"کارگران برای تامین و پیشبرد سیاست های اجتماعی خود نیاز به پشتوانه های غیردولتی و سازمان های مردم نهاد و غیره دارند.

بدون تردید کارگران برای دستیابی به حقوق بدیهی و اولیه خود راهی جز ایجاد تشکل های واقعا آزاد و مستقل صنفی ندارند، تشکل هایی که کارکردی بایسته داشته باشند و نه رویکردی دولتی" حال سوال این است که آیا تشکل های کارگری استان برای جلوگیری از اجحاف و تضییع حقوق کارگران توانسته اند اقدامات مثبتی انجام دهند؟"

علی صحرانورد، فعال جنبش کارگری پاسخ می دهد: اعضاي شوراي عالي كار تيمي متشکل از نمایندگان دولت، کارفرمایان و کارگران است لذا تشکل های کارگری یک رای دارند و عموما نظرات آنها در شوراي عالي كار نافذ نيست و همیشه کفه ترازو به نفع بقیه سنگین تر است.

این فعال کارگری متذکر می شود: تشکل های کارگری استان فعالیت های خود را انجام می دهند ولی آنطور که باید و شاید نتوانستند در جهت دفاع از حقوق کارگران عمل کنند دلیل آن هم به خاطر نارسایی های اقتصادی و خلاهای قانونی است چه بسا بهتر از این می توانستند از حق و حقوق کارگران دفاع کنند.

صحرانورد در عین حال تصریح می کند: تشکلات کارگری و شوراهای اسلامی کار نمی توانند از حقوق کارگران پیمانکار و روزمزد دفاع کنند چون قراردادهای سفید امضا دارند و فاقد مدارک هستند.

او با بیان اینکه 60 درصد کارگران در واحدهای تولیدی مشغول به کار هستند، ادامه می دهد: از طرف دیگر تشکلات کارگری با واحدهای تولیدی و صنعتی در ارتباط هستند و نمی توانند کارگرانی که در صنوف یا خدمات و مشاغل ساختمانی مشغول به کارند را شناسایی و از حق و حقوق آنها دفاع کنند که این بزرگترین نقص است و باید در سطح کشوری حل شود.

به گفته وی در شش ماه امسال حدود شش هزار کارگر واحدهای تولیدی و صنعتی اقامه دعوی کرده اند که حدود 2 درصد موفق به برگشت به کار شده اند و مابقی به دلیل قراردادهای موقت کار موفق نشدند.

این فعال کارگری ادامه می دهد: تشکل های کارگری در شورای عالی کار به ویژه در بحث ترمیم دستمزد کارگران تلاش های خوبی داشتند اما اینکه ابزارها و تکنیک های قانونی در دست داشته باشند و یک طرفه تصمیم بگیرند محروم هستند.

وی با تاکید بر ضرورت خروج قراردادهای کار از حالت موقت و مقابله با هرگونه قرارداد سفید امضا در جهت صیانت از نیروی کار و حفظ امنیت شغلی کارگران، خاطرنشان می کند: تأمین امنیت شغلی نیروهای کار می تواند رشد و بهره وری اقتصادی و ارتقای کیفیت تولید به معنای واقعی را سبب شود.

صحرانورد اظهار می دارد: دولت تدبیر و امید و شخص مدیرکل تعاون و امور اجتماعی استان بر تکثر تشکل های کارگری و کارفرمایی اعتقاد دارد به طوری که تعداد تشکل های کارگری و کارفرمایی در استان با 40 درصد رشد به 180 فقره رسیده است.

وی می گوید: هر چقدر تعداد تشکل ها زیاد باشد فرهنگ گفتمان چهره به چهره افزایش می یابد که مدیر کل تعاون و امور اجتماعی استان توانسته است فرهنگ گفتمان های چهره به چهره کارگری، گروه های کارگری با کارفرمایی و نماینگان دولتی فرهنگ سازی کند و کاتالیزور خوبی بین جامعه کارگری و کارفرمایی باشد.

ضرورت نهادینه شدن فرهنگ کار

"فرهنگ، مجموعه‌ای از باورها، اندیشه‌ها و تراوشات فکری بشر و کار، فعالیت‌های اقتصادی منجر به ارزش افزوده است لذا "فرهنگ کار" مجموعه ارز‌ش‌ها، باورها و دانش‌های مشترک و پذیرفته شده یک گروه کاری در انجام فعالیت‌های معطوف به تولید و یا ایجاد ارزش افزوده را شامل می شود.

در جوامع توسعه یافته، نیروی انسانی و نگر‌ش‌های آن به کار و تولید از اهمیت فزاینده‌ای برخوردار است. در این جوامع کار به عنوان یک ارزش تلقی شده و همه افراد جامعه در سطوح مختلف کار کردن را مسیر توسعه موزون جامعه دانسته و از طریق درست کار کردن به توسعه اقتصادی کمک می کنند. از این رو عصاره "فرهنگ کار" چگونگی تولیدات ملی و میزان آن است که به نوعی به عنوان شیوه زندگی قلمداد می شود و نقش اساسی و زیربنایی در پویایی جوامع و چه بسا بر رفاه اجتماعی دارد.

حال این سوال مطرح می شود که فرهنگ کار در جامعه ما در چه سطحی قرار دارد؟"

مشاور رسانه ای مدیرکل تعاون و امور اجتماعی استان توضیح می دهد: یکی از بزرگترین مشکل و چالشی ترین بحث در حوزه روابط کار عدم آشنایی کارگران با فرهنگ کار است.

صحرانورد می گوید: برای حرکت شتابنده به سمت شکوفایی اقتصادی، حمایت از فرهنگ کار مطلوب و مثبت مورد نیاز است، لذا وضعیت فرهنگ کار بایستی از طریق دخالت در عوامل شناخته شده فرهنگ کار متحول گردد و گرایش‌ها، بینش‌ها و دانش لازم نسبت به کار در جامعه و سازمان‌ها ایجاد شود.

به گفته وی، کار کردن و فرهنگ کار باید نهادینه شود تا از این طریق بتوان بنیادهای فرهنگ کار را بنا نهاد و در جهت تقویت آن گام برداشت.

این فعال جنبش کارگری در عین حال متذکر می شود: زمانی که نرخ تورم بالا وجود دارد و به علت عدم قابلیت انعطاف مزد با شرایط دائما در حال تغییر، هزینه جبران خدمات کاری روز به روز کاهش می‌یابد، نباید انتظار روحیه و اخلاق کاری بالا را داشت بنابراین امنیت شغلی، دستمزد بالاتر و بهبود شرایط محیط کار را می‌توان از جمله عواملی دانست که در کارکنان ایجاد انگیزه برای فعالیت و ماندن در کار می‌کند.

صحرانورد ادامه می دهد: متاسفانه امروز اینگونه نیست و حتی به مطالبات عمومی جامعه کارگری ارزش و بها داده نمی شود تا کارگر تعلق خاطر داشته باشند.

چرا بعضی از کارگران برای اعتراض به خیابان ها می آیند؟

"در چند سال اخير، به دلايل گوناگون، شاهديم که بسياري از کارگران مشغول در حوزه هاي مختلف کاري با مشکل حقوق معوقه خود در همه زمينه ها مواجه اند و ميزان تاخير در پرداخت دستمزد و مشکلاتي ديگر در اين حوزه، گاه باعث شده دست به اعتراض هايي آرام بزنند و خواهان حق خود شوند. آیا وقت آن فرا نرسیده است که ما هم به دنبال برخوردي بهنجار و تعريف شده با اعتراض هاي کارگري باشيم، چراکه اگر ذات دل مشغولي و نگراني هاي کارگران را نپذيريم، واقعيتي انکارناپذير را ناديده گرفته ايم که نه به نفع اقتصاد جامعه است و نه فضاي رواني و سرمايه هاي اجتماعي مان."

فعال جنبش کارگری در این مورد پاسخ می دهد: مملکت و نظام و ایدئولوژی و مکتب ما دین اسلام است و «دين اسلام»؛ دين رأفت، رحمت، مودّت و دوستي است لذا برخورد ما هم در جامعه اسلامی باید توام با رافت اسلامی باشد.

صحرانورد اضافه می کند: ما به هیچ عنوان موافق این نیستیم که کارگران در کف خیابان به دنبال مطالبات خود باشند، اما معتقدیم که دولت و بخش کارفرمایی نباید با سرنوشت کارگران اینگونه بازی کنند.

وی ادامه می دهد: وقتی صدای کارگران و درد و آلام آنها توسط برخی از دولتمردان شنیده نمی شود، وقتی کارگران ماه‌ها دستمزد دریافت نکرده و قانون کار به واسطه عدم اجرا از سوی مجریان آن مورد غفلت قرار می‌گیرد، کارگران ناچار می‌شوند با به خطر انداختن خانواده، سلامتی، زندگی و همچنین هزینه کردن از شرافت خود برای پیگیری مطالبات خود به کف خیابان‌ها بیایند.

به گفته این فعال کارگری، افکار عمومی نیز این حرکت ها را امری قبیح می دانند اما کارگر با چه ابزاری از حق و حقوق خود دفاع کند؟

وی با تاکید به اینکه نباید برای بیگانگان و دشمنان قسم خورده نظام جمهوری اسلامی ایران خوراک تبلیغاتی جور کرد، خاطرنشان می کند: هر زمانی که دشمنان ما بتوانند از فرصت‌های داخل کشور برای ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی استفاده کنند، دریغ نمی‌کنند لذا ما نباید چنین فرصتی برای آنها بدهیم تا از فرصت اعتراضات کارگری استفاده کرده و روی این موج سواری و برنامه‌ریزی کنند تا به جمهوری اسلامی ایران ضربه‌ بزنند.

"براساس آنچه عنوان شد می توان ادعا کرد که درصد بسياري از مشكلات كارگران از ماده هاي پيچيده قانون كار و عدم اجرای درست آن نشات مي گيرد، بعد از گذشت چند دهه به نظر مي رسد وقت آن رسيده که وزارت کار و نهادهايي که درگير جامعه کارگري ما هستند با نگاهي عدالت طلبانه، برخي از جزئيات اين قانون را با حفظ چارچوب ها اصلاح کنند و هنجاري بهتر و اجتماعي تر براي بيان دغدغه هاي کارگران و کارفرمايان فراهم آورند، به طور حتم  با اصلاح قانون كار توسط قانون گذار خواهيم توانست در جهت احقاق حقوق كارگران زحمت كش و بهره بردن آنان از مزاياي شغلي قدمي برداريم."

انتهای پیام/