1395/03/01

کارشناسان اعتیاد معتقدند، مشکل درمان اعتیاد، دیگر کمبود مراکز درمان اعتیاد نیست و مساله مهم، بی‌توجهی به درمان های غیردارویی است. آنها می گویند حذف درمان‌های غیردارویی، حذف درمان اعتیاد است. سه هفته‌ای می‌شود که مسئولان هشدار داده‌اند که تریاک‌ها آغشته به سرب است و اخبار هم حکایت از آن دارد که میزان مسمومیت معتادان روزبه‌روز بیشتر می‌شود. پرویز افشار، سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر اولین کسی بود که به‌طور رسمی این مساله را مطرح کرد و به مصرف‌کنندگان مواد هشدار داد که از قاچاقچیان تریاک نخرند و به‌جای آن از مراکز درمان سرپایی اعتیاد یا مراکز کاهش آسیب شربت تریاک تهیه کنند. افشار برای اینکه هزینه درمان با شربت تریاک نسبت به خرید تریاک از قاچاقچیان بیشتر نشود هم راهکاری ارائه داد و گفت که به مراکز درمانی اعلام شده است تا خدمات روان‌شناختی و مددکاری را برای این افراد کاهش دهند تا قیمت تمام‌شده درمان اعتیاد بیشتر از قیمت خرید تریاک از قاچاقچیان نشود؛ اما این راهکار افشار برای کاهش هزینه‌ها به مذاق درمانگران و کار‌شناسان حوزه اعتیاد خوش نیامده است.

گسترش شربت تریاک

یک درمانگر و کار‌شناس اعتیاد می‌گوید: این اظهارنظر بر دو فرض غلط پایه‌گذاری شده است؛ فرض اول اینکه خدمات روان‌شناختی و مددکاری تاثیری در درمان اعتیاد ندارند و بود و نبود آن‌ها مهم نیست. فرض دوم هم این است که برای کمک به معتاد در حال درمان یک ریال هم نمی‌خواهیم خرج کنیم.

حسن رفیعی، می‌گوید: درمان دارویی به‌تنهایی درد چندانی از اعتیاد دوا نمی‌کند. این درمان‌ها حتما باید با درمان‌های غیردارویی، روان‌درمانی، گروه‌درمانی، ماتریکس، مداخلات اجتماعی و غیره تکمیل شود. حذف این درمان‌ها یعنی حذف درمان اعتیاد. با متادون و شربت تریاک، باری از اعتیاد این مملکت کم نخواهد شد.

رفیعی با توزیع شربت تریاک در جامعه هم موافق نیست و می‌گوید: ۱۰، ۱۵ سال پیش گروهی پیشنهاد توزیع شربت تریاک را مطرح کردند که اقدامی غیرکار‌شناسی و مطالعه نشده بود. این دیدگاه‌‌ همان زمان هم مخالفان زیادی داشت و پیشنهاددهندگان تنها با تمسک به قدرت، کار خود را پیش بردند. اما جامعه این نوع درمان را پذیرا نشد و شربت تریاک در جامعه توسعه پیدا نکرد. حالا با این روش می‌خواهند شربت تریاک را هم گسترش بدهند.

درمان اعتیاد باید تحت پوشش بیمه باشد

او در پاسخ به این سوال که در شرایط اضطراری کنونی که به‌طور گسترده سرب به تریاک اضافه شده است، چه راهکاری برای حل مساله پیشنهاد می‌کنید، می‌گوید: درمان باید در جامعه گسترش پیدا کند. اگر هزینه درمان زیاد است و این باعث می‌شود که معتاد به سمت درمان نرود، هزینه درمان را باید دولت با بیمه یا یارانه پوشش بدهد. معلوم است که وقتی هزینه درمان اعتیاد بیش از هزینه خود اعتیاد باشد، این وسط درمان اعتیاد می‌بازد و معتاد رغبتی برای ترک پیدا نمی‌کند.

این کارشناس اعتیاد می‌گوید: فرض کنید که بیماری مشکل دیابت دارد و باید روزی یک قرص مصرف کند. آیا پزشک به بهانه اینکه این قرص گران است می‌تواند بگوید که به‌جای روزی یک قرص نصف قرص بخورد؟ پیشنهاد سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر متاسفانه به همین نادرستی است و البته باید به این فکر کرد که در حالی که هرگز به مخیله هیچ پزشکی خطور نمی‌کند که در مورد دیابت چنین پیشنهادی بدهد، چه شده است که یک مقام مسئول در مورد اعتیاد به چنین راه حلی رسیده است؟!

رفیعی در پاسخ به این سوال که بیماران را چطور باید برای درمان ترغیب کنیم، می‌گوید: معتادان وقتی ببینند که تریاک چه عوارضی برای آنها و دیگر مصرف‌کنندگان ایجاد می‌کند، برای درمان ترغیب می‌شوند؛ اما همین بیمار اگر به مراکز درمانی مراجعه کند و ببیند که هزینه درمان اعتیاد از هزینه مصرف مواد بیشتر است، ترجیح می‌دهد‌‌ همان تریاکی را مصرف کند که سرب دارد. دولت می‌تواند با استفاده از دو سازوکار بیمه‌ای و حمایتی (یارانه) این تهدید را به فرصت خوبی برای جذب تعداد بیشتری از بیماران به درمان درست اعتیاد، اعم از دارویی و غیردارویی، تبدیل کند. جان شهروندان ارزش آن را دارد که اندکی از هزینه‌های دیگر بزنیم و صرف این کار کنیم. به گزارش مهر، به گفته این فعال اجتماعی، بهتر است برنامه‌ها و درمان‌های ارزان‌قیمت، مانند درمان‌های نگهدارنده معروف به MMT در کنار مراکز گذری کاهش آسیب ها (DIC‌) که هزینه کمی در حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان دارد، توسعه یابد تا فرد مصرف‌کننده کارتن‌خواب بتواند برای گرفتن دارو و متادون از آن بهره ببرد و به‌این‌ترتیب خواست افشار عملیاتی شود؛ اما اگر بخواهیم همین فرمول را برای سیستم‌های درمان دیگر بچینیم، یعنی در مراکز درمان سرپایی از آن بهره ببریم، شیوه درستی به کار نبرده‌ایم.

انتهای پیام/