1396/08/13

غلامرضا انصاری/ مشکلات زنان در جامعه باید زیر مجموعه موضوعات اجتماعی مورد بررسی قرار بگیرد. از سوی دیگر پردازش علمی به امور اجتماعی نیز هیچ‌گاه در دستورکار مسئولان قرار نگرفته است.

برخوردهای احساسی با آسیب‌های اجتماعی و مشکلاتی که برای زنان در جامعه به وجود می‌آید، کوتاه مدت و احساسی است. ازسوی دیگر پراکندگی مسئولیت‌ها در بخش اجتماعی بسیارگسترده است.

ده‌ها دستگاه از بودجه‌ها و اعتبارات ملی استفاده می‌کنند تا به صورت روزمره و غیرعلمی در جهت حل و فصل مشکلات اجتماعی گام بردارند. این دستگاه‌ها نه تنها نتوانستند آسیب‌های اجتماعی حوزه زنان را کاهش دهند، بلکه باعث گسترش و افزایش این آسیب‌ها شدند. از سوی دیگر در بحث مسائل اجتماعی و خصوصا آسیب‌های اجتماعی دولت‌ها تنها باید به مدیریت حل این مشکلات بپردازند.

امروز اغلب دستگاه‌هایی که در بخش‌های مختلف اجتماعی مشغول کار هستند و وظیفه دارند که در جهت ارتقای منزلت‌ اجتماعی فعالیت کنند و در جهت ارتقای منزلت اجتماعی زنان بکوشند، بیشتر مداخله‌گر هستند و مداخله‌گری تنها می‌تواند مسکن باشد. البته مسکنی که ممکن است تاثیرات نامطلوبی در کوتاه و بلندمدت بر جامعه داشته باشد. بنابراین اصل قضیه باید مورد بررسی قرار بگیرد و نهادهای دولتی باید بپذیرند که نگاه آنها به بخش اجتماعی و حوزه زنان همان‌گونه که به بخش مالی و پولی و صنعت باید مدرن باشد، بخش اجتماعی هم نباید از مدرن نگاری دور نگاشته شود و در بخش‌های اجتماعی و حل معضلاتی که برای زنان در جامعه به وجود می‌آید باید از علما و متخصصان امور اجتماعی استفاده شود.

برای دستیابی به‌این قضیه ضرورت دارد سازمان ملی رفاه اجتماعی مجددا تاسیس شود و از سوی دیگر تمامی مسائل اجتماعی نیز باید در این معاونت تجمیع شود تا این معاونت بتواند فعالیت‌های اجتماعی را به‌گونه‌ای سازماندهی کند که شاهد ارتقای منزلت اجتماعی زنان باشیم و علاوه بر آن در بخش‌های بین‌البخشی هماهنگی بین دستگاه‌های مختلف به وجود آید و در بحث درون‌بخشی نیز بحث پیشگیری از آسیب‌ها در سه سازماندهی بلندمدت، میان‌مدت و کوتاه مدت در دستور کار قرار گیرد.

تاسیس این سازمان و نگاه علمی به‌این مشکلات اجتماعی، از جمله معضلات پیش روی جامعه زنان می‌تواند تاثیرگذار باشد وگرنه نگاه مقطعی نه تنها مشکلات را حل نمی‌کند، بلکه بر کوه مشکلات نیز می‌افزاید. قشری‌نگری در مساله زنان نمی‌تواند مشکلات کشور را حل و فصل کند و تنها به هدر رفتن بودجه و زمان خواهد انجامید.

انتهای پیام/