1400/11/24

مروری بر سیر انتشار کووید-۱۹ و شیوع بیماری کرونا از اواخر سال ۹۸ تاکنون و تأثیرات متفاوتی که بر حوزه‌های بالاخص اجتماعی و اقتصادی گذاشته ‌است، به‌کرات از سوی متخصصان تبیین و تشریح شده و در این نوشتار بر آن نیستیم تا تکرار مکررات را بازگو نماییم؛ بلکه قصد از این نوشتار ضرورتِ سیاستگذاری‌هایِ مبتنی بر پشتوانه اجراییِ رعایت پروتکل‌ها که باید همواره به آن تأکید شود.

بر کسی پوشیده نیست که در این خصوص رسانه‌های مختلف دیداری و شنیداری اعم از حقیقی و مجازی، به‌عنوان رکنی از ابزارهای آگاهی‌بخش و یاری‌رسان، اطلاع‌رسانی‌های لازم را همزمان با تلاش متولیان سلامت در حداقل‌های لازم (مبارزه با این ویروس مرگ‌آور کووید) چون تشویق به استفاده از واکسن، ماسک و رعایت سایر پروتکل‌های موردنیاز، بدون وقفه آموزش داده و یادآور شوند، اما آنچه در کشور و در عالم واقع اتفاق افتاده، عدم رعایت توصیه‌ها و پروتکل‌ها از جمله تزریق واکسن از سوی بخشی از جامعه است. این امر محصول ساختار فرهنگی و اجتماعی و بعضا واکنش‌های سیاسی است.

مقوله فرهنگی و اجتماعی با این منظر که رویکردهای باور به طب سنتی و اسلامیِ حاصلِ از فرهنگِ سنتی و تبلیغات تاثیرگذار‌، توانسته‌ قشر قابل‌توجهی را به عدم باور به وجود چنین ویروسی کشنده، یا راه درمان را در خود درمان توسط برخی خوراکی‌ها که در طبِ غیرعلمیِ سده‌های قبل بر اساس طبایع مورد استفاده داشته‌اند، بکشاند. برخی جالب‌تر آنکه در مخالفت با تزریق واکسن به خیابان‌ها آمده و جنبش ضد واکسن هم به راه انداخته‌اند که البته این امر مختص کشور ما نیست، اما با توجه به شرایط شیوع گسترده ویروس در جامعه می‌تواند بسیار خطرناک‌تر باشد و اما منظر سیاسی موثر بر این امر، کاهش اعتماد ملت-دولت و در نتیجه عملکرد منفی و خلف وعده‌های داده‌شده در حوزه‌های مختلف بالاخص اقتصادی در طول ۳ دهه اخیر، سبب شده تا نگاه مثبتی نسبت‌ به اصالت واکسن‌های تزریق‌شده، نداشته باشد.

با این شرایط جمعیتی با توجیهاتی بی‌منطق و غیر‌علمی از تزریق آن خودداری نمایند؛ این امر با محدودیت در ورود انواع واکسن شدت یافته و در عدم استقبال از واکسن‌های تولید داخل خود را در عمل نشان داده که نه‌تنها از سوی این قشر که از سوی اکثریت واکسن زده‌ها، نیز مشاهده می‌شود. لذا اکنون افرادی که از تزریق واکسن خودداری نموده‌اند و این جامعه قابل توجه نسبت‌به تعداد جمعیت هستند می‌تواند بر تعداد پیک‌های ابتلا افزوده و چرخه‌های سوهای مختلف کووید19 ‌را تکرار کند، بر مسئولان امر واجب است تا علاوه‌ بر تعطیلی مدارس، سینماها و بازگرداندن محدودیت‌های قبلی همراه با پشتوانه اجرایی، نسبت‌به عدم ارائه خدمات عمومی ازجمله خدمات بانکی، اداری و... به افراد فاقد کارت واکسن اقدام جدی به عمل آورند (هرچند در گوشه‌وکنار شنیده می‌شود که متأسفانه عده‌ای سودجو بدون تزریق واکسن توانسته‌اند نسبت‌به دریافت کارت واکسن اقدام نمایند) تا با این امر بتوان تعداد قابل توجهی از واکسن گریزها را به خط پیشگیری هدایت و از فزونی پیک‌ها بکاهند که متاسفانه مشاهده می‌شود تاکید بر بازگشایی مدارس از سوی آموزش و پرورش، رستوران‌ها، باشگاه‌ها و...، صرفا جنبه‌های سیاسی این امر، به منظور توانمند نشان دادن دولت در مدیریت همزمان امور اجتماعی و اقتصادی را در نظر دارد، در حالی که اُمیکرون جولان می‌دهد و جان کودکان را به خطر می‌اندازد.

رضا جعفری کارشناس ارشد جامعه شناسی

انتهای پیام/