انجمن‌های صنفی و تشکل‌های کارگران ساختمانی بیش از ۱۴۰ شهر و شهرستان ایران خواستار تمهیدات دولتی برای معیشت کارگران شدند.
به گزارش نای قلم، بیش از ۱۴۰ تشکل و انجمن صنفی کارگران ساختمانی خواستار تمهیدات دولتی برای بهداشت و درمان عموم مردم و عمل به وظایف دولتی در خصوص معیشت کارگران ساختمانی شدند.
در این بیانیه آمده است: درخواست دولت و مراکز درمانی کشور از مردم و کارگران جهت عدم حضور در اماکن عمومی در حالی است که بیکاری و فقر و عدم پوشش بیمه بیکاری و نبود خدمات درمانی و پزشکی مناسب در این شرایط تاثیر فاجعه‌باری بر زندگی کارگران خواهد گذاشت. دولت از ما کارگران می‌خواهد که در خانه بمانیم که بتواند به دلیل کم‌کاری بعضی از مسئولین در جهت عدم مدیریت درست در مهار این بیماری که ناتوان بوده است، مقابله کند ولی آیا خدماتی از قبیل دستمزد و بیمه بیکاری و وسایل بهداشتی و ... را در این زمان به اقشار کم درآمد داده است؟ آیا اصلا فکری و تصمیمی در این خصوص صورت گرفته شده است؟
در ادامه این بیانیه می‌خوانیم: مگر نمی‌دانند که کارگران با فروش نیروی کار خود می‌توانند نانی به سفره خانواده خود ببرند؟ مگر نمی‌دانند که برای یک کارگر و استادکار ساختمانی در این شرایط بیکاری و فقر، از دست دادن یک روز کاری می‌تواند بر زندگی کارگران از لحاظ اقتصادی فاجعه‌بار باشد. کارگران و استادکارانی که در پرداخت اجاره‌خانه و مایحتاج زندگی خود مانده‌اند. آیا نمی‌دانند که خیلی از کارگران حتی توان خرید یک ماسک و دستکش حفاظتی از این بیماری را ندارند. وظیفه دولت در این شرایط حمایت کامل از کارگران و قشر ضعیف جامعه از قبیل اختصاص بسته‌های حمایتی در قالب‌های درمانی و خوراکی و نقدی به کارگران به دلیل تعطیلی کار است و همچنین به وجود آوردن شرایطی روحی مناسب برای تمامی مردم و دور شدن از استرس و ناراحتی‌های روحی و روانی است. در این شرایط دولت موظف به اقداماتی فوری برای جلوگیری از تلفات و مصیبت‌های بیماری کرونا است.
از این جهت ما امضا کنندگان این بیانیه از دولت می‌خواهیم خواسته‌های سراسری و عمومی زیر را به مرحله اجرا درآورد:
۱- تامین امکانات بهداشتی و محیط سالم ایمن در همه محیط‌های کار و خدمات‌رسانی به کارگران
۲- اختصاص بیمه بیکاری برای تمامی کارگران بخصوص کارگران و استادکاران فصلی ساختمانی (موقت)
۳-تامین مراکز خرید مواد خوراکی کاملا کنترل شده بهداشتی برای خرید و فروش نیازمندی‌های خوراکی مردم تحت شرایط بهداشتی معین.
۳-رایگان کردن مخارج آب و برق و گاز و تلفن و رایگان کردن اجاره منازل مسکونی و مغازه‌های فروشندگان جزء، حداقل تا پایان شرایط بحران بیماری کرونا
۴-تامین اقلام لازم بهداشتی به‌طور رایگان برای عموم مردم و امکانات و تجهیزات پیشرفته برای کادر پزشکی و درمان. (اقلامی چون ماسک، دستکش، مواد ضدعفونی.)
۵- بیمه شدن تمامی کارگران و استادکاران ساختمانی بدونه قید و شرط به صورت فوری
۶- ارائه کمک‌های نقدی بلاعوض و تامین بسته‌های مواد خوراکی برای خانواده‌های کارگران بیکار، دستفروشان، کارگران فصلی بیکار شده، کودکان کار و خیابان و خانواده مردمان درگیر فقر و گرسنگی و بیماری و بی‌دارویی
۷- بهرمندی کارگران ساختمانی از مشاغل سخت و زیان‌آور و غرامت ایام بیماری
۸- کاهش پرداخت حق بیمه ۳۵ سال برای کارگران ساختمانی باتوجه به عدم کاهش هیچ کارگری ساختمانی رنگ بازنشستگی را نخواهد دید
در بخش دیگری از این بیانیه می‌خوانیم: بدون این تمهیدات و تلاش‌های دولت بخصوص تامین نیازمندی‌های بخش بزرگ نیازمندان جامعه، کنترل بیماری کرونا غیرممکن است. کارگران و بیکاران و گرسنگانی که نان روزانه خود را ندارند، نمی‌توانند امکانات بهداشتی خریداری و یا در منازل خود بمانند و قرنطینه شوند. مردمانی که برای تامین حداقل خوراکی حتی نان خشک مجبورند از خانه بیرون زده و خود را به آب و آتش بزنند تا نانی به سفره خالی خانواده‌شان برسانند، قادر به رعایت شرایط بحرانی ناشی از بیماری کرونا نیستند. باید شرایط بحرانی فقر و گرسنگی‌شان را برطرف کرد و این یکی از اساسی‌ترین راه‌های پیشگیری از این بیماری هم هست و این تنها و تنها برعهده و وظیفه دولت و اختصاص بودجه لازم به این کار است. در این شرایط بحرانی جان مردم و کارگران از همه چیز الان مهمتر است ما می‌توانیم با آگاهی و اتحاد همیشگی و همکاری بر این مشکل نیز پیروز شویم. از صمیم قلب خواستار زندگی پر از رفاه و آرامش و امنیت برای تمامی کارگران و خانواده محترمشان هستیم و مطمئنا این درخواست با مبارزه و مطالبه‌گری و همبستگی به نتیجه خواهد رسید.
انتهای پیام/ |
