امروزه تعداد افراد مبتلا به بيماري‌هايي همچون ايدز به دلايل مختلف در جامعه در حال افزايش است. در سال‌هاي قبل در کميته ايدز نيز براي افراد مبتلا به اين بيماري و متخصصان در حوزه‌هاي مختلف درباره چگونگي رفتار با افراد مبتلا به HIV مثبت اقدامات لازم انجام شد.
يکي از مهمترين مسائل در اين زمينه مساله انگ‌زدايي است، اين در حالي است که تاکنون انگ‌زدايي در جامعه ما به شکل مناسب براي بيماران مبتلا به ايدز انجام نشده است.
بايد فرهنگسازي کلي در مواجهه با اين بيماري در اولويت اقدامات مسئولان امر قرار گيرد، اين در حالي است که افراد از راه‌هاي مختلف به HIV مثبت مبتلا مي‌شوند و نبايد تنها دليل ابتلا به اين بيماري را روابط جنسي حفاظت نشده و اعتياد دانست.
در اصل آموزش و فرهنگسازي از سوي رسانه‌ها مي‌تواند در ارتقاي آگاهي‌هاي جامعه تاثيرگذار باشد. براي مثال در گذشته پيشنهاد شد آگاه سازي جامعه درباره بيماري ايدز از مدارس آغاز شود، چون نسل جوان بيش از ديگر افراد جامعه در خطر ابتلا به اين بيماري‌ها هستند. اين در حالي است که هميشه با يک نوع ممانعت از سوي دستگاه‌هاي مختلف و هراس از بين رفتن بسياري از قبح‌ها اجتماعي و برانگيختن حس کنجکاوي نسبت به اين بيماري مواجه بوده ايم.
هم‌اکنون افراد در جامعه اطلاعات نسبي براي مقابله با اين بيماري کسب کرده‌اند، اما اين مساله نيازمند آموزش‌هاي بيشتر است. امروزه همگان بايد بدانند که با رعايت برخي موارد در ارتباط با افراد مبتلا به ويروس HIV مثبت و بيماري ايدز متضرر نمي‌شوند. در ضمن فرد مبتلا به HIV مثبت نبايد بيماري اش را به همگان بگويد، بلکه او با رعايت برخي مسائل مي‌تواند به سهولت و همچون ديگر افراد عادي در جامعه زندگي کند.
از سوي ديگر برخي افراد مبتلا به ويروس HIV مثبت مي‌توانند با شرکت در جلسات مشاوره چگونگي مواجهه با اين بيماري را از متخصصان امر جويا شوند. در اصل ذهنيت اين افراد را بايد تغيير داد.
افراد متخصص در زمينه روانشناسي و مشاوره نگرش منفي نسبت به فرد مبتلا به بيماري‌هايي همچون ايدز و هپاتيت ندارند. در اين وضعيت مي‌توان نگرش فرد مبتلا به HIV مثبت را نسبت به زندگي تغيير و راهکارهاي مناسبي را به او آموزش داد. در اين ميان اغلب افراد مبتلا به ويروس HIV مثبت بعد از آگاهي از ابتلا به اين بيماري اميد خود را نسبت به آينده از دست داده و شرايط زندگي را براي خود دشوار مي‌کنند. قبل از هر اقدام اطرافيان و همراهان افراد مبتلا به ايدز بايد نگرششان را نسبت به اين بيماري تصحيح کنند.
در نتيجه مي‌توان به آنها براي چگونگي مواجهه با اين بيماري کمک کرد. بي‌‌‌شک افراد متخصص راهکارهاي مناسب را به افراد مبتلا به اين بيماري ارائه داده و آنها را از لحاظ شخصيتي، عاطفي و ... آماده مي‌کنند. هدف اين است که اين افراد ضمن پذيرش بيماري مذکور سازگاري بهتري با شرايط داشته باشند.
خانواده و دوستان با اطلاع از بيماري فرد جاي اينکه خود را از ارتباط با اين فرد کنار بکشند و احساس عدم پذيرش و طردشدگي به او بدهند، بهتر است در بهبود وضعيت رواني او اقدامات مناسب انجام دهند. بايد دانست که با به رخ کشيدن بيماري يا انتقاد از سبک زندگي فرد مبتلا به اين بيماري هيچ‌تغييري انجام نمي‌شود، بلکه وضعيت رواني و روحي بيمار بحراني‌تر از قبل مي‌شود.
مینو محرز
انتهای پیام/ |
