1398/11/27

حرف درستی است که تاریخ تکرار می شود، الان چهار روز است که تاریخ دارد تکرار می شود؛ تاریخی که جمعی آدم از فیلتر گذشته می‌سازند، آدم‌هایی که خودشان را به آب و آتش می زنند،‌ از خود واقعی شان فاصله می گیرند،‌ پول خرج می کنند،‌ جشن می گیرند،‌ نطق می کنند،‌ قطار وعده راه می اندازند،‌ ژست‌های خنده دار می گیرند، به موسیقی و تصویر متوسل می شوند و عزم بهارستان می کنند.

به هر قیمتی از 8 صبح 24 بهمن عده ای از نامزدهای انتخابات مجلس یازدهم دست به کار تکرار تاریخ شده اند، تاریخی که مصالحش همه مادی است، از جنس اقناع افکارعمومی با چیزهای دم دستی است، گاهی عکس تمام قد با ریش پروفسوری است، گاهی کلیپی ریتمیک است، گاهی وعده‌های چرب و چیل شاخدار و گاهی چند وعده شام و ناهار.

الان چهار روز است تاریخ در حال تکرار شدن است و ماده 65 قانون انتخابات در حال لرزیدن. قانون می گوید دادن وعده‌های خارج از اختیار نمایندگی ممنوع، اما عده ای دارند سیل وعده به ناف مردم می بندند،‌ قانون می گوید راه انداختن کارناوال‌های تبلیغاتی و استفاده از بلندگو هم ممنوع ولی عده ای دارند گلو پاره می کنند و آتش بازی راه می اندازند و نمایش‌های خیابانی اجرا می کنند.

گرچه پوستر و بنر و عکس‌های تبلیغاتی کمتر از سال‌های قبل است و در و دیوار شهر دارند نفسی تقریبا آسوده می کشند ولی همان تبلیغات کاغذی که هست اساسش بر قیافه و تیپ نامزدهاست، یک ظاهرگرایی غلو شده؛ کت و شلوارهای اتوکشیده، انگشترهای عقیق خاص یا روگرفتن‌های کیپ با چادر و تاکید بر مذهبی‌ بودن.

سوی دیگر هم کلی تکنیک و تاکتیک و روش‌های معمول و غیرمعمول برای جلب رای مردم است که از مضحک تا تاسف آور قابل تقسیم بندی است. رسیدن به مجلس و نماینده شدن راستی چه امتیازهای پیدا و پنهانی دارد که عده ای حاضرند حتی در نقش دلقک ظاهر شوند یا به سبک آرتیست‌ها فیلم بازی کنند و کلیپ بسازند و به کارهایی دست بزنند که مسلما وقتی وارد مجلس شدند خطوط قرمز مرئی و نامرئی اجازه انجام شان را نمی دهد. آیا لباس نمایندگی مردم را پوشیدن مسوولیت می‌آورد یا نعمت؛ ‌این سوالی است که این روزها مردم متفکر از خود بارها پرسیده اند.

از تازه واردها به حوزه انتخابات مجلس تقریبا حرجی نیست ولی وقتی پیشکسوت‌های مجلس، ‌آنهایی که بارها و بارها طعم نمایندگی را چشیده اند مرتکب برخی رفتارها می شوند و با چنگ و دندان برای تصاحب یک کرسی به معنی واقعی کلمه می جنگند چاره ای جز افسوس خوردن نیست. با این که برای انتخابات مجلس یازدهم عده‌ای از چهره‌های سرشناس رد صلاحیت شده اند و شورای نگهبان فاش کرده که علت، سوء استفاده از موقعیت‌های شغلی و دخالت در اموری بوده که به آنها ربطی نداشته ولی چهره‌های شناخته شده ای که از غربال‌ها گذشته و بار دیگر در معرض رای مردم قرار گرفته اند نیز دست به کارهای بودار و مشکوک می زنند که اسنادش لااقل در حد چند فیلم کوتاه در دسترس است.

تاریخ چقدرعجیب تکرار می شود و انتخابات مجلس چه حیرت انگیز در هر دوره با چنین رفتارهایی همراه می شود و چه بی تغییر با شکم و خوردنی‌ها پشتیبانی می شود. ماحصل این عوام فریبی‌ها و سطحی نگری‌ها چه خواهد شد البته معلوم نیست، شاید پول‌هایی که در این راه خرج می شود با رای‌ نیاوردن نامزدها هدر برود ولی اگر تیر نامزدها با این ترفندها به سنگ بخورد وای بر مردمی که اینچنین انتخاب کرده‌اند و وای بر نماینده‌ای که زور پول و تدارکات ستاد انتخاباتی‌اش از قدرت برنامه‌ها و افکارش بیشتر بوده است.

انتهای پیام/