دلش تنهایی می خواهد تا یکبار دیگر زندگی کوتاه خود با همسرش را مرور کند اما چون احساس و منطق پشت ازدواجش نبوده، نمی تواند حتی به یاد بیاورد که چگونه وارد یک زندگی جدید شد، زندگی که هیچ چیز از آن نفهمید. فقط می داند ورودش به زندگی مشترک با عروسک دوران کودکی اش بود.

فقط 12 سال داشت که پای سفره عقد نشست، حتی نمی دانست، سفره ای که چیده شده برای ورود به زندگی مشترک است به دوستانش که آنها نیز همسن و سالش بودند، زیر لب و در لباس عروسی لبخند می زد، در دلش خنده ای بود اما هیچ کس نمی دانست که این خنده برای ازدواجش نیست و از سر بچگی و برای شوخی با دوستانش است و شیطنت های دوران کودکی اش را در پای سفره عقد تجربه می کند.

همه چیز از اینجا شروع شد. در یک روستای دورافتاده و کوچک زندگی می کند، رسم و سنت این گونه است که دختر باید زود ازدواج کند، زود یعنی زیر 15 سال. اما نمی دانند که شاید این دختر هنوز از نظر عقلی و شرایط زندگی به حدی نرسیده است که بتواند یک زندگی مشترک را آغاز کند و شاید هم در آینده ای نه چندان دور، در کودکی مادری را تجربه کند. اما باید تن به این ازدواج بدهد.

مناقشه برای ازدواج دختران زیاد است برخی با ازدواج دختران زیر 18 سال، برخی زیر 15 و برخی دیگر زیر 13 سال مخالفت دارند اما هنوز ازدواج های زیادی حتی در سن 9 سالگی هم اتفاق می افتد که از نظر جامعه شناسان و کارشناسان اجتماعی بسیار نگران کننده است.

حرف و حدیث ها بسیار است اما وقتی برخی حرف ها از زبان مسئولان شنیده می شود، دردها و رنج ها دوچندان می شود.

فرهنگ ‌های غلط موجب ازدواج دختران 10 تا 15 سال می ‌شود. دلیل اصلی آن، اجبار والدین این کودکان است. مگر می شود یک دختر 10 یا 12 ساله توانایی حفظ یک خانواده را داشته باشد. پیچیدگی های زندگی آن قدر هست که یک دختر 30 ساله گاهی با اتفاقاتی خوش یا ناخوش نمی داند که چگونه برخورد کند آن وقت یک دخترک کوچک بی گناه که تنها در زندگی اش تا بوده شیطنت کودکی و بازی با عروسک را تجربه کرده اما باید زندگی زناشویی را هم به خوبی بگذراند. آیا می تواند؟ این سوال خیلی هاست.

بسیاری از کارشناسان اجتماعی و جامعه شناسان معتقدند ازدواج باید زمانی انجام شود که هر دو فرد (زن و مرد) شرایط لازم برای ازدواج را داشته باشند.

* کودکی را به مسلخ می برند

سهیلا صادقی، جامعه شناس می گوید: «باور قطعی من این است که ازدواج در بچگی، «ذبح بچگی» است و بچگی را داریم ذبح می کنیم. همین الان هم بچه ها، بدون ازدواج زودهنگام در حال ذبح شدن هستند که یکی از عوامل آن سیستم آموزش و پرورش است.

به عبارت دیگر این سیستم و درس گرایی چنان بچه ها را در استیلای خود قرار داده است که بچگی آنها در حال ذبح شدن است؛ چرا که بچه های ما با این سیستم بچگی نمی کنند؛ یعنی بازی نمی کنند و اوقات فراغت ندارند. در واقع تحت تاثیر سیطره درس گرایی هستند و حالا شما ازدواج کودکان را نیز اضافه کنید و بعد ببینید چه معجونی ایجاد می شود.»

این جامعه شناس از سوی دیگر به پیدایش خانوده ای تحت عنوان «خانواده انگلی» اشاره می کند که در پی ازدواج بچه ها پیش می آید. وقتی کودکی، از کودکی خود خروج زودرس دارد در واقع یک خانواده انگلی تشکیل می دهد و از میزبان خود (خانواده ای که از آنها حمایت می کند) تغذیه می کند. این خانواده ها (خانواده های انگلی) سالیان سال طول می کشد که هویت یک خانواده را پیدا کنند.

صادقی، خانواده انگلی را فقط به کودکان متاهل محدود نمی کند و آن را به جوان هایی تسری می دهد که در 23 یا 24 سالگی ازدواج کرده اند اما خانواده های آنان فکر می کنند که عروس و داماد هنوز بچه اند. انگار بچه ای به بچه ها اضافه شده است؛ این در حالی است که قرار نیست با ازدواج ها، بچه ای به بچه ها اضافه شود بلکه قرار است اینان، خانواده مستقلی تشکیل دهند. حالا شما ببینید که در سنین پایین تر چقدر این فرایند که زن و شوهر کودک، هویت یک خانواده مستقل را پیدا کنند طول می کشد و زمان می برد.

* افزایش حاملگی های پرخطر

«مطلب دیگر جدایی و ترس از خانواده برای بچه هاست به عبارتی ما دختر بچه ها را با احساس ترس و عدم امنیت وارد خانواده همسران می کنیم این در حالی است که بچگی آنها نصفه و نیمه می ماند و از همه مهمتر اینکه حاملگی های پر خطر هم جان «کودک مادر» و هم جان بچه ها را به خطر می اندازد. براساس نتایج مطالعات بین المللی از جمله یونیسف، میزان مرگ و میر بچه هایی که زیر 15 سال حامله می شوند 61 درصد بیشتر از مرگ و میری است که در بالای 20 سال اتفاق می افتد.»

از طرفی آیا به این قضیه فکر کرده اید که وقتی بچه 13 ساله را روانه خانه شوهر می کنیم. قرار است این بچه، چه نسلی را تربیت کند در حالی که تحصیل خود را رها کرده و بچگی خود را تکمیل نکرده است. بچه ای که خودش تصوری از آزادی و مدیریت ندارد قرار است چه نسلی را تربیت کند؟ نسلی که در این فضا شکل می گیرد چه ویژگی هایی خواهد داشت؟ الان بسیاری از بچه ها که در دامن پدر و مادر تحصیلکرده بزرگ شده اند مشکل دارند آیا می توانید جایی که مادر از سرمایه های فرهنگی، اجتماعی و هویتی خود جدا مانده و درک از خودش به دلیل بچگی، تکمیل نشده است، چه کودکی را قرار است تربیت کند؟

این جامعه شناس تاکید می کند که نه تنها منع ازدواج کودکان را باید گفتمان سازی کنیم که حتی قانون گذار هم باید موارد مربوط به ازدواج کودکان را اصلاح کند و ازدواج های زیر سن 18 سال را به لحاظ قانونی منع کند؛ برای اینکه تبعات جدی دارد.

دیگر آنکه همین الان که میانگین سنی ازدواج در کشور 25 ، 26 سال است تقریبا هفت، هشت سال بین بلوغ جنسی و ازدواج فاصله داریم و ما برای این موضوع ها فکر نمی کنیم و بعد می خواهیم از بچه ها دفاع کنیم. این مساله باید از دستور کار خارج شود و اتفاقا قانونگذار تحت بحث های کارشناسی اصلاحات را انجام دهد.

انتهای پیام/