این روزها شاهد افزایش خشم در جامعه هستیم به گونه ای که نزاع های خیابانی و یا خانوادگی بسیار افزایش یافته است که این خود می تواند به دلیل جای خالی آموزش در جامعه باشد چرا که امروزه متاسفانه نه در خانواده و نه در جامعه به کودکان و یا نوجوانان نحوه برقراری ارتباط مناسب با یکدیگر آموزش داده نمی شود از این رو هر گاه فرد بنا به هر دلیلی در روابط اجتماعی خود با مشکل مواجه می شوند رفتارهای خشونت آمیز از خود نشان می دهند.

یک جامعه شناس در ارتباط با افزایش خشونت در جامعه می گوید: اگر در شرایط موجود ما شاهد افزایش خشونت در جامعه نبودیم باید تعجب می کردیم که این مهم تحت تاثیر عوامل چند وجهی است.

لیلا ارشد با تائید مطلب فوق اذعان می دارد:زمانی که ما هنوز نتوانسته ایم برای کودکانمان ابزار مقابله تهیه کنیم که بتوانند در مواقع حساس از آن استفاده کنند و کمک بگیرند،چگونه می توانیم انتظار داشته باشیم که رفتار مناسبی را در هر موقعیتی از خود بروز دهند.

او در ادامه می گوید: ابزار مقابله را می توانیم با ابزار پیشگیری سطح یک در اختیار فرزندان قرار دهیم. منظور از این نوع پیشگیری مهارت آموزی عمومی برای کلیه افراد جامعه با تاکید بر کودکان،نوجوانان و جوانان است.

ارشد در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه تا چه میزان این نوع ابزار در اختیار مردم جامعه قرار می گیرد،می گوید:متاسفانه امروزه آموزش های همه جانبه،منظم و در مقاطع مختلف سنی و تحصیلی بسیار اندک است.منظور از آموزش یک آموزش کلاسیک نیست بلکه در مقابل منظور آموزش هایی است که به عنوان مهارت های زندگی و اجتماعی در اختیار قرار بگیرد.

او در ادامه تصریح می کند: افراد با این آموزش ها یاد می گیرند که در ابتدا خود را بشناسند و بعد توانایی ها و محدودیت های خود را شناسایی کنند تا از این وادی بتوانند رفتار مناسبی را از خود نشان دهند.بنابراین به دلیل این که آموزش ها در جامعه انجام نمی شود ما امروزه شاهد افزایش خشم و خشونت در جامعه هستیم.به عنوان مثال آمار طلاق در جامعه افزایش یافته است اما این در حالی است که هیچ اقدام آموزشی مناسب برای همسرداری صورت نمی گیرد.

این مددکار اجتماعی می گوید: یکی از دلایل اینکه ما امروزه شاهد افزایش خشونت در جامعه هستیم این است که برای این مسائل تدبیری اندیشه نشده است و هیچ اقدام مناسبی را نیز انجام نمی دهیم که بتواند سازمان های ذی ربط را مانند آموزش و پرورش و یا رسانه ملی را درگیر این مساله کند. باید در نظر داشت که اگر سازمان های ذی ربط نخواهند در این مساله دخیل شوند و آموزش های مهارتی صورت بگیرد به طور حتم دشواری ها نیز افزایش خواهد یافت.

او در ادامه می افزاید: ما هنوز نیازمند تصحیح و تزریق قوانین حمایتی با تاکید بر زنان و کودکان هستیم، ما زمانی که قوانینی را داریم که پدر به تنهایی تصمیم گیرنده برای کودک است این خود می تواند مصداق خشونت باشد.به عبارت ساده تر خشونت خیابانی قابل مشاهده تر از دیگر خشونت ها است.

این جامعه شناس می گوید: اگر زنی در خانواده مورد خشونت قرار بگیرد چه میزان قوانین حمایتی برای این فرد وجود دارد؟ تمام خانم های که در خانه های امن هستند نگرانی این موضوع را دارند که اگر همسرشان از محل زندگی آنها مطلع شود می تواند او را با خود ببرد.بنابراین در شرایط موجود نیازمند قوانین حمایتی هستیم.

او در خصوص نقش حاشیه نشینی بر افزایش خشونت می گوید: خود واژه حاشیه نشینی یک نوع تبعیض است بنابراین افرادی که به هر دلیل مهاجرت کرده اند،با مشکلات بیشتری نیز مواجه هستند و همچنین به دلیل کاهش نظارت اجتماعی، افزایش جمعیت این مناطق و فقر در مناطق حاشیه شهرها با افزایش خشم و نزاع مواجه هستیم.

ارشد ادامه می دهد: بیکاری نیز از دیگر عوامل افزایش خشونت در جامعه است چرا که هرگاه افراد بنا به هر دلیلی شغل خود را از دست بدهند و یا اینکه شغل مناسبی نداشته باشند به راحتی رفتارهای خشونت آمیز از خود در هر شرایط و موقعیتی نشان می دهند.

*تاثیرشهرنشینی در افزایش خشونت

ارشد در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه شهرنشینی چه تاثیری در افزایش خشونت داشته است، می گوید:با افزایش شهرنشینی شاهد کاهش کنترل و نظارت اجتماعی هستیم که این خود می تواند در افزایش خشم تاثیرگذار باشد.

ارشد در خصوص نقش فقر در افزایش خشونت می گوید: به طور حتم یکی از فاکتورهای اصلی در ایجاد خشونت در میان مردم مسائل اقتصادی است،چرا که هر گاه افراد در تامین نیازهای خود با مشکل مواجه شوند اقدام به انجام رفتارهای خشونت آمیز می کنند.

او در ادامه بیان می کند: کاهش شادی و نشاط در جامعه از دیگر عوامل افزایش خشونت در میان افراد است. متاسفانه امروزه در جامعه ما افراد تنها به دلیل برخی از مناسبت ها مراسم شادی دارند اما این در حالی است که برنامه های شادی و نشاط در جامعه نباید محدود به مناسبت ها باشد.باید یادآور شد که هر گاه در جامعه عدالت افزایش یابد مردم خوشحال تر خواهند بود.

*نبود فرصت های برابر

ارشد نبود فرصت های برابر را از دیگر دلایل افزایش خشم در جامعه می داند و می گوید:هرگاه مردم این احساس را داشته باشند که از فرصت های برابر و یکسان برخوردار نیستند و به راحتی مورد تبعیض قرار می گیرند و یا اینکه امکانات به یک میزان در اختیار عموم مردم قرار ندارد به یقین از این شرایط ناراحت خواهند شد و این خشم فروخورده یک جایی خود را نشان خواهد داد.

او در خصوص راهکارهای مناسب برای کاهش رفتارهای خشونت آمیز در جامعه می گوید: نمی توانیم یک راهکار مناسب و یا واحد را برای کاهش خشونت در جامعه ارائه دهیم. به عنوان مثال نمی توانیم بگوییم که اگر افراد شغل مناسب و یا ازدواج صحیحی داشته باشند دیگر اقدام به انجام رفتارهای خشونت آمیز نمی کنند بلکه در مقابل نیازمند یک سلسله راهکارهای مانند قوانین حمایتی،آموزش های لازم و همچنین افزایش نشاط در جامعه هستیم تا در سایه آن بتوانیم شاهد کاهش خشونت در جامعه باشیم.

این جامعه شناس ادامه می دهد: برخورداری از اوقات فراغت مناسب نیز می تواند عاملی برای کاهش خشونت در جامعه باشد.

او در ارتباط با اینکه خشونت والدین چه تاثیری می تواند بر فرزند داشته باشد،می گوید:کودک از والدین خود الگوبرداری می کند. زمانی که فرزند در خانواده شاهد رفتارهای خشونت آمیز والدین خود است به طور طبیعی آنها را آموزش می بیند و در رفتارهای روزمره خود نیز آنها را انجام می دهد. او در ادامه تصریح می کند: زمانی که افراد زمان کمتری برای حل مسائل خود و یا گفت وگو با یکدیگر اختصاص می دهند بنابراین برای حل مشکلات خود به انجام رفتارهای خشونت آمیز روی می آورند.

*نقش بازی های رایانه ای

ارشد نقش بازی های رایانه ای را در افزایش خشونت در میان کودکان موثر دانست و می گوید:متاسفانه امروزه برخی از بازی های رایانه ای کودک آموزش دهنده رفتارهای خشونت آمیز است از این رو کودک این نوع رفتارها را به راحتی از شخصیت های کارتونی مورد علاقه خود الگو برداری می کند.

او در ادامه می افزاید: امروزه متاسفانه نظارت والدین در انتخاب بازی ها و یا برنامه های کودک بسیار کاهش یافته است که این خود می تواند منجر به بروز پیامدهای منفی باشد.فضای مجازی دارای جذابیت های بی شمار است اما این در حالی است که اگر آموزش استفاده مناسب از آن وجود نداشته باشد خود به یک تهدید تبدیل می شود.متاسفانه در حال حاضر هیچ نوع آموزشی برای استفاده مناسب از شبکه های اجتماعی در جامعه وجود ندارد و افراد به راحتی به هر گونه اطلاعاتی دسترسی دارند. به عنوان مثال امروزه یک کودک سه ساله به راحتی از شبکه های اجتماعی استفاده می کند و به مادر این آموزش داده نشده است که نباید یک کودک به این راحتی به هر نوع شبکه اجتماعی دسترسی داشته باشد و یا اینکه هر گونه فیلم و یا برنامه ای را مشاهده کند.

ارشد می گوید: امروزه بیشتر نزاع های خیابانی بدون شناخت از یکدیگر رخ می دهد،همچنین افزایش استفاده و یا به همراه داشتن سلاح سرد در میان افراد جامعه را می توان یکی از نمادهای افزایش خشونت در جامعه دانست.

او در ادامه بیان می کند: افزایش خشونت می تواند باعث کاهش امنیت در جامعه شود. اگر افراد این امنیت را داشته باشند که اگر مورد خشونت و آزار قرار گرفتند پلیس به آنها کمک می کند امکان حمل سلاح سرد نیز کاهش خواهد یافت.به عنوان مثال زمانی که پلیس خود رفتار خشونت آمیز دارد چگونه می توان انتظار داشت که مردم در مقابله با رفتارهای نامناسب دیگران برخورد خشونت آمیز از خود نشان ندهند.

لیلا ارشد در پایان می گوید:برای کاهش خشونت در جامعه باید به فاکتورهای متعدد توجه داشته باشیم.ایران سال 1372 به کنوانسیون حقوق کودک پیوسته است اما به عنوان فردی که در حوزه کودکان و زنان فعالیت دارم انتظارم این است که بتوانیم قوانین حمایتی را داشته باشیم که به کنوانسیون نزدیک شویم.

انتهای پیام/