مي‌گويند ناشران سرمايه‌داران ورشکسته هستند. درست گفته‌اند؛ آنان بالقوه سرمايه‌دار هستند و بالفعل ورشکسته و بيماري کرونا مزيد بر علت شد و اين قشر فرهنگي ديگر بالقوه هم سرمايه‌دار نيستند.
بحث بر سر اين است که ناشران، کتابفروشان و مراکز پخش کتاب در دوران کرونا چه کار مي‌کردند و در حالي که بنگاه آنها بسته بوده چگونه بايد جواب چک‌ها و تعهدات، حقوق کارمندان و اجاره‌بهاي مکان خود را مي‌دادند.
در اينجا نکات زير بايد مدنظر قرار بگيرد: 1- ناشران، اين قشر از فرهنگيان که اعضاي صنعت نشر کاغذي هستند از بيستم اسفند ماه تا آخر فروردين 99 بنگاه‌شان تعطيل بوده است؛ اگرچه بسياري از ناشران در آپارتمان‌ها فعاليت مي‌کنند، اما چون چاپخانه‌ها، صحافي‌ها و ليتوگرافي‌ها تعطيل بوده‌اند ديگر نتوانسته‌اند اقدام به نشر کتاب کنند و همچنين نتوانسته‌اند کتاب‌هاي خود را به بازار عرضه کنند؛ چون مراکز پخش کتاب و کتابفروشي‌ها تعطيل بوده‌اند و همچنين قبل از آن همه سرمايه و فکر خود را روي برگزاري نمايشگاه بين‌المللي کتاب متمرکز کرده بودند و در زماني که ديگر تعطيل شدند آه نداشتند با ناله سودا کنند و اين بيماري کرونا زيان هنگفتي به اين قشر فرهنگي و زحمتکش وارد کرده است.
2- مراکز پخش کتاب: چون ناشران فعاليتي نداشته‌اند اين مراکز نيز از حيز انتفاع افتاده‌اند و تعطيلي مستمر آنها را زمين‌گير کرده است. اين مراکز چون تعداد کارمندان‌شان بيشتر از ناشران و کتابفروشان است، مکان فعاليت‌شان نيز بزرگ‌تر بوده و هزينه آنها بيشتر است و آنها بايد جوابگوي ده‌ها و بلکه صدها ناشر نيز باشند و اين قشر زيان سنگيني از کرونا ديده است.
3-کتابفروشان اين قشر فرهنگي نيز به علت اينکه مراکز پخش و ناشران تعطيل بوده‌اند محصولي به‌دست‌شان نمي‌رسيد که ارائه دهند و چون با ده‌ها مرکز پخش کتاب کار مي‌کنند مسئوليت مالي سنگيني به دوش دارند و بايد تمام جوانب کارهايي را که اين قشر از نظر مالي متحمل شده‌اند، در نظر گرفت. همچنان که اتحاديه ناشران و کتابفروشان عنوان کرده است ناشران و کتابفروشان دچار خسارت 90 درصدي شده‌اند. 10 درصد باقي مانده هم براي فروش اينترنتي و کتاب‌هاي الکترونيکي است که همچنان پابرجا بوده؛ وگرنه وضعيت‌شان بد است و دچار مشکل مالي شده‌اند. ناشران و نويسندگان از دولت در خواست کمک مالي مناسبي هستند تا در اختيار اين اقشار قرار گیرد.
داود علی‌بابایی
انتهای پیام/ |
