1399/03/11

امير داداشي/ در حالي که طي روزهاي پاياني بهمن ماه قنادان و شيريني‌فروشان خود را آماده ورود به پيک فروش خود يعني شب عيد نوروز مي‌کردند، اما ورود قابل انتظار کوويد-19 به ايران تمام معادلات را بر هم ريخت.

پاندمي کرونا باعث شد فعالان اين صنف علاوه بر روزهاي پرتقاضاي نوروز، ماه رمضان کم‌رمقي را هم پشت سر بگذارند. حتي تعدد اعياد مذهبي در ماه‌هاي رجب و شعبان هم نتوانست کمکي به حال شيريني‌فروشان کند و حالا علاوه بر صاحبان اين کسب‌وکار، امنيت شغلي کارگران قنادي‌ها هم مورد تهديد قرار گرفته است.

اکنون قنادان و شيريني‌فروشان با چنان رکودي دست‌وپنجه نرم مي‌کنند که حتي گراني‌ سال‌هاي اخير هم شغل آنها را اين‌چنين کم‌سود نکرده بود.

«دغدغه نان يا خطر جان؟»؛ اين پرسشي است که طي 100 روز اخير بارها و بارها از سوي مسئولان و شهروندان تکرار شده است. سوالي که هنوز پاسخ مشخصي براي آن پيدا نشده و بر سر انتخاب يکي از گزينه‌ها اتفاق نظر وجود ندارد. عده‌اي معتقدند که با قرنطينه شهري يا خانگي معيشت شهروندان به خطر مي‌افتد و گروهي ديگر بر اين موضوع اصرار دارند که بدون قرنطينه جان افراد تهديد مي‌شود.

گروه اول معتقدند وقتي ناني براي خوردن نباشد، اگر کرونا جان افراد را نگيرد، گرسنگي سلامتشان را از بين مي‌برد. گروه دوم هم بر اين عقيده هستند که وقتي شهروندان با حضور گسترده در جامعه خود را در خطر ابتلا به بيماري قرار دهند، ديگر تواني براي انجام فعاليت درآمدزا نخواهند داشت و در اين صورت جان و مال خود را از دست مي‌دهند.

کافه‌ها، قنادي‌ها و شيريني‌فروشي‌ها ازجمله مشاغلي هستند که پس از شيوع کرونا به کمترين ميزان بازدهي طي سال‌هاي فعاليت خود رسيده‌اند. با اينکه متخصصان امر بارها تاکيد کرده‌اند که شيريني‌ها به دليل پخته‌شدن از اثرات احتمالي کرونا مصون مي‌مانند، اما بسياري از شهروندان همچنان ترجيح مي‌دهند که بدون استفاده از کيک و شيريني نيازهاي خود را تامين کنند. همين امر باعث شده تا فروش شيريني به کمترين حد خود برسد و کارگران اين بخش نيز امنيت شغلي خود را تا حدودي از دست دهند.

انتهای پیام/