22 بهمن یادآور مقطعی از تاریخ ایران زمین است که در آن اقشار و طبقات گوناگون اجتماعی به منظور تحقق آرزوها، امیدها، نیازها و... به یک جسم و روح واحد تبدیل شدند.

وحدت کلمه، آشتی ملی، همبستگی، گفت‌وگوی ملی، همدلی، انسجام و... که امروزه به نظر یک آرزوی دست نیافتنی و محال می‌رسد، در 22 بهمن 57 به زیبا و کاربردی‌ترین شکل تبلور پیدا کرد.

پر بیراه نیست اگر گفته شود، اساس وحدت و انسجامی که در انقلاب 57، یکایک شهروندان ایران زمین را تبدیل به یک جسم و روح واحد کرد؛ فهم، صداقت، آرزو، تمایل و خواسته‌های مشترک مردم بود. آرزو و نیاز به تحقق خیر جمعی(منافع ملی) که در آرمان‌ها، شعارها و اهداف والای انقلاب مصداق پیدا کرد. زیست شرافتمندانه، مردمسالاری، استقلال، حاکمیت قانون به جای حاکمیت افراد، رفع فساد به معنی عملکرد فرا قانونی در همه اشکال اداری، سیاسی، مدیریتی، اقتصادی و... برچیدن فقر که صرفا نمود ناکارآمدی رژیم پهلوی بود، آزادی (بیان، نگارش، فعالیت‌های مدنی و...) البته در چارچوب قانون اساسی، اعتبار و سربلندی منطقه‌ای و جهانی شهروندان ایران، پایبندی نخبگان به اخلاق و... نمود آرمان‌ها و اهداف انقلاب 57 که مبنای انسجام ملی به منظور سرنگونی رژیم پهلوی شد، بود.

پاک و با اراده‌ترین راست قامتان میهن دوست از سراسر ایران زمین در هشت سال دفاع در مقابل تهاجم استکبار جهانی غرب و شرق به‌وسیله نوکران منطقه‌ای، به خاک افتادن، نه تنها برای دفاع از تمامیت ارزی کشور بلکه به منظور صیانت از استقلال و آزادی که شیرین‌ترین ثمره انقلاب 57 بود و جلوگیری از بازگشت استعمارگران شرق و غرب به ایران بود. شاید همه دلسوزان صادق انقلاب، نظام و کشور باید از خود پرسش کنند، چه شد که آنگونه آغاز کردیم و اینگونه شدیم؟ شاید ضروری باشد تا در 22 بهمن امسال همزمان با یادآوری احساسات پاک، از خود گذشتی‌ها، شهدا، تلاش‌ها، همدلی‌ها، ایثارهای آحاد مردم به ویژه مستضعفان در انقلاب 57 که موجب غلبه اراده و قدرت مردم بر حاکمانی که خود را از مردم جدا کرده بودند، شد، دلسوزان صادق انقلاب و کشور ارزیابی هم از زیست همان مردمی که اساس انقلاب بودند و آرمان‌ها، شعارها و اهداف انقلاب 57 ارائه دهند. با وجود دستاوردهای ملی در عرصه‌های گوناگون به ویژه دفاعی، چالش‌های گوناگون اجتماعی و ملی در عرصه‌های مدیریت کلان، اقتصادی، معیشتی، روابط خارجه و... می‌طلبد که دلسوزان صادق نظام و میهن، ریشه‌های تضعیف اهداف، شعارها و آرمان‌های اولیه انقلاب را تحلیل و راهکارهای عملی برای برون رفت از شرایط نامطلوب به ویژه معیشتی شهروندان در سرتاسر کشور تولید کنند.

به باور نگارنده برجسته‌ترین مولفه پیروزی انقلاب57 انسجام همه اقشار و نخبگان پیرامون یک هدف واحد یا مشترک بود. همه ایرانی‌ها می‌خواستند فقر، فساد، عملکرد فراقانونی، اشرافی‌گری، بی‌عدالتی، فقدان آزادی و اسقلال و... برچیده شود. بنابراین انسجام پیرامون یک هدف مشترک رمز یا قانون موفقیت یک ملت در مسیر توسعه پایدار است.

بی‌شک اصلی‌ترین مولفه ناکارآمدی مدیریت سیاسی که موجب انواع چالش‌ها در عرصه‌های روابط خارجه، اقتصادی، آموزشی و... شده، عدم انسجام میان نخبگان که ناشی از خودشیفتگی و منفعت طلبی از یکسو و شکاف جدی و غیر قابل انکار میان مدیریت سیاسی و اقشار گوناگون مردم به دلیل شرایط بیسار دشوار معیشتی است. والا، مشروع و کارآمد‌ترین عامل انسجام شهروندان یک کشور که بی‌شک موجب اقتدار، کارآمدی و پایداری هر حاکمیتی می‌شود، فهم و اجماع پیرامون منافع ملی به عنوان مبدأ و مقصد تمامی افعال اجتماعی از جمله سیاسی است.

کوروش الماسی

انتهای پیام/