1396/12/24

حسين احمدي‌نياز/ تعطيلات پانزده روزه نوروز هر سال را بايد فرصت بزرگي براي رونق گردشگري به‌حساب آورد، اما نوع نگاه و تلقي به صنعت گردشگري موجب اخذ نتيجه عكس شده است. اين به‌آن معني است كساني كه صاحب سرمايه و پول هستند مقاصد گردشگري خود را خارج از ايران تعريف كرده‌اند، بالغ بر چند ميليون ايراني با چمدان‌هاي پر از پول عازم خارج مي‌شوند اما كسي نيست كه بگويد چرا ما تاكنون نتوانسته‌ايم از فرصت نوروز در عرصه گردشگري حتي يك درصد گردشگر خارجي وارد كشور نماييم؟ نوروز را يك رخداد عظيم فرهنگي، هنري و اجتماعي در عرصه بين‌المللي بايد قلمداد كنيم، بافت جمعيتي ايران با تركيب قوميتي آن موجب تنوع فرهنگي و هنري سترگي شده است كه از منظر گردشگري رویدادی بزرگ و مهم تلقي مي‌شود.

دولت‌هاي گردشگرمحور از اين رخداد مي‌توانند ميلياردها دلار به‌دست آورند اما شوربختانه ساليان سال است كه در رخداد نوروز، ايران ميلياردها دلار در قالب مسافر نوروزي به خارج اعزام و به‌كام و جيب کشورهای دور و نزدیک وارد مي‌شود.

نمونه‌های گردشگری زیبا بسيار نادر است اما وقتی گردشگر خارجي نيست تا دلارهايشان را در بازار گردشگري كشور خرج كنند، چه می‌توان کرد؟ علل مختلفي براي چنین موضوعی مي‌توان بيان كرد از قبیل ضعف مديريت ملي گردشگري، فقدان ثبات مديريت گردشگري، عدم آشنايي مديران سازمان گردشگري با مديريت علمي اين حوزه، نگاه‌هاي غير واقعي به گردشگر و ضعف ساختارها و... واقعيت مساله اين است كه صنعت گردشگري در کشور رشد نکرده و در مواردی به حياط خلوت دولت‌ها براي مباحث غير مرتبط تبدیل شده است.

اين صنعت تنها راهكار نجات ايران از فلاكت اقتصادي موجود است و چندين برابر نفت مي‌تواند ارزآوری داشته باشد. گردشگري يك دانش، هنر، صنعت و فرهنگ است كه بايد نگاهی جامع به آن داشت.

نوروز فرصت مغتنمي براي تحول اين صنعت است اما ضعف مديريت در سطوح و لایه‌های متعدد گردشگري آن را تضعیف می‌کند. تا اين تاريخ مديران گردشگري هيچ برنامه‌اي براي تعطيلات نوروزي و بهره‌برداری از این ظرفیت ارائه نداده‌اند و اين در نوع خود می‌تواند فلاكت به‌شمار آید.

انتهای پیام/