بحران حاشیه نشینی امروز به معضلی جدی تبدیل شده به طوریکه به عقیده مسئولان و کارشناسان زنگ خطر آن به صدا درآمده است.

به عقیده کارشناسان عواملی مانند خشکسالی، بیکاری، بی رونقی کشاورزی و دامداری در روستاها موجبات مهاجرت روستاییان را به سمت شهرها فراهم کرده و به دلیل آنکه اغلب این افراد به دلیل فقر قادر به سکونت در محلات توسعه یافته شهر نیستند بنابراین به اجبار حاشیه شهرها را برای زندگی و اسکان انتخاب می کنند.

در همین راستا دولت در برنامه ششم مکلف به برنامه ریزی برای ساماندهی و کاهش سالانه 10 درصدی جمعیت حاشیه نشین شهرها شد با این حال نمایندگان بر این باورند صرف برنامه نوشتن گره‌ای از مشکل حاشیه نشینی باز نمی‌کند و رفع معضل حاشیه نشینی را مستلزم عزم و اراده جدی دولت، تامین اعتبار لازم و همچنین فراهم نمودن زیرساخت ها و رفع نابرابری های اجتماعی می دانند.

نمایندگان رفع حاشیه نشینی را مستلزم برقراری عدالت اقتصادی می دانند و بر این باورند اگر عدالت اقتصادی برقرار نشود نه تنها گره ای از مشکل حاشیه نشینی باز نخواهد شد بلکه روز به روز به تعداد حاشیه نشینان هم افزوده خواهد شد.

نماینده مردم نقده و اشنویه در مجلس شورای اسلامی، در گفت وگویی تصریح کرد: حاشیه نشینان به لحاظ اقتصادی در حاشیه های جامعه قرار می گیرند و به دلیل آنکه امکان ساخت و ساز در حاشیه شهرها راحت است از این رو در حاشیه شهرها اقدام به ساخت سکونتگاه های غیررسمی می کنند که این موضوع در مواقع بحران حادثه ساز خواهد بود.

عبدالکریم حسین زاده از بی توجهی نسبت به اجرای طرح های توانمندسازی ساکنان سکونتگاه های غیررسمی انتقاد کرد و گفت: هر چند این طرح ها از سوی دستگاه های ذی ربط تهیه و تدوین می شود اما به مرحله اجرایی در نمی آیند و فقط در حد مطالعه باقی می مانند این در حالی است که مادامی که چنین طرح هایی اجرایی نشود نمی توان به توانمندسازی ساکنان این مناطق امیدی داشت.

این نماینده مردم در مجلس دهم، توجه به اقدامات اجتماعی و همچنین توانمندسازی حاشیه نشینان را راهکار ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی دانست و افزود: در رابطه با توانمندسازی سکونتگاه‌های غیررسمی تنها بحث کالبدی و فیزیکی مطرح نیست بلکه مباحث اقتصادی، اجتماعی، معیشتی و فرهنگی ساکنان این سکونتگاه ها باید مورد توجه قرار گیرد و پیرامون این مباحث باید سرمایه‌گذاری‌های کلان انجام شود.

حسین زاده با یادآوری اینکه مداخله در سکونتگاه های غیررسمی شامل بهسازی، نوسازی، بازسازی و مرمت است، تصریح کرد: به نسبت نوع پروژه هر کدام از این مداخلات و اقدامات انجام می شود بنابراین در رابطه با سکونتگاه های غیررسمی باید طرح هایی تهیه و تدوین شود که علاوه بر نوسازی کالبدی مناطق، خیابان ها و بحث ایمنی، به اشتغال و توانمندسازی اقتصادی ساکنان سکونتگاه های غیررسمی نیز توجه شود زیرا مادامی که آنها از لحاظ اقتصادی توانمند نشوند نمی توانند به بدنه اصلی جامعه شهری متصل شوند.

عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی از بی توجهی مسئولان نسبت به امر مشارکت پذیری در ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی انتقاد کرد و ادامه داد: متاسفانه در این رابطه شاهد هیچ گونه تلاشی از سوی دستگاه ها برای بهبود وضعیت حاشیه نشینان نیستیم در این رابطه لازم است دستگاه هایی مانند وزارت راه و شهرسازی، شهرداری ها، وزارت اقتصاد و دارایی و همچنین وزارت جهاد کشاورزی و صنعت، معدن و تجارت به نسبت نوع اشتغال ساکنان و تمامی بخش‌های خصوصی و سمن ها باید همکاری لازم را جهت به سرانجام رساندن توانمندسازی ساکنان سکونتگاه های غیررسمی داشته باشند.

انتهای پیام/