباط با دلايل کاهش دوام روابط ميان اعضاي جامعه مي‌گويد: ضعيف‌شدن اعتقادات ديني و مذهبي عامل تاثيرگذاري در کاهش دوام روابط به حساب مي‌آيد؛ با تقويت اعتقادات مذهبي در جامعه مي‌توان فضاي بسيار مطلوب و مساعدي جهت مشارکت‌هاي اجتماعي ايجاد کرد. در دين اسلام به صله رحم تاکيد فراوان شده است؛ اتفاقي که امروزه بنا به دلايل مختلف مانند مشکلات اقتصادي بعضا کمرنگ شده است.
نصرا... منصوري با اشاره به مطلب فوق بيان کرد: متاسفانه امروزه دغدغه‌ها و درگيري‌هاي مردم در جامعه افزايش پيدا کرده است، به‌عنوان مثال بسياري از مردم در کلانشهرها به‌خصوص تهران زمان زيادي از وقت روزانه خود را در ترافيک، انجام کارهاي اداري و بانکي و غيره صرف مي‌کنند که اين خود مي‌تواند عامل خستگي و بي‌حوصلگي به هنگام حضور در خانواده باشد، به‌گونه‌اي که فرد ديگر حوصله يا زمان چنداني براي سپري‌کردن با اعضاي خانواده ندارد؛ در حال حاضر به اين‌گونه روابط، روابط موزاييکي نيز گفته مي‌شود.
*شکاف ميان‌نسلي؛ آفت روابط
وي در ادامه افزود: ايجاد شکاف ميان‌نسلي را نيز مي‌توان يکي ديگر از دلايل کاهش دوام روابط نام برد تا جايي که امروزه شاهد ايجاد شکاف به نسبت عميق ميان والدين و فرزندان هستيم، به‌گونه‌اي که در حال حاضر بسياري از جوانان حوصله وقت گذراندن با والدين و يا اقوام خود را ندارند، چراکه اين احساس در ميان بسياري از جوانان وجود دارد که بزرگتر‌ها متوجه حال و روز آنها و يا خواسته‌هايشان نيستند که اين نيز نقش بسزايي در کاهش دوام روابط برجاي مي‌گذارد.
*کاهش چشمگير گفت‌و‌گو در خانواده
اين روانشناس در پاسخ به اين پرسش مبني بر اينکه کاهش گفت‌و‌گو ميان اعضاي خانواده چه تاثيري در دوام‌نداشتن ارتباط ميان اعضاي خانواده و جامعه دارد، مي‌گويد: متاسفانه امروزه ميانگين گفت‌و‌گو ميان اعضاي خانواده کاهش يافته که اين خود مي‌تواند بنا به دلايل مختلفي مانند نبود زمان کافي و مواردي از اين‌دست باشد؛ بنابراين هرکس تنها براي خود زندگي مي‌کند. وي در ادامه تصريح کرد: متاسفانه در حال حاضر بسياري از خانه‌ها تنها به خوابگاه تبديل شده است، به‌گونه‌اي که افراد شب‌ها فقط در آنجا استراحت مي‌کنند و هرکس هنگام صبح به کار و وظايف و مسئوليت‌هاي خود رسيدگي مي‌کند و وضعيت و شرايط افراد ديگر منزل ديگر اهميت چنداني براي ساير اعضاي خانواده ندارد.
*شبکه‌هاي مجازي و نبود سواد رسانه‌اي
منصوري نقش شبکه‌هاي مجازي را در کاهش دوام روابط مثبت ارزيابي کرد و مي‌گويد: متاسفانه در حال حاضر به دليل نبود سواد رسانه‌اي و همچنين عدم فرهنگ‌سازي‌هاي لازم شاهد کاهش نقش خانواده و در مقابل تاثيرپذيري بالا از شبکه‌هاي مجازي هستيم، چراکه به‌طور متوسط افراد در طول شبانه‌روز زمان زيادي از وقت خود را در شبکه‌هاي مجازي به‌سر مي‌برند که اين خود به‌يقين مي‌تواند پيامدهاي منفي بسياري را به‌دنبال داشته باشد، به‌گونه‌اي که طبق آمار موجود حداقل 40درصد از ساکنان در تهران کنار هم زندگي مي‌کنند اما کمتر همديگر را مي‌بينند، چراکه بيشتر توجه خود را به شبکه‌هاي اجتماعي، فضاي مجازي و تلفن همراه معطوف مي‌کنند.
وي ادامه داد: متزلزل‌شدن اعتماد را مي‌توان يکي ديگر از دلايل کاهش دوام ارتباط عنوان کرد، چراکه در حال حاضر اعتماد ميان اعضاي خانواده و جامعه به‌طرز معناداري کاهش يافته که اين خود مي‌تواند يکي از نشانه‌هاي جامعه در حال گذار باشد. بايد با اتخاذ رويکردهاي مناسب بسترهاي اعتمادسازي را ايجاد کرد و نسبت به تقويت آن کوشيد.
*در نهايت...
منصوري در پايان خاطرنشان کرد: متاسفانه امروز ما بي‌اعتنا شده‌ايم. به عبارت ساده‌تر انسان اگر به خود يا جامعه‌اي که در آن زندگي مي‌کند متعهد نباشد دلسوزي کاهش پيدا مي‌کند که اين خود مي‌تواند منجر به افزايش آسيب‌هاي اجتماعي، کاهش روابط ميان اعضاي خانواده و يا بي‌مسئوليتي نيز شود. بايد يادآور شد که کاهش دوام ارتباط ميان افراد تنها به دليل مشکلات اقتصادي نيست، چراکه در برخي مواقع دلايل روحي و رواني دارد؛ برخي در خانواده حوصله همديگر را نيز ندارند و بيشتر تمايل دارند که در تنهايي و يا گروه دوستان به‌سر ببرند که اين خود در کاهش نقش و کارکرد خانواده در آينده بسيار موثر است.
انتهای پیام/ |
.jpg)
