دکتر محمد خزایی / این روزها گاهاً شاهد صحنه‌های عجیب و غریبی هستیم. برخی از هموطنان فهیم! با هجوم به فروشگاه ها، روغن و اقلام بهداشتی و رب گوجه را بطور عمده خرید می‌کنند. زن و شوهری را دیدم که یک کارتن روغن مایع با خود حمل می کردند. مادربزرگی با پسر یا نوه‌اش دو چرخ دستی پر از دستمال کاغذی را با عجله پر می کردند! یکی دیگر قفسه تایدها را خالی می‌کرد و ...
با چند نفرشان حرف زدم. حرف خاصی نداشتند، تمام استدلالشان این است که: می‌گویند قرار است گران شود!
می‌گویم: هنوز که گران نشده، به فرض که گران شود، این روغنهایی که میبری تا دوماه یا چهارماه بیشتر کفاف نمی‌کند. آن وقت باید همان نرخ گرانی که امروز خودتان مسبب رقم خوردنش هستید را خرید کنید! چرا با خریدهای خارج از حد نیاز و غیر متعارف بازار را دچار کمبود می‌کنید؟ چرا باعث ایجاد ترس کاذب ناشی از کمبود کالا در جامعه می‌شوید؟ مگر خانه‌های شما انبار روغن و دستمال کاغذی و تاید است؟
فروشنده‌های فروشگاه هم نفت بر آتش می‌ریختند و مداوم می‌گفتند: اینها تمام بشود قیمت بعدی سه برابر خواهد شد!
از یکیشان پرسیدم: مثلا این دستمال کاغذی پنج هزار تومانی چقدر می‌شود؟ گفت: ۸۵۰۰تومان! گفتم: این که سه برابر نمیشه، جوابی نداد و خودش را مشغول کار کرد.
البته بودند و هستند فروشندگان با شرافتی که دنبال سوداگری و سودجویی نیستند و به منظور جلوگیری از هیجان کاذب این روزهای بازار روی اجناس اصلی فروشگاهشان برچسبهایی با مضمون "محدودیت فروش در تعداد" یا "حداکثر دو عدد" و یا "غیرقابل فروش" را درج نموده‌اند و دنبال موج سواری بر هیجانات بازار نیستند. اگر این آگاهی که نزد این فروشندگان باشرافت است با رفتار صحیح مردم توام و فراگیر شود، قطعا اوضاع بهبود خواهد یافت.
هموطن عزیز اگر تمام اجناس یک فروشگاه را خالی کرده و به خانه ببرید چیز زیادی عاید شما نخواهد شد اما در مقابل، برادر و خواهر و همسایه و فرزند و اقوام و دوستان شما احتمالا در تامین آن کالا با مشکل مواجه شوند.
پس به قدر نیازتان خرید کنید
هموطن عزیز، برای یکبار هم که شده درست فکر کنید. قیمت دلار صرافی و بازار سیاه کمتر از یک درصد اقتصاد کشور را تحت تاثیر خود دارد. چرا برای یک درصدی که حداقل ارتباط را با زندگی شما دارد نود و نه درصد دیگر را با دستان خودتان دچار اختلال می‌کنید؟
بسیاری از این مردمی که این روزها پیگیر بازار دلار هستند نه نیاز به دلار پیدا کرده و بعضا حتی به عمرشان دلار هم ندیده‌اند. اما چنان پیگیر قیمت دلارند که انگار تمام مایحتاج زندگیشان را با دلار خریده‌اند. این فضای روانی را دامن نزنید. دودش به چشم هیچکس نمی‌رود جز خودتان. چقدر این مطلب را در تلگرام فوروارد کردید که، در کشور آلمان شیر گران شد از فردای گرانی مردم آلمان شیر نخریدند تا اینکه کارخانجات مجبور شدند قیمت را به حالت اولیه برگردانند.
قربانتان بشوم که به پراید ۲۰ میلیونی فحش می‌دادید و برای پراید چهل میلیونی صف می‌بندید!
برای دلار ۷۰۰۰ تومانی به خیابان می‌ریزید و برای دلار ۱۷۰۰۰ تومانی جوک می‌سازید! رب گوجه ۴۰۰۰ تومانی را کم محل می‌کردید و برای رب گوجه ۱۵۰۰۰ تومانی سرودست می‌شکنید. کمی در چند و چون این رفتارهایتان تامل کنید. آرامش خود و جامعه را بر هم نزنید. مواظب باشید پیش از اِعمال تحریم از سوی زورگویان، با آنها هم‌جبهه نشوید.
اینقدر به تاریکی لعنت نفرستید، بیاید شمعی روشن کنیم.
ما همه سوار یک کشتی هستیم.
پی‌نوشت: این نوشتار به هیچ وجه منکر و منافی با ضعف مدیریت و سوعملکرد وزارت صمت بعنوان مسئول اصلی کنترل بازار، نمی‌باشد.
انتهای پیام/ |
