يکي از مشکلاتي که امروزه جامعه ما با آن دسته و پنجه نرم مي‌کند، مربوط به فحاشي در فضاي مجازي است. اين فحاشي که نشانه‌اي از خشونت‌هاي متداول در سطح جامعه است، به نوعي از سوي مسئولان ناديده گرفته مي‌شود و قانون جدي در بازدارندگي اين ابراز خشونت وجود ندارد.
هر چند که مسئولان قضائي مي‌گويند که توهين کردن داراي مجازات حبس و جزاي نقدي است و اگر دادگاه تشخيص دهد که فرد در فضاي مجازي توهين کرده است، وي به اين مجازات محکوم مي‌شود، اما اثبات اين امر بسيار دشوار و زمان‌بر است؛ پس بايد روي گزينه‌هاي فرهنگسازي به‌عنوان راه‌حلي پيشگيرانه و کم هزينه فعاليت نمود. اولين ريشه و سرمنشأ فحاشي در فضاي حقيقي و مجازي مربوط به مسائل تربيتي و خانواده‌هاست.
بي‌توجهي به ارتباط کودک و نوجوان با دوستان و همسالان خويش از سوي خانواده علت اصلي اين اتفاق است. شايد در خانه‌اي دادن فحش ممنوع باشد اما در ميان گروه همسالان يک کودک يا نوجوان مطمئنا اين‌گونه نيست و ارتباط او با همسالان باعث مي‌شود تا وي نيز به يکي از فحاشان جامعه تبديل شود.
در حالي که در جوامع اروپايي و پيشرفته جهان با تمرکز بر رشد اخلاقي، آينده اجتماعي جامعه را بيمه مي‌کنند، اما در جامعه ما با غفلت از اين مسأله مهم، جامعه خود را با تهديدات بسياري مواجه مي‌کنيم. اگر مي‌خواهيم پايه‌هاي اخلاق را در جامعه تقويت کنيم بايد تمامي بخش‌هاي مختلف از نظام آموزشي گرفته تا رسانه‌ها و صدا و سيما دست به دست هم دهند تا اين خلأ را جبران کنند. حالا هر روز فحاشي در فضاي مجازي بيشتر مي‌شود و افراد با استفاده از عدم حضور فيزيکي مي‌کوشند به تخليه فکري و روحي خود بپردازند.
نتايج حاصل از يک پژوهش نشان مي‌دهد که 65 درصد از جوانان به خاطر جوگير شدن بعضي از رفتار‌هاي خشن را بروز مي‌دهند. متاسفانه نه خانواده‌ها و نه نهادهاي فرهنگي قدم موثري در زمينه کاهش خشونت بر نمي‌دارند.
هجوم ناتوي فرهنگي، کم‌کاري والدين و نهادهاي آموزشي باعث شده ما با نسل جديدي مواجه شويم که نه زبان والدين خود را متوجه مي‌شوند و نه پدر و مادر‌ان زبان آنها را مي‌فهمند.
بعضي استفاده‌کنندگان از انواع متداول خشونت کلامي، فردي از نظر روحي ضعيف و از درون تهي است که مي‌خواهد خود را در دنياي ديگر (فضاي مجازي) قدرتمند جلوه دهد. اين کار گرچه براي توهين‌شونده آزاردهنده است، ولي از منظر شاهد بيروني به نوعي کاري تاسف‌برانگيز، خنده‌دار است. بسيار ديده شده که اکثر فحاشان از نظر روحي افرادي به‌شدت تحريک‌پذير، کم حوصله، عصبي، کم توان و احتمالا داراي مشکلات بسيار در زندگي واقعي‌شان است.
کامبیز فاتح
انتهای پیام/ |
