هر رفتاري که از مردم سر مي‌زند، بر اساس تجربه گذشته است. يعني اگر همه ما اطمينان داشته باشيم که قانوني حاکم و نظمي برقرار است، مسئولان ما براي جامعه دلسوزي و تلاش مي‌کنند و کل رفتار آنها با صداقت همراه است، جلوي خيلي از مشکلات گرفته مي‌شود؛ از فساد گرفته تا دزدي.

اتفاقات اخير درباره هجوم مردم به فروشگاه‌ها در پي شيوع کرونا نيز به خاطر نااطميناني از آينده، بي‌اعتمادي به مسئولان و عدم‌صداقتي است که آنها از خودشان نشان داده‌اند.

انتظاري که ما از مسئولان داريم اين است که امنيت را براي مردم فراهم کنند، قانون را حاکم و رفاه و آسايش به وجود آورند. اگر مسئولان از همان ابتدا جلوي اين بيماري را مي‌گرفتند، صادقانه تلاش مي‌کردند و در عملکردشان شفافيت داشتند، موضوع از کنترل آنها خارج نمي‌شد و حتي امنيت بيشتري هم برقرار مي‌شد.

به نظر مي‌رسد مسئولان به فکر منافع خودشان هستند. پس من حرفي ندارم که به مسئولان بزنم، آنها اطلاعات‌شان بيشتر از مردم است. مسئولان بايد در قبال همه امور پاسخگو باشند. وقتي نااطميناني وجود داشته باشد، مردم تلاش مي‌کنند تا جايي که ممکن است مواد غذايي براي خودشان ذخيره کنند. پس اين يک امر طبيعي است که اتفاق مي‌افتد. در مقابله با محتکران هم، من فکر نمي‌کنم که راه‌حل آن، بگيروببند باشد.

تجربه گذشته نشان داده است که مسئولان براي مقابله با يک پديده منفي تلاش مي‌کنند تا آن را با بگير و ببند و برخوردهاي پليسي حل کنند اما معتقدم اين راه درستي نيست. اينها همه راهکار اقتصادي دارند، يعني اگر کسي که دست به احتکار مي‌زند، مطمئن باشد که عرضه زياد است و کالا در مغازه‌اش فاسد مي‌شود، اين کار را انجام نمي‌دهد. بنابراين، هيچ دليلي وجود ندارد که مسئولان با بگير و ببند به دنبال حل اين مشکل باشند.

من فکر مي‌کنم اشکال کار در همان امتيازاتي است که مسئولان به برخي واردکنندگان مي‌دادند. وقتي دلار ارزان تنها به يک عده خاص داده مي‌شود، آنها از رانت کلان برخوردار مي‌شوند. بايد جلوي اينگونه امور گرفته شود. يعني بايد جلوي سرمنشا اين مسائل را گرفت و اجازه داد که ديگران هم وارد دادوستد و تجارت شوند نه اينکه همه چيز در اختيار يک عده مشخصي قرار بگيرد و آنها به صورت انحصاري عمل کنند.

وقتي رقابت در عرضه کالا وجود داشته باشد، احتکاري هم اتفاق نمي‌افتد. من فکر مي‌کنم تمام اينها راه‌حل اقتصادي دارند. هيچ نيازي نيست که مسئولان نيروهايي را بسيج کنند براي مقابله با گرانفروشي يا احتکار. فقط کافي است که عرضه کالا افزايش پيدا کند و از دادن ارزهاي ارزان به عده‌اي، خودداري شود. اقدام به گران‌فروشي، يک مساله اخلاقي هم هست و نمي‌توان به زور کسي را وادار کرد که اخلاق را رعايت کند. مگر اينکه آن فرد خودش به اين نتيجه برسد و ببيند که همه اخلاقي رفتار مي‌کنند و در نتيجه رفتارش را تغيير بدهد. من نمي‌توانم کسي را به دليل گرانفروشي مواخذه کنم اما راه‌حل اقتصادي آن افزايش عرضه است.

محمدقلی یوسفی

انتهای پیام/