لعیا نورانی زنوز
شیوع کروناویروس بار دیگر باعث شد تا عیار مدیریت بحران در بخش اجرایی واقع بینانه تر بیش از پیش مشخص شود. روز دوشنبه بود که شهردار ارومیه اعلام کرد در این شهرستان آزمایش سه نفر مشکوک به کرونا که در قرنطینه بودند منفی است. بگذریم از اینکه شهردار محترم چه مسوولیتی در حوزه بهداشت و درمان دارند که این خبر را منتشر کردند، رییس دانشگاه علوم پزشکی و بهداشت و درمان آذربایجان غربی روز بعد اعلام کردند فقط ۱۲ نفر مورد مشکوک داشتیم که هفت نفر آن‌ها قطعا منفی است.
صبح امروز نیز اعلام مثبت بودن تست کرونای بیمار خانم ۵۵ ساله در ارومیه روی خروجی رسانه های استان قرار گرفت.
آنچه باعث بهت و حيرت همگان شد خبر ترخیص این بیمار مبتلا به کرونا بود که دکتر ناصر قره باغی متخصص بیماری های عفونی، مدیر گروه آموزشی بیماری های عفونی و رئیس بیمارستان آیت الله طالقانی ارومیه اعلام کرد. مگر می شود تشخیص و ترخیص یک بیمار کرونایی در یک روز اتفاق بیفتد؟!
واژگان شايد در حد واژگان باشند، اما قطعا در حد همين خوانش ها نمي‌مانند.
این تناقض در اخبار ارائه شده از سوی مسئولان به راحتی اعتماد عمومی را هدف قرار داده و به باور مردم به صحت گفتار مسئولان خدشه جدی وارد می کند.
"اعتماد" یکی از عوامل مهم در برقراری پیوند میان آحاد جامعه و روابط متقابل میان آنهاست. این مهم در سطوح مختلف به صورت تعاملی عمل می کند و متضمن صداقت، شفافیت و نیک خواهی است.
در هر جامعه ای "رفتارهای سالم، انطباقی و سازنده" محصول صداقت رفتاری و اعتماد و "نفاق، ناسازواری، تخریب و ناهمگونی" محصول بی اعتمادی است.
نگارنده فراتر از این موضوع به نقش اعتماد در گسترش سرمایه اجتماعی به عنوان مهمترین شاخص در سنجش این مولفه اشاره می کند.
به طور تلویحی گفته شد که "اعتماد" تجلی بخش تمام روابط اجتماعی است که براساس نوعی وفاداری دوجانبه شکل می گیرد چه بین مردم با یکدیگر و چه بین مردم و مسوولان.
از این روست که به گفته صاحبنظران و کارشناسان این مهم پیش شرط انسجام اجتماعی و محور پویش های اجتماعی است و در نبود آن هیچ سرمایه اقتصادی، فرهنگی، انسانی و حتی تکنولوژی نمی تواند کارایی لازم را داشته و منجر به توسعه شود.
تمام جوامع با این متغیر مستقل است که روی سعادت و شادکامی می بینند و کارکرد مفید خود را باز می یابند.
اگر این سرمایه رو به افول رود افق های فکری جامعه محدود می شود، امکان آینده نگری و برنامه ریزی بلندمدت وجود نخواهد داشت، تصمیمات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی به سادگی عملی نمی شوند و تاب آوری مردم و مسوولان در برابر مشکلات و بحران ها کاهش می یابد.
لذا برای اینکه پاسبان این سرمایه باشیم و در مردم احساس همدلی، همیاری، نوع دوستی و همزیستی ایجاد شود، شفافیت و صداقت مسوولان با مردم امری ضروری است، باید هر اتفاقی که می افتد شفاف با مردم در میان گذارند، با برنامه ریزی در بالاترین سطوح جامعه فضای همکاری و مشارکت پذیری گسترش یابد، مسوولان صداقت داشته باشند، از فرافکنی پرهیز کنند، مشکلات را توجیه نکنند، برای مردم وعده های غیرقابل اجرا ندهند، در جلسات و همایش ها سخنرانی های بدون مطالعه و پشتوانه اجرایی نداشته باشند، توپ را به میدان دیگران نیندازند، از بار مسوولیت شانه خالی نکنند، دیگران را مقصر قلمداد نکنند.
در غیراین صورت، شاید در کوتاه مدت اثرات موقتی داشته باشد اما در دراز مدت باعث از دست رفتن سرمایه اجتماعی می شود، سرمایه ای که اگر لطمه ببیند به سادگی بازسازی نمی شود و بازگرداندن آن به حالت عادی هزینه و زمان زیادی لازم دارد.
انتهای پیام/ |
