هوشنگ عطاپور/ طرح استان آذربایجان‌مرزی به مرکزیت خوی، قطعا برای مردم غیور خوی و شمال استان آب ندارد و جزو تبلیغات انتخاباتی تاریخ مصرف گذشته محسوب می‌شود.
اگر به مشکلات و نارسائی‌ها به عنوان یک مساله نگاه کنیم، قاعدتا عقل و خرد چنین حکم می‌کند که به دنبال راه حل‌های منطقی و عملی باشیم، همچنان که در امور فردی برای درمان بیماری‌ها به دنبال بهترین روش و شیوه معالجه هستیم، در امور اجتماعی نیز باید با تشخیص صحیح بهترین درمان را تجویز کنیم.
در مقوله استان شدن، نخستین و بنیادی‌ترین سوال، هدف غائی، نهایی و متعالی آن بوده و طبیعی است شهروندان حق دارند که بدانند آیا تشکیل استان جدید خواست و مطالبه مردم یا فرد و گروه خاص است و وقوع چنین رخداد سیاسی، مشکل مردم استان را حل می‌کند و یا این کمک حال نماینده طراح آن، برای باقی ماندن در مجلس شورای اسلامی در دور آینده خواهد بود؟
واقعیت آن است که پس از انتشار اخبار وصول طرح تشکیل استان آذربایجان‌مرزی، اغلب فعالان رسانه‌ای، آن را با یک علامت سوال بزرگ استقبال کردند: حل مشکل مردم یا شوی انتخاباتی؟
طبیعی است اعلام وصول چنین طرحی با پیگیری نماینده مردم شریف خوی در این مقطع زمانی و شرایط خاص اقتصادی _ سیاسی استان، معمولا فرض دوم را در اذهان عمومی تقویت می‌کند و به چند دلیل این طرح را نباید جدی گرفت اما باید با آن انتقادی روبرو شد.
نخست آنکه طراح محترم به جای انجام درست وکالت و نمایندگی مردم، به جای ارائه کارنامه عملکرد خود، با فرار به جلو در صدد لاپوشانی ناکارآمدی خود در عرصه وکالت مردم است.
دوم، تاسیس استان جدید در جغرافیایی آذربایجان‌غربی با شاخص‌های سیاسی و اجتماعی و جمعیتی منطبق نیست چون استان‌های باقی‌مانده، از شرایط جمعیتی استان بودن می‌افتند.
سوم، بخش عمده‌ای از مناطق پیشنهادی برای استان جدید جزو قلمرو منطقه آزاد هستند که امتیازات اقتصادی و توسعه‌ای آن برای شهرستان‌های شمال استان بسیار بیشتر از پروژه استان شدن است.
نماینده محترم اگر دنبال درمان واقعی مشکلات مردم شمال استان است، عملی‌ترین راهکار همان تقویت منطقه آزاد ماکو و تسری آن به شهرهای جنوبی است!
چهارم، طرح مقوله استان شدن در آذربایجان‌غربی، ملاحظات سیاسی و امنیتی دارد که بدون توجه و عنایت به این ملاحظات، در عمل می‌تواند سبب تشویش اذهان عمومی و تشویق سایر نمایندگان استان برای اجرای چنین شوهای انتخاباتی باشد و تبعا اگر چنین طرح‌هایی به وفور مطرح شوند، نوعی بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی در استان ایجاد خواهد شد.
اما در نهایت این طرح چه سرنوشی خواهد داشت؟
اخیرا تقسیم استان اصفهان نیز در مجلس اعلام وصول شد و معمولا این طرح‌ها به کمیسیون تخصصی در مجلس ارجاع و در نوبت رسیدگی قرار می‌گیرند و در بسیاری موارد در کمیسیون با دلایلی که در بالا ذکر شد، رد می شوند و مهمترین دلیل رد این طرح‌ها، نبود جامعیت کافی و بار مالی بالا و عدم پیش‌بینی منابع لازم برای اجرای آن است.
زیرا در لوایح عموما، منابع مالی دیده می‌شوند و دولت تعهد تامین منابع می‌کند، اما معمولا دولت‌ها زیر بال طرح‌هایی که منابع مالی زائد بر بودجه عمومی تحمیل می‌کنند، نمی‌روند.
نهایت سخن آن که، این طرح قطعا برای مردم غیور خوی و شمال استان آب ندارد اما شاید برای یک دور دیگر رای به طرح آن داشته باشد!
انتهای پیام/ |
