اصلاح‌طلبي هرگز نمود نياز عيني جامعه به بهبود و کارآمدي مديريت کلان نبوده است. پر بيراه نيست اگر گفته شود اصلاح‌طلبي ملغمه‌اي از رويا، افسردگي، منفعت طلبي و... بود.
اصلاح‌طلبي برآيند تشخيص غيرکاربردي و رمانتيک صحنه سياسي در يک مقطع تاريخي بود. به دلايل گوناگون فعالان سياسي تحول خواه در دو دهه گذشته از پذيرش ملي‌گرايي به‌عنوان هويت کاربردي و عيني برآمده از نياز عيني کشور به بهبود و تحول در عرصه مديريت کلان پرهيز کردند.
ملي‌گرايي برخلاف اصلاح‌طلبان فاقد هويت سياسي کاربردي، هويت سياسي افرادي است که کاملاً منافع ملي را به‌عنوان مبدأ و مقصد تمامي افعال اجتماعي از جمله افعال سياسي، درک و پذيرفته‌اند.
سياست ورزي و حکمراني منهاي فهم منافع ملي به‌عنوان يگانه هدف سياسي؛ يعني روياپردازي، سوداگري، عدم صداقت، بي‌‌‌اخلاقي و... به گواه شواهد فراوان تاريخي و تجربي، موفقيت سياسي کم هزينه و پايدار در هر سطحي برآيند فهم و حرکت در راستاي تحقق منافع ملي(جمعي) است.
جامعه ما گرفتار بيسابقهترين چالش‌هاي اجتماعي و ملي در عرصه‌هاي معيشتي، روابط خارجه، اقتصادي، فرهنگي، تجاري، آموزشي، صنعتي و....است. هر وطن‌پرستي که شرايط موجود و خطرات آتي را درک مي‌کند، بايد هويت‌ملي گرايي که انعکاس منافع ملي(جمعي) است را درک و بپذيرد.
پربيراه نيست اگر گفته شود يکي از چالش‌هاي اصلي عرصه سياسي نوعي بي‌‌‌هويتي است که بستر شيوع انواع منفعت‌طلبان و سوداگران سياسي با انواع هويت‌هاي متافيزيکي، تاريخي، رومانتيک غربي و... شده است. تشخيص وطن پرستانه عرصه سياسي داخلي، منطقه‌اي و جهاني بي‌شک منجر به فهم زيربنايي منافع ملي به‌عنوان بستر کم هزينه و کاربردي ترين راهکارها و راهبردهاي سياسي و مديريتي که پيش نياز مقابله و حل و فصل بيسابقهترين چالش‌هاي اجتماعي و ملي است، خواهد شد.
درک و تشخيص وطن پرستانه عرصه سياسي مولد هويت سياسي ملي گرايي که برجسته‌ترين ويژگي سياست ورزان ملي‌گراي بسيجي است، خواهد شد. با شعار، رويا، افسردگي و آرزو و... نمي‌توان ايراني امن، مقتدر و پايدار ايجاد کرد.
ايران نيازمند وطن پرستان «عملگرا و نه رويا پردازاني که صرفا شعار مي‌دهند و ناتوان از هر نوع عملي هستند، مي‌باشد». فهم منافع ملي راهکارها و راهبردهاي کاربردي و کم هزينه را به ملي‌گراهاي بسيجي براي بهبود شرايط و تحول مديريت کلان سياسي نشان خواهد داد.
شهروندان و به‌ويژه نخبگاني که اراده و توانايي ارجعيت منافع ملي بر منافع فردي و گروهي را داشته باشند و سربلندي، پايداري، توسعه، اقتدار و... ايران والاترين هدف شان باشد، بي‌شک درک خواهد کرد که کاربردي و کم‌هزينه‌ترين عامل يا راهکار انسجام ملي که پيش نياز برون رفت از شرايط پر چالش فعلي است؛ اجماع، همکاري، هم انديشي و... در مسير تحقق منافع ملي است.
با توجه به جميع شرايط اجتماعي، اصلاح‌طلبي انعکاس نيازهاي مبرم اجتماعي نبوده و نيست. اينکه در حال حاضر هيچ‌ريشه‌اي در اذهان شهروندان ندارد. در شرايط کنوني کاربردي‌ترين هويت سياسي، ملي گرايي است.
کوروش الماسی
انتهای پیام/ |
