روز هفتم تیرماه سال ۱۳۶۶، یک سال مانده به پایان جنگ هشت ساله عراق علیه ایران، را با بمب‌های شیمیایی بمباران کرد. دقایقی پس از فروریختن بمب‌ها، بیش از صد و بیست نفر از مردم غیر نظامی به شهادت رسیدند و بیش از هشت هزار نفر نیز مصدوم شدند و مصدومان تا امروز با عوارض جسمی و روحی ناشی از مواجهه با عامل شیمیایی خردل، گاز موستارد، جنگیده‌اند با همان توان لایموتی که در سینه های مجروح و روح پژمرده‌شان باقی مانده است.

به گزارش ناي قلم، نماینده مردم سردشت و پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی می‌گوید: بیست و هشت سال پیش در چنین روزی (7 تیر ماه 1366) مردم مظلوم و بی‌دفاع سردشت از سوی رژیم خونخوار و ستم پیشه بعثی عراق مورد بی‌رحمانه‌ترین حملات با بمب‌های شیمیایی در مقیاسی وسیع قرار گرفتند و رهبران رژیم بعثی با زیر پا نهادن تمامی قوانین بین‌المللی، قواعد جنگی، کنوانسیون‌های حقوق بشری و ارزش‌های انسانی هولناک‌ترین جنایت را رقم زدند و سردشت به عنوان اولین شهر مسکونی قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در تاریخ جهان به ثبت رسید.

رسول خضری می‌افزاید: متعاقب این حمله غیرانسانی بیش از 120 نفر از مردم غیرنظامی به شهادت رسیدند و بیش از هشت هزار نفر نیز مصدوم شدند. این حمله فجیع‌ترین حمله شیمیایی علیه یک شهر بعد از تصویب کنوانسیون‌های منع سلاح‌های شیمیایی در جهان بود.

  به گفته وی از آن روز زندگی در سردشت حالت عادی نداشته و مردم آزاده و صبور و فرزندانمان در سردشت با تبعات و اثرات مخرب آن دست به گریبان بوده‌اند و متأسفانه هنوز هم بسیاری از مشکلات همچنان وجود دارند و آلام و دردهای مردم مظلوم سردشت کاملا التیام نیافته و اثرات ناشی از بمباران شیمیایی و زخم‌های عمیق آن همچنان بر جسم و جان و روح زنان، کودکان و مردان این مردم صبور و مقاوم باقی مانده است. مشکلات ریوی، تاول‌های پوستی، اضطراب، افسردگی، استرس، پیامدهای ناگوار زیست محیطی و... تنها گوشه‌ای کوچک از رنج و درد مردم عزیز سردشت هستند.

 خضری اظهار می‌دارد با وجود آنکه در طول سالیان گذشته تلاش شده که یاد و خاطره قربانیان شیمیایی سردشت به شیوه‌های مختلف گرامی داشته شود و اقدامات عملی مثبت و مفیدی جهت کاهش رنج و درد و گرفتاری‌های این عزیزان به عمل آمده است، اما این تلاش‌ها متناسب با درد و رنجی که مردمان این شهر کشیده‌اند نبوده و متأسفانه هنوز هم مشکلاتی حاد و مطالباتی اساسی وجود دارند که جزء حقوق حقه مردم عزیز این خطه هستند.

وی متذکر می‌شود در بیست و هشتمین سالگرد بمباران شیمیایی سردشت ضمن اعلام اینکه دیگر هیچ بهانه‌ای از سوی هیچ کسی برای عدم توجه به خواسته‌ها و مطالبات و احقاق حقوق قربانیان و مصدومین شیمیایی سردشت قابل پذیرش نیست و با اعلام پایبندی به تعهد خود مبنی بر به‌کارگیری هم و تلاش خود در احقاق حقوق مصدومین و جانبازان شیمیایی و مردم گرانقدر سردشت، از رئیس جمهور دولت تدبیر و امید و هیئت دولت و مسئولان و مدیران در سطح ملی و منطقه ای و نیز وزارت خارجه خواستارم که از تمامی راهکارها و ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های موجود و در دسترس بهره گرفته و تمام تلاش و سعی خود را در راستای خدمتگذاری بیشتر و رسیدگی بهتر به مسائل و مشکلات و کاهش دردها و سختی‌های مردم سردشت به کار گیرند و بدین گونه دین خود را به این مردم عزیز ادا کنند.

وی تاکید می‌کند در این راستا دقت در تخصیص منابع و اختصاص بودجه‌ای با هدف ارتقای شاخص‌های کیفیت زندگی و توسعه جهشی و همه جانبه سردشت و توانمندسازی شهروندان و در نتیجه بازگرداندن نشاط و امید به آن‌ها، رفع بیکاری و ایجاد فرصت‌های شغلی و محرومیت‌زدایی از طریق برنامه‌ریزی کارشناسانه و اولویت دادن به رسمی شدن مرز کیله سردشت، تلاش بیشتر و جدی‌تر وزارت خارجه برای پیگیری پرونده حقوقی قربانیان شیمیایی در مجامع و دادگاه‌های بین‌المللی و ارائه گزارشی از نتایج ملموس در این زمینه به مردم، شناساندن و آگاهی‌بخشی در مورد تراژدی شیمیایی سردشت در سطح ملی و تلقی روز بمباران شیمیایی سردشت به عنوان یک فاجعه ملی و درج و ثبت آن در‌ تقویم رسمی کشور، تعیین کمیسیون‌های پزشکی به منظور تعیین درصد جانبازی و توجه به ادله و مدارک مدعیان مصدومیت جهت شناسایی رسمی به عنوان مصدوم شیمیایی، تامین تجهیزات پزشکی و اعزام پزشکان متخصص و تامین داروهای مورد نیاز، گسترش رویکرد علمی و آکادمیک به منظور واکاوی پیامدهای فاجعه شیمیایی و ایجاد یک مرکز تحقیقاتی و مطالعات علمی به مرکزیت سردشت که پیش‌تر در مجلس شورای اسلامی مکاتباتی در این زمینه انجام داده‌ایم و گام‌های مقدماتی برداشته شده است، اعلام و ثبت شهر سردشت به عنوان نماد صلح و ایجاد منطقه گردشگری صلح و ... از جمله مواردی هستند که جزء مطالبات مردمی بوده و از اهمیت خاصی برخوردارند و در این راستا انتظار داریم که همگان احساس مسئولیت نموده و در راستای عملیاتی نمودن و تحقق بخشیدن به این موارد تلاش نمایند.

*یک هزار و ۴۰۰ نفر از مردم سردشت مدعی جانبازی شیمیایی هستند

فرماندار سردشت نیز می‌گوید در حال حاضر با گذشت ۲۸ سال از سالروز بمباران شیمیایی سردشت توسط رژیم بعث عراق هزار و ۴۰۰ نفر از مردم این شهرستان مدعی جانبازی شیمیایی هستند.

عزیز حسنی می‌افزاید در این خصوص افراد مدعی جانبازی شیمیایی در خواست تشکیل پرونده و کمیسیون پزشکی دارند.

وی به آمار شهیدان و جانبازان شهرستان سردشت اشاره و تصریح می‌کند شهرستان سردشت ۸۵۰ شهید دارد که از این مجموع ۱۱۸ شهید شیمیایی و از مجموع ۲۲۵۰ جانباز ۱۴۵۰ جانباز شیمیایی هستند.

فرماندار سردشت در خصوص خدمات درمانی ارائه شده به جانبازان شیمیایی در این شهرستان خاطرنشان می‌کند کلینیک جانبازان مجهز به داروخانه شبانه روزی و آزمایشگاه است و کلیه خدمات را به صورت رایگان به جامعه ایثارگری ارائه می‌دهد.

نامه ۱۰۵ وکیل به رئیس‌جمهور درباره سردشت

عضو انجمن حمایت از قربانیان سلاح‌های شیمیایی سردشت نیز از ارسال نامه ۱۰۵ وکیل دادگستری به رئیس جمهوری خبر داد.

عثمان مزین گفت: در این نامه وکلا با تاکید بر معرفی سردشت به عنوان شهر صلح، دولت را مکلف به حمایت قانونی از قربانیان سلاح‌های شیمیایی کردند.

در متن این نامه آمده است: در جریان جنگ تحمیلی و طولانی مدت عراق با ایران، علاوه بر شهادت و جانبازی تعداد بی‌شماری از فرزندان این مرز و بوم که در جبهه‌های جنگ در حال مبارزه بودند، شهرها و مناطق غیرنظامی فراوانی هم مورد حملات بی‌شمار دشمن مهاجم قرار گرفته که در اثر آن حملات شهرها، روستاها و مناطق مسکونی گسترده‌ای ویران شده و تعداد بسیاری از شهروندان غیرنظامی هم کشته یا مجروح شدند که هم در طول جنگ و هم بعد از خاتمه آن، نیروهای غیرنظامی زیان دیده از جنگ مورد بی‌توجهی و فراموشی قرار گرفته و اثبات شهادت یا جانبازی آنان با مقررات و قوانین دست و پاگیر مواجه شده و خود آن افراد و خانواده‌ها و بازماندگانشان از مزایای قانونی مربوط به قربانیان جنگ محروم مانده‌اند.

هم‌وطنان ساکن در شهرهای مرزی غرب کشور که غالباً هم کرد زبان هستند بیشترین خسارات را در طول جنگ متحمل شده و بر اساس میزان خسارات متحمله به حق انتظار جبران خسارات و اعاده به وضع سابق را داشتند که متأسفانه این انتظار بدیهی و به حق جامه عمل به خود نپوشیده؛ در حالی که سپری شدن حدود ۳۰ سال از خاتمه جنگ و حاکم شدن صلح مدت لازم و کافی برای شناسایی تمام قربانیان جنگ و تحت پوشش قرار دادن آنان و بازسازی مناطق جنگ زده و تبدیل این مناطق به مناطق امن و آباد است. اما مشاهده مناطق جنگ زده و وضعیت قربانیان جنگ به وضوح مؤید عدم اقدام جدی دستگاه‌های مسئول برای اجرای قانون و رفع تبعیض بین همه مناطق کشور است. قطعاً این امر موجب عدم استفاده از ظرفیت‌های مختلف این مناطق در راستای توسعه و آبادانی کشور است.

به رغم گذشت پنج سال از تصویب قانون الزام دولت به شناسایی جانبازان شیمیایی تاکنون اقدام چندانی برای اجرای این قانون و تشکیل کمیسیون‌های تعیین درصد جانبازی در تمام مناطق شیمیایی شده از جمله سردشت، بانه، مریوان، نودشه، پاوه، کرمانشاه، نوسود، زرده، گیلان غرب و... صورت نگرفته و خیل عظیم مجروحان شیمیایی بدون حمایت و تعیین درصد جانبازی رها شده‌اند و خود باید هزینه‌های گزاف درمانی را بپردازند. این در حالی است که آنان در اثر مجروحیت با گازهای خطرناک شیمیایی قدرت و توان کار کردن را هم از دست داده‌اند. با توجّه به اینکه این هم‌وطنان در اثر جنگی که کشورمان یکی از طرف‌های درگیر آن بوده دچار نقص عضو و صدمات جسمی، روحی و روانی شده و مدّت ۳ دهه خودشان این رنج و مشکلات عدیده آن را تحمّل کرده‌اند تردیدی در ضرورت حمایت و تکلیف دولت به حمایت از آنان وجود ندارد.

پس از خاتمه جنگ، تنها اقدام قضائی به عمل آمده در این راستا شکایت انجمن غیردولتی دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت در دادگاه جزایی شهر لاهه هلند اقامه و منجر به محکومیت یکی از اتباع این کشور به اتهام معاونت در ارتکاب جنایت جنگی شده و قطعیت یافته که با توجه به اینکه وزارت امور خارجه متولی و مسئول دفاع از حقوق اتباع کشورمان در خارج است این امر باید توسط آن وزارت صورت می‌گرفت. اکنون با تصویب قانون الزام دولت به طرح شکایت مصدومین و جانبازان شیمیایی در محاکم خارجی بر این وظیفه تاکید مجدد شده اما متاسفانه این مهم و ضرورت معرفی شهر شیمیایی زده سردشت به عنوان نماد مقاومت مورد فراموشی قرار گرفته و اخیراً اجرای این قانون بسیار مهم و حیاتی نیز به بنیاد شهید و امور ایثارگران محول شده که قطعاً به دلیل فقدان نیروی متخصص در زمینه حقوق بین‌الملل در آن بنیاد و اینکه وزارت خارجه در بیشتر دول اروپایی که به انحاء مختلف آن دولت‌ها یا اتباع آنان در تجهیز دولت بعث به این سلاح‌ها نقش مؤثر داشته‌اند دارای نمایندگی می‌باشد احاله آن به بنیاد شهید و امور ایثارگران تأثیری در اجرای این قانون نخواهد داشت و قطعا برای اجرای صحیح آن وزارت امور خارجه اولی‌تر خواهد بود.

اکنون که در آستانه روز ملی مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و بیست و هشتمین سالگرد فاجعه بمباران شهر مرزی و مسکونی سردشت قرار داریم اینجانبان وکلای دادگستری با امضای این نامه ضمن تاکید بر ضرورت معرّفی شهر مظلوم سردشت به عنوان شهر صلح و معرفی آن به جهانیان با این امید که چنین فجایع غیرانسانی در هیچ جای جهان تکرار نشود، خواستار جدیت در طرح شکایت جانبازان شیمیایی در مراجع قضائی خارجی، مطالبه خسارت از دولت جایگزین در عراق، شناسایی تمامی جانبازان جنگ در تمامی مناطق جنگ زده خصوصاً مناطق شیمیایی شده از جمله سردشت، بانه، نودشه، مریوان، کرمانشاه، پاوه، نوسود، زرده، گیلان غرب و... برقراری تمام حقوق قانونی برای جانبازان نظامی و غیرنظامی جنگ و توسعه و آبادانی و بازسازی مناطق جنگ زده هستیم.

انتهای پیام/