یک کارشناس محیط زیست معتقد است سوال از رئیس جمهور درباره وضعیت دریاچه ارومیه دردی را دوا نمی کند و در مقابل این نمایندگان هستند که باید از آنها پرسید چرا اجازه دادند کشاورزی تا این حد در این منطقه گسترش پیدا کند.

 به گزارش نای قلم، حسین آخانی در گفت و گویی با اشاره به اعلام وصول سوال بعضی نمایندگان مجلس برای سوال از رئیس جمهور درباره وضعیت دریاچه ارومیه می‌گوید: جدال های این روزها بر سر دریاچه به مساله ای سیاسی تبدیل شده است.

او می افزاید: طیفی که امروز می‌خواهد از رئیس جمهور درباره دریاچه ارومیه سوال کند، همان کسانی که هستند که در ستاد احیا به رئیس جمهور فشار می‌آوردند و می‌گفتند نمی شود آب را از کشاورزان گرفت و به دریاچه سرازیر کرد، با این حال شتر سواری دولا دولا نمی شود، باید بین دریاچه ارومیه و کشاورزی یکی را انتخاب کرد، رئیس جمهور که نمی تواند آب خلق کند.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه آب در حوزه دریاچه ارومیه مقدار مشخصی است، می گوید: به اندازه سقف دریاچه ارومیه الان در کشاورزی های غیرپایه آب داریم که همین نمایندگان در ایجاد آن نقش داشتند مصرف می شود. نمایندگان به جای آنکه از رئیس جمهور سوال کنند باید از او بخواهند سدها واگذار شود و نمایندگان هم از مردم بخواهند که مصرف آب را پایین بیاورند. در غیر این صورت هیچ کس نمی‌تواند معجزه کند.

آخانی ادامه می دهد: نمایندگان باید به رئیس جمهور بگویند که چرا دو هزار میلیارد تومان بودجه دریاچه ارومیه صرف امور سازه ای شد؟ اگر این پول در اختیار کشاورزان قرار می گرفت و از آنها خواسته می شد تا آب کمتری مصرف کنند امروز سیب بیشتری در ارومیه تولید نمی‌شد. اگر چنین اتفاقی نمی‌افتاد امروز هم صدها تن سیب در جاده های ارومیه رها نمی‌شد.

به اعتقاد او، این نمایندگان هستند که باید پاسخ دهند که چرا اجازه دادند کشاورزی تا این حد در این منطقه گسترش پیدا کند. به اعتقاد این کارشناس محیط زیست سوال نمایندگان از رئیس جمهور درباره احیای دریاچه ارومیه به جایی نمی‌رسد.

او می گوید: این کار نمایندگان فشار دیگری به رئیس جمهور است تا او دوباره مسیر غلطی که ستاد احیا رفته را طی کند. نمایندگانی که پیگیر سوال از رئیس جمهور شده اند می‌خواهند رئیس جمهور هزینه های سنگین برای ایجاد سازه و انتقال آب را پیگیری کند.

آخانی اضافه می‌کند: مشکل ما فقط دریاچه ارومیه نیست. تمام تالاب ها و دریاچه های داخلی ما مثل ارومیه خشک شده اند. تالاب میقان، گاوخونی، حوض سلطان، جازموریان و ... همه بلای مشترکی دارند. عامل این بلای مشترک وزارت نیرو و وزارت کشاورزی هستند.

این کارشناس محیط زیست ادامه می دهد: وزارت نیرو با دخالت های بی رویه در ساختاری طبیعی هیدرولوژیکی کشور در خشکاندن همه رودخانه ها مقصر بوده است. از طرف دیگر وزارت کشاورزی نیز با توسعه کشاورزی و عدم ممانعت از کشاورزات در ایجاد حفر چاه های خارج از توان آبی کشور باعث شد ایران چه از طریق آب‌های روان و چه از طریق آب‌های زیرزمینی به ورشکستگی کامل کشیده شود. 

او معتقد است: مشکل دریاچه ارومیه هم مانند بیماری بقیه تالاب ها و دریاچه های کشور است. دستگاه های متولی باید قبول کنند راهی که رفته اند اشتباه بوده است. اما متاسفانه نه این را می پذیرند و نه حاضرند فعالیت های خود را متوقف کنند.

این کارشناس محیط زیست در گفت و گو با فرارو ادامه می دهد: همین دیروز اعلام شد که 8 میلیارد دلار و 18 هزار میلیارد تومان در غرب کشور برای سدسازی سرمایه گذاری می شود. این اقدام با عنوان مهار آبهای مرزی به معنای تکرار مسیر اشتباهی است که تا کنون طی شده است چرا که اگر همین آبهای مرزی به عراق نرسند منشاء ریزگرد می‌شوند. 

آخانی در پایان تاکید می‌کند: اگر به جای دو هزار میلیارد تومان، دو هزار میلیارد دلار خرج دریاچه ارومیه شود باز هم با این وضع مدیریتی و سیاست گذاری این دریاچه پرآب نخواهد شد. این که عده ای فکر می‌کنند می‌توانند آب دریارچه ارومیه را با پول یا امضا پرآب کنند لطیفه است. ما باید اشتباهات گذشته خودمان را بپذیریم و برای اصلاح آنها تلاش کنیم. این موضوع نیاز به شهامت دارد و ما باید این شهامت را از مقامات بالای کشور مثل رئیس جمهور بخواهیم تا او این روند پایدار را تغییر دهد.

انتهای پیام/