1399/07/15

ابوالقاسم قاسم زاده/ مجموعه خبرهای رسمی و غیررسمی درباره اپیدمی کرونا حکایت از شرایط خطرناکی دارد و به طور روزانه تعداد افرادی که مبتلا به ویروس کرونا می‌شوند به سرعت رو به افزایش و به همین نسبت آمار فوتی‌ها سیر صعودی پیدا کرده است.

دو واژه قرنطینه و تعطیل به لحاظ شدت گرفتن منحنی کرونا، در جامعه رایج شده است. هشدار درباره مسافرت‌های آخر هفته یا چند روز تعطیلی هم جدی و خطرناک خوانده شده است.

دو سوی مسئول درباره مبارزه با فراگیری مرگبار ویروس کرونا، دولت و مردمند. دولت تا اینجای کار همه امکانات خود را با برنامه‌ریزی به میدان آورده است و تلاش مسئولان تا اینجای کار بعد از چند ماه بدون وقفه، مستمر و پویا بوده است.

اغلب بخش‌ها به صورت «جهادی» و نه تنها ادای وظیفه «اداری» در میدان حاضر بودند و تا آنجا که ممکن بود از میزان مرگ یا خسارت‌های غیرقابل جبران بحران اپیدمی کرونا کاسته‌اند. فراموش نکنیم در شرایط جنگ اقتصادی و ادامه سیاست «فشار و محاصره حداکثری» قرار داریم.

از کمبودها در بخش دولت، نبودن برنامه‌ریزی قوی و همه‌جانبه است و بخش دیگر از کاستی در اقدام از سوی دولت، مبارزه با جریان خطرناک، قاچاق دارو آن‌هم به صورت سازمان یافته و به قول معروف «مافیایی» است که در مواردی و براساس گزارش‌ها، به خاطر فروش دارویی تقلبی یا تاریخ مصرف گذشته، موجب مرگ بیمارانی شده است.

سوی دیگر در این چرخه مبارزه با کرونا مردمند که همکاری‌های آنها خوب اما یا کامل نیست یا نقایص دارد. شروع خوبی داشتیم، اما ادامه‌دار نبود. آنچه که امروز مسئولان بهداشت از منحنی ترسیمی از مقابله با اپیدمی کرونا از آغاز تا امروز نشان می‌دهند، حکایت دارد که کار خوب شروع شد، اما در ادامه تا حدود قابل توجهی رها شده است.

اکنون آن آغاز مطلوب به شرایط خطرناک سوق پیدا کرده است. در این بخش یک‌بار دیگر واقعیت همسویی دولت و مردم، همچنین آموزش مستمر همه اقشار جامعه نیاز امروز است تا آنجا که دریابیم در یک جبهه از مبارزه ملی و انسانی بر سلامت همه آحاد جامعه، و برای «بقاء» آن قرار گرفته‌ایم. برخی می‌گویند شرایط بد اقتصادی و معیشتی، گسست‌های گوناگون در جامعه، موجب دلسردی و بی‌تفاوتی شده است و ضریب همسویی و همکاری اتحاد ملی ضربه دیده است. لاجرم باید هرچه بیشتر کار فرهنگی کرد تا «خطر» را برای کیان ملی جامعه آشکارتر کرد.

این گزاره امروز است که کرونا هست و حالا حالاها باید در آمادگی کامل با رعایت همه دستورالعمل‌ها برای سلامتی خود، خانواده و جامعه باشیم. بلای کرونا، بلای ملی و فاجعه آن نیز ملی است. پرسش این است، مسئولان تا آنجا که بتوانند، وظایف خود را انجام داده و می‌دهند، اما ما چطور و چگونه؟

انتهای پیام/