شادی و نشاط به عنوان یکی از پیش شرط های جامعه پویا تاثیر بسزایی در شکوفایی جوامع دارد.

یکی از موضوعاتی که در هر جامعه ای به ویژه در حوزه سیاستگذاری باید مورد توجه قرار گیرد بحث نشاط اجتماعی است که در راستای تقویت آن، امنیت اجتماعی نیز افزایش پیدا می کند و نشاط اجتماعی پویایی و مفید بودن در افراد می باشد.

تقویت نشاط اجتماعی در جامعه به صورت تک عاملی نیست، بلکه مجموعه ای از عوامل در تقویت و یا کاهش نشاط در افراد جامعه تاثیر دارند. زیرا انسان موجودی هدفمند و جویای نشاط، خوشبختی و سعادت می باشد و تا زمانی که به آنچه که می خواهد دست نیابد احساس شادی، خوشبختی و سعادت نمی کند و تلاش هر انسان در جهت یافتن شادی و نشاط در آینده است و احساس نشاط اجتماعی یکی از مهمترین پشتوانه ها برای مقابله با مشکلات اجتماعی است.

نشاط واقعی به این بستگی دارد که انسان نیازهای درونی خود را از طریقی که جامعه و هنجارهای معمول آن می پذیرد برآورده سازد. باید توجه داشت احساس شادی به متغیرهای متفاوت اجتماعی و فردی بستگی دارد و نشاط اجتماعی ترکیبی است از شرایط فردی و اجتماعی که فرد را فرا گرفته و در آن زندگی می کند.

وقتی از نشاط حرف می‌زنیم منظورمان تنها خندیدن نیست. شادی می‌تواند از مقدمات نشاط باشد، شادی زودگذر است اما نشاط، پایدار و یکی از مؤلفه‌های جامعه سالم است.

*عوامل مؤثر بر ایجاد نشاط

وقتی از نشاط اجتماعی حرف می‌زنیم باید مؤلفه‌های تعیین‌کننده حوزه نشاط اجتماعی مورد توجه قرار بگیرد؛ مانند شایسته‌سالاری، سرمایه اجتماعی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شفافیت و سلامت روانی اجتماعی. همچنین سبک زندگی، نوع رفتار شهروندان، احساس تعلقی که به جامعه دارند یا ندارند می‌تواند در ایجاد یا فقدان نشاط تاثیرگذار باشد.

فقر، اشتغال و مسکن از دیگر عواملی است که می‌تواند بر نشاط اجتماعی تاثیرگذار باشد. مسائل سیاسی مانند فعالیت‌های آزاد احزاب و سازمان‌های غیردولتی نیز بر ایجاد نشاط اجتماعی تاثیرگذار هستند. مؤلفه‌های شهری مانند آلودگی هوا، آلودگی صوتی، ترافیک، معماری خانه‌ها، حمل‌ونقل نیز از دیگر عوامل ایجاد نشاط اجتماعی هستند. ما می‌توانیم شهری شادتر داشته باشیم در صورتی که مدیریت شهری با نگاهی علمی‌تر نشاط و شادابی شهروندان را مورد توجه قرار دهد و همان‌طور که بر موضوع پسماند کار می‌کند روی سلامت روانی جامعه نیز کار و تحقیق کند. می‌توان از ظرفیت فضاهای عمومی مانند سراهای محله، پارک‌ها و بوستان‌ها برای ایجاد شادی بیشتر استفاده کرد.

خلق شادی‌های گروهی و بسترسازی برای ایجاد این شادی‌ها می‌تواند به سلامت روانی جامعه کمک کند. شادی و نشاط حق شهروندان است و مدیریت شهری نمی‌تواند نسبت به آن بی‌اعتنا باشد هرچند مسئولیت آن تنها برعهده مدیریت شهری نیست و نهادهای مختلفی در این حوزه نقش‌آفرینی می‌کنند. مردم ناشاد و شادی‌گریز کیفیت زندگی را در شهر پایین خواهند آورد.

انتهای پیام/