1399/04/28

«ملاک تورم جیب مردم است»؛ این جمله معروف رئیس‌جمهور در انتخابات92 بود؛ او در آن دوران معتقد بود که آنچه مرکز آمار و بانک مرکزی از نرخ تورم اعلام می‌کند با واقعیات فاصله‌ای بسیار داشته و برای فهم بهتر میزان تورم باید به جیب خالی مردم و گرانی واقعی اجناس در بازار توجه کرد. امروز اما باید به آقای رئیس‌جمهور یادآوری کرد که دیگر جیبی برای مردم باقی نمانده است که بتوان با بررسی آن تورم را تشخیص داد.

در روزگاری که نهادهای رسمی همچون مرکز آمار و بانک مرکزی نرخ تورم را اعداد سی و چهل درصد و بیش از آن اعلام می‌کنند باید دید که ملاک روحانی، یعنی همان جیب مردم چه عددی را نشان می‌دهد.

اما آنچه از گرانی دردآورتر است مسئولیت‌ناپذیری است که میان مدیران و برخی رسانه‌های عمومی مشاهده می‌شود. از کتمان واقعیت‌های مربوط به گرانی تا فراموشی وعده‌های رنگارنگ اقتصادی که در انتخابات ریاست جمهوری سه سال قبل و انتخابات اخیر مجلس به مردم داده شد. وضعیت رسانه‌ها نیز در بی مسئولیتی نسبت به مردم تفاوتی چندانی با مسئولان و مدیران ندارد. از رسانه‌هایی که مشغول درگیری‌‌های جناحی و سیاست‌زده هستند تا رسانه‌های عمومی که سفیدنمایی را در دستور کار خود قرار داده‌اند تا رسانه‌های دولتی که مجیزگویی دولت را سرلوحه عمل قرار می‌دهند.

میان مدیران و رسانه‌های مسئولیت‌ناپذیر این مردم هستند که هر روز بیشتر از روز قبل اندازه سفره خود را کوچک می‌بینند و دخل و خرج‌شان با هیچ حساب و کتابی با هم تناسبی پیدا نمی‌کند.

می‌توان با فرافکنی‌هایی نظیر فشارهای ناشی از تحریم و یا کاهش منابع مالی دولت و... از پاسخگویی نسبت به شرایط موجود که صدای همه را درآورده است فرار کرد اما واقعیت این است که علت گرانی‌های اخیر هر چه که باشد از مسئولیت دولت کاسته نمی‌شود و نمی‌توان پذیرفت که مسئولان دولتی با پنهان کردن خود پشت افتتاحیه‌های پر زرق و برق و یا سخنرانی‌های بی نتیجه برنامه‌‌‌ریزی برای مقابله با گرانی و تورم افسارگسیخته را به فراموشی بسپارند.

می‌توان به جدال‌های سیاسی میان دولت و مجلس پرداخت و یا قرارداد 25ساله ایران و چین را بررسی کرد و یا به بهانه سالگرد انعقاد برجام از توافق هسته‌ای سخن گفت و... اما همه این‌ها حاشیه است، هنگامی که در برابر معیشت و زندگی سخت روزمره مردم قرار بگیرد. آنچه صدای مردم را بالا و بالاتر می‌برد نه طرح بیگانگان است، نه اثرات تبلیغ رسانه‌های بیگانه و...این گرانی و از آن ناگوارتر بی مسئولیتی مدیران است که نارضایتی مردم را افزایش داده و آنان را دچار خشم و ناامیدی کرده است. و بی‌راه نیست که اگر بگوییم مردم با همه سختی‌ها گرانی و تورم بی‌سابقه را تحمل می‌کردند، اگر در عمل شاهد مسئولیت‌پذیری مدیران کشور بودند، نه همچون امروز که فشارهای ناشی از تحریم و بی تدبیری تصمیم‌‌گیران بر دوش مردم است و مسئولانی که باید خدمتگزار آنان باشند در برج عاج نشسته و شعار می‌دهند!

تجربه دولت دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به خوبی نشانگر آن است که سخت‌ترین و شدیدترین فشارهای خارجی نیز اگر با مسئولیت‌پذیری مسئولان همراه شود و سطح زندگی مردم و مدیران چنین فاصله‌ای نجومی را نداشته باشد و در یک کلام این درد، مشترک باشد هم می‌توان تحمل و هم می‌توان از آن عبور کرد.

انتهای پیام/