گوی و میدان 1398/03/24 |
![]() |
حضور زنان در ورزشگاه؛ گزینشی یا واقعی؟ |
والیبال ایران در حالی برای هفتمین سال متوالی میزبان رقابتهای لیگ ملتها است که همچنان حضور بانوان تماشاگر در سالن مسابقات بحثبرانگیز است. مسئولان فدراسیون والیبال برای اینکه مانع از حواشی بهوجودآمده چند سال قبل شوند، اینبار به جای اینکه لیگ ملتها را در سالن ۱۲ هزار نفری آزادی تهران برگزار کنند، تصمیم گرفتند میزبانی این رقابتها را به ارومیه بدهند. شهری که به واسطه هواداران پرشورش از آن به عنوان پایتخت والیبال ایران نام برده میشود. اختلاف نظر نهادهای مختلف اجرائی کشور بر سر ورود بانوان در سالهای اخیر، برای تماشای مسابقات والیبال بهقدری جدی بوده که همواره از حضور این قشر در سالنها ممانعت شده است؛ بهطوریکه حتی در مقطعی بانوان خبرنگار هم برای پوشش خبری این مسابقات اجازه ورود به سالن را نداشتند. در دو سال گذشته اما با دخالت فدراسیون جهانی والیبال شرایط قدری منعطفتر شد و زنان هرچند بهصورت گزینشی این مجوز را گرفتند که به سالن آزادی بیایند، فدراسیون جهانی والیبال در واقع با تهدیدهای خود مبنیبر اینکه هیچگونه تبعیض جنسیتی را نمیپذیرد و زنان و مردان باید حقوق مساوی برای تماشای یک مسابقه ورزشی داشته باشند، مانع از ممنوعیت ورود زنان تماشاگر ایرانی به لیگ ملتها شد. در دو سالی که گذشت فدراسیون والیبال با هماهنگی شورای تأمین استان، جایگاهی ویژه برای زنان در سالن ۱۲ هزاری نفری آزادی تعریف کرد و تعداد محدودی از خانمها را که شناختهشده و از خانوادههای اهالی ورزش بودند، به این سالن راه داد. در این شرایط اما هنوز اعتراضهای سایر بانوان تماشاگر که معتقدند یک حق طبیعی به عنوان نیمی از شهروندان جامعه از آنها گرفته شده و تبعیض بین آنها و دیگر زنان قائل شدهاند، پابرجا بود تا اینکه مسئولان فدراسیون والیبال و وزارت ورزش برای بهترکردن اوضاع به فکر برگزاری این مسابقات در ارومیه افتادند. نخست اینکه با حواشی گذشته و تجمع زنان مقابل سالن ۱۲ هزار نفری آزادی روبهرو نشوند و دوم اینکه قانون برابری جنسیتی را که فدراسیون جهانی بر آن تأکید دارد، رعایت کنند. مسئولان ورزش ارومیه اعلام کردهاند که مشکلی برای ورود بانوان به سالن غدیر وجود ندارد و آنها بدون هیچگونه مهندسی میتوانند لیگ ملتهای ۲۰۱۹ را از نزدیک تماشا کنند. باوجود صحبتهای این مسئولان اما آنطور که از شواهد پیداست امسال هم شرایط به سیاق گذشته است و فرق چندانی نکرده است. بلیتفروشی این مسابقات در حالی بهصورت اینترنتی و از طریق سامانه باشگاه فرهنگی ورزشی شهرداری ارومیه انجام شد که طبق وعده قبلی باید بخشی مجزا هم به بانوان اختصاص داده میشد که بلیتهای خود را خریداری کنند که عملاً چنین حرکتی صورت نگرفته است. سایت باشگاه شهرداری ارومیه که از روز سهشنبه اقدام به فروش بلیت بازیهای مرحله سوم لیگ کرد مدام از دسترس خارج شد و نقص فنی داشت و از همه مهمتر اینکه بخشی برای بانوان وجود ندارد! اتفاقی که در سالهای قبل هم تکرار میشد. به گزارش ایرنا، پیمان رضایی، مدیرعامل این باشگاه، در اظهارنظری اعلام کرد که ۸۰۰ صندلی برای بانوان اختصاص دادهاند و بلیتفروشی آن هم اینترنتی خواهد بود که متأسفانه تا روز گذشته چنین اتفاقی در عمل صورت نگرفت. با این حال، گفته میشود میزبان مسابقات درصدد است که روز بازیهای ایران در محل ورزشگاه غدیر به صورت حضوری به بانوان بلیت بفروشد و باز هم به صورت هدایتشده آنها را به سالنها بفرستد. بدون شک اعطای میزبانی چنین رویداد بزرگی که در سطح جهانی است به ارومیه که همواره قطب اصلی والیبال ایران به شمار میرود، از اقدامات پسندیده مسئولان ورزش کشور خواهد بود اما سؤال اینجاست که چرا مسئولان ورزشی این شهر هم نتوانستند آنطور که باید اعتماد جامعه را نسبت به وعدههایی که داده بودند، جلب کنند. باید دید آیا آنها هم میتوانند مثل اردبیلیها سربلند از این آزمون بیرون بیایند یا خیر؟ اردبیل دو سال پیش، در استادیوم شش هزاری نفری حسین رضازاده، میزبان رقابتهای انتخابی قهرمانی جهان بود که توانست تابویی بزرگ را از میان بردارد. اختصاص هزارو ٥٠٠ صندلی از کل ظرفیت این استادیوم همه را غافلگیر کرد. مسئولان فدراسیون والیبال در پایتخت باید از برگزارکنندگان این رقابتها درس بگیرند؛ اینکه مقامات اردبیلی، از شورای تأمین استان گرفته تا استانداری، امامجمعه و اداره ورزش و جوانان این شهر چطور شجاعانه ایستادند و بدون هیچ حاشیه و گزینشی این رویداد بینالمللی را در نظم و امنیت کامل برگزار کردند. مسئولان ورزش ارومیه اگر در روز مسابقات هم بلیتفروشی را بهصورت حضوری برای بانوان انجام بدهند و ۸۰۰ صندلی وعدهشده را هم به آنها بدهند، باید آن را به فال نیک گرفت. انتهای پیام/ |