طبيعت‌گردي پديده اي نسبتا تازه در صنعت جهانگردي است که فقط بخشي از کل اين صنعت را تشکيل می‌دهد. اين شکل از جهانگردي فعالیت‌های فراغتي انسان را به طور عمده در طبيعت امکان‌پذیر می‌سازد و مبتني بر مسافرت‌های هدفمند توام با برداشت‌های فرهنگي، معنوي، ديدار و مطالعه از جاذبه هاي طبيعي و بهره گيري و لذت جويي از پديده‌هاي متنوع آن است.
طبيعت‌گردي از طيف گسترده‌اي از گزينه‌هاي ويژه تشکيل شده است و از بازديد علمي تا يک بازديد اتفاقي در يک منطقه طبيعي به عنوان فعاليت آخر هفته يا بخش جنبي از يک مسافرت کلي و طولاني را شامل می‌شود. (نويل گر،1975). چشم‌اندازها و مناظر زيباي طبيعت مانند سواحل دریاها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها، جزاير، بيشه‌زارها و نقاط سر سبز و خرم، گياهان وحشي، جنگل‌ها و پارک‌های ملي، نواحي تفرجگاهي، مناطق کوهستاني و ييلاقي، پتانسیل‌های ورزشي – تفريحي مانند غار پيمايي، کوهنوردي، کوه‌پیمایی، کاوش‌های زمين شناسي، پياده‌روي در طبيعت، شنا، قايق‌راني، ماهيگيري و استفاده از غذاهاي دريايي، جاذبه‌هاي موثر در درمان مانند چشمه‌هاي آب معدني و حتي مناطق بياباني و کويري از کانون‌ها و جاذبه‌اي توريست پذير اين نوع از جهانگردي است. (فصلنامه علمي سازمان حفاظت محيط زيست،1372).
رشد جمعيت و توسعه ارتباطات در دهه‌هاي اخير موجب شده است که امر جابه‌جايي و مسافرت در سطح جهان به طور چشمگيري افزايش يابد. فرآيند شهرنشيني و يکنواختي فضاي کار گرايش به طبيعت‌گردي را به ويژه در جوامع صنعتي گسترش داده و نگرانی‌های عميقي را در زمينه بهره‌برداري بيش از حد از محيط زيست و منابع طبيعي ايجاد کرده است. بر اساس برآورد سازمان جهاني جهانگردي (WTO) انتظار می‌رود تا يک دهه ديگر شمار طبيعت گردان که اکنون هفت درصد کل مسافران جهان را شامل می‌شود به بيش از 20 درصد برسد (برآورد 1997 Lindberg, و 1993 Reinsold منتشر شده در سايت WTO در اينترنت).
اين نگرش که لازمه تداوم توسعه و ايجاد يک جامعه سالم در گرو حفظ محيط زيست است، واقعيتي انکارناپذير است. از آنجايي که اکوتوريسم نيز از اهمیت استراتژيک و فوق‌العاده اي برخوردار است، «زمينه نوعي چالش زيست محيطي را براي برنامه ريزان ايجاد خواهد کرد، به طوري که آنان ناگزيرند راهي را بيايند تا جهانگردان بتوانند از جاذبه هاي طبيعي بازديد کنند بي آنکه موجب تخريب آن شوند.»(کهن، 1377).
آذربایجان غربی در بین استان‌های کشور از تنوع زیستی کامل به لحاظ داشتن چهار فصل و زیست‌گونه‌های با ارزش ملی و بین‌المللی گیاهی و جانوری و جاذبه های طبیعت‌گردی برخوردار است، وجود جنگل‌های غنی، قرار گرفتن روستاها در مناطق طبیعی بکر و دیدنی، وجود آثار و بناهای باستانی ثبت شده در فهرست آثار بین‌المللی و ملی در روستاها همگی دست در دست هم داده‌اند تا روستاها و طبیعت آذربایجان غربی را برای طبیعت‌گردان جذاب‌تر کند.
معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی با بیان جایگاه ویژه استان در گردشگری طبیعت بر لزوم توجه هر چه بیشتر به مقوله طبیعت‌گردی تاکید کرد.
حسين امامي با اشاره به عقد تفاهم‌نامه مابین سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان غربی و صندوق کارآفرینی امید اظهار كرد: با هماهنگی‌های به عمل آمده مبلغ 2 میلیارد تومان تسهیلات برای حمایت و توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی در سطح روستاهای هدف گردشگری استان اختصاص یافته که این تسهیلات با بهره چهار درصد به متقاضیان واجد شرایط اعطا مي‌شود.
وي تصريح كرد: روستاهاي استان در اين حوزه از پتانسيل خوبی برخوردار هستند كه با فراهم كردن زيرساخت‌هاي لازم مي‌توان از اين ظرفيت‌ها در بحث طبيعت‌گردي و جذب گردشگر بهره‌مند شد.
امامي با بيان اينكه گردشگری یکی از اهرم‌های اساسی توسعه اقتصادی استان است که می‌تواند حتی زمینه رشد و شکوفایی سایر حوزه‌ها را به دنبال داشته باشد، افزود: یکی از اهداف تعریف شده سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، گسترش تورهای تخصصی بوم‌گردی به مقاصد روستاهای هدف گردشگری است كه در اين راستا موسسات و سازمان‌های غیردولتی می‌توانند در معرفی دیگر مکان‌های طبیعی که به عنوان جاذبه گردشگری در سطح استان مطرح هستند، نقش بسزایی داشته باشند.
وي در ادامه سخنان خود با اشاره به اینکه ایجاد اقامتگاه‌های بوم‌گردی صرفاً با هدف گذاری در روستاهایی صورت می‌گیرد که شاخص‌ها و جاذبه‌های لازم جلب گردشگر را دارا باشند، از برگزاری کارگاه آموزشی آشنائی با مزایا و آثار مثبت اقامتگاه‌های بوم‌گردی برای تورها و دهیاری‌ها خبر داد.
آنچه که در اين رابطه حائز اهميت است برقراري رابطه عادلانه بين گروه‌های توريستي و پديده هاي زيست محيطي است. به طوري که توسعه و انجام اين گونه فعالیت‌های توريستي صرفا نبايد اهداف مادي و اقتصادي به دنبال داشته باشد بلکه بايد در حفظ و نگهداري آن‌ها نيز نهايت کوشش را به عمل آورد. قدر مسلم هيچ جامعه اي مجاز نيست محيط زيست و منابع طبيعي را براي برآوردن نياز هاي مادي خود به گونه اي مورد استفاده قرار دهد که ضمن غفلت از آسيب رساني به نسل خود، نسل‌های بعدي را نيز با امکانات طبيعي ناسالم و ناکافي مواجه سازد.
انتهاي پيام/ |
.jpg)
