لعیا نورانی زنوز/ صنعت گردشگری به عنوان صنعتی نوپا می‌تواند به‌عنوان یک کارگشا و راه‌حل مؤثری برای اصلاح و تجدید حیات نواحی محلی یا روستایی قلمداد شود و این در صورتی تحقق می یابد که با حمایت و تسهیلات مناسب از طرف دولت و نهادهای ذیربط نسبت به بخش خصوصی همراه باشد.

به گزارش نای قلم، توسعه گردشگری راهکار مکملی برای توسعه روستاها و شهرهای کوچک است که با آینده‌ای روشن تلقی می‌ شود و از جمله مزایای پویایی این صنعت می توان به توسعه مراکز کوچک اشتغال وابسته به گردشگری در شهرها و روستاهای کوچک، ممانعت از مهاجرت بی ‌رویه جوانان و در نهایت ایجاد رفاه نسبی اشاره کرد ضمن اینکه از نظر اجتماعی نیز زمینه آشنایی با فرهنگ ‌های متفاوت، ارتقای بینش و افزایش لذت از زندگی فراهم می شود، بنابراین از آنجاییکه این صنعت تاثیر مستقیمی بر فرهنگ، آموزش و بخش اقتصادی دارد، بسیار حائز اهمیت است.

انکارکردنی نیست که در روستاها و شهرهای کوچک کسب درآمد به روش های سنتی کمرنگ شده است و این مناطق با اقتصاد تک بعدی مواجه هستند لذا توسعه زیرساخت‌ های گردشگری می‌ تواند تا حد زیادی اقتصاد این مناطق را متنوع سازد که به‌طور حتم در این مسیر و در راستای جذب گردشگر، سرمایه‌گذاری دولتی و حمایت از سرمایه‌گذاری‌های بخش‌خصوصی می‌تواند نقشی حیاتی ایفا کند مشروط به اینکه برنامه‌ریزی صحیح و همه‌ جانبه توأم با آینده‌نگری در این راستا تنظیم و اجرا شود.

گسترش خدمات رفاهی و زیربنایی از قبیل ایجاد مهمانسرا و تأمین محل اقامت مناسب گردشگران، سیستم حمل‌و‌نقل مناسب و در مجموع تسهیلات و خدماتی که یک منطقه می‌تواند به مخاطب‌های مورد هدف عرضه کند، فاکتورهایی هستند که در توسعه گردشگری اثر می‌گذارند که قطع یقین تحقق این مهم تغییر نگاه مسئولان و متولیان امر به مقوله گردشگری را می طلبد، این در حالیست که در جای جای این کشور فرصت‌های بی‌نظیر و بکری برای سرمایه‌گذاری در این صنعت وجود دارد اما مورد بی مهری و غفلت واقع شده است و به صراحت می توان ادعا کرد که بین پتانسیل‌های موجود و فعالیت‌های انجام شده فاصله زیادی وجود دارد.

از جمله مناطقی که مستعد سرمایه گذاری است، می توان به شهر زنوز یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی واقع در ۱۰۰ کیلومتری شمال تبریز اشاره کرد؛ شهری که به دلیل دارا بودن جلوه هاي بديع و زيبايي هاي طبيعي و خدادادي همراه با طبيعت چشم نواز از جمله تفرجگاه ماهار، کوه سلطان سنجر، دره چمن، صخره های ممتد و زیبای سیلدریم، علف زارها و تفرجگاه های ییلاقی آدنه، سویوخ بولاخ و ...همچنین آثار قابل توجه تاریخی چون دیواره های بازمانده قیز قالاسی، اوغلان قالاسی، سیغناخلار، زونوزاخ قالاسی، کوهول ها و آغل ها، پل قیزیل کورپی و روستای پلکانی زنوزق و ... می تواند لحظه هاي خوش و به يادماندني را براي مسافران به ارمغان آورد اما با وجود چنین ظرفیتی زیرساخت‌های لازم برای جلب گردشگر وجود ندارد.

برای هر شهروند زنوزی و گردشگری که سفری به این منطقه داشته واضح و مبرهن است که حلقه گردشگری زنوز تكمیل نیست و "گردشگری" بیشتر یک جریان لوکس و تزیینی محسوب می شود.

یکی از جملات کلیشه ای که همواره در زمینه فرصت های گردشگری شنیده می شود این است که زنوز دارای اماکن تاریخی، فرهنگی و گردشگری متعددی است و همین مساله می تواند زمینه را برای جذب گردشگر فراهم کند اما مسوولان و متولیان امر تا چه اندازه در معرفی فرصت های حوزه گردشگری منطقه اقدام نموده و تا چه حدودی موفق بوده اند؟  که اگر عملکرد قابل دفاعی داشتند شاهد توسعه امکانات نظیر اقامتگاه ها و مهمانسراها، عوامل خدماتی گردشگری، ایجاد جاذبه های گوناگون، ایجاد رستوران های مجهز و باکیفیت و یا ایجاد کارآفرینی بهینه در راستای بهره برداری اقتصادی بودیم در حالیکه جای خالی آن ها امروز به طور مشهودی دیده می شود.

بی برنامه بودن در این حوزه و مغفول ماندن ایجاد زیرساخت ها طی سال های اخیر آسیب جدی است كه باعث شده تا سهم شهر زنوز و روستاهای آن در بخش جذب گردشگر کمتر شود، حال آنکه می توانست منجر به جذب سرمایه گذار و پویایی اقتصاد منطقه شود چرا که بدون تردید فعالیت در این حوزه مبتنی بر سرمایه داری شکل می گیرد و بدون سرمایه گذاری های دولتی و بخش خصوصی، شکل گیری جریان گردشگری با تاثیرگذاری اقتصادی غیرممکن است.

به امید اینکه با حرکت‌های مثبت مسوولان در رونق بخش گردشگری و میراث فرهنگی شاهد رونق این صنعت اشتغال‌زا و پردرآمد در شهر زنوز؛ شهری با پیشینه تاریخی و فرهنگی غنی باشیم و هم‌آوایی بسترهای طبیعی و فرهنگی این شهر موجب ایجاد سیمای بصری مطلوب در ذهن مسافران شود.

انتهای پیام/