امروزه با توجه به گسترش تکنولوژي، پايين بودن قيمت رايانه ها، هوش خوب کاربران (که اغلب آنها را قشر جوان جامعه تشکيل م دهد) و همچنين وجود حداقل شرايط لازم جهت ورود به دنياي گسترده اينترنت و به عبارتي «دنياي مجازي» که متشکل از يک خط تلفن و مودم بوده، اين روزها در هر خانه و رايانه و چند گوشي تلفن همراه يافت مي شود، که باعث افزايش و به نوعي اعتياد به شبکه‌هاي مجازي شده است.
همان‌طور که مي‌دانيم کاربرد اينترنت در بدو اختراع بر مبناي تبادل اطلاعات و به بيان ديگر به اشتراک گذاشتن آن ميان تعدادي از رايانه‌ها پايه گذاري شده است.
اوايل اين تبادل اطلاعات تنها براي تعداد محدودي رايانه صورت گرفت اما امروزه حجم وسيعي از اطلاعات توسط تعداد انبوهي از رايانه‌ها در سطح جهان مورد تبادل قرار مي گيرند، اما در اين ميان اينترنت نيز چون ساير ابزارهاي ساخته شده در کنار مزايا و قابليت‌هاي بسيار خود، معضلات و معايبي را در سطوح مختلف (چه مادي، چه معنوي) دارا است که ميزان اين آسيب‌ها بسته به سطح فرهنگ هر جامعه نسبت به نحوه استفاده از اين شبکه، متفاوت خواهد بود.
آنچه که مسلم است در جوامع کمتر توسعه يافته يا درحال توسعه مشکلات و خسارات ناشي از استفاده نا‌بجا از اين ابزار بيشتر از ساير جوامع خودنمايي مي‌کند.
اعتياد يکي از مشکلات استفاده بيش از حد به دنياي مجازي و پيام رسان است، فرد به صرف لذت و سرگرمي که از حضور در اين محافل عايدش مي‌شود، بيش از پيش به آنها وابسته شده و به تدريج از دنياي حقيقي فاصله مي گيرد و مشکلات روحي و رواني بسياري را براي خود خواهد آفريد.
امروزه بسياري از مردم از دنياي واقعي به دنيا مجازي کوچ کرده‌اند و وقتي از زندگي در دنياهاي مجازي صحبت مي‌کنيم، بسياري از مردم گمان مي‌کنند با داستاني علمي تخيلي مواجه هستند، اما بايد بدانند مدت‌ها است همه ما به زندگي در دنياي مجازي عادت کرده‌ايم.
اکنون بسياري از کساني که مي‌شناسيم، ساعت‌هاي زيادي از شبانه‌روز به زندگي در دنياي مجازي اختصاص مي‌دهند. اين آسيب، زماني خود را بيشتر نمايان مي کند که جامعه طرح و برنامه‌اي مشخص و مدون براي جامعه بيکار خود نداشته باشد، درواقع هرچه فراغت فکري افراد جامعه بيشتر باشد روي آوردن يا بهتر است بگوييم پناه آوردن آنها به شبکه‌هاي مجازي براي گذران وقت‌شان بيشتر خواهد بود.
حمید رستم‌پور
انتهای پیام/ |
