«حق تابعیت، اقامت و آزادی رفت و آمد» به عنوان یازدهمین بند از منشور حقوق شهروندی پس از دو بند «حق تشکل، تجمع و راهپیمایی» و «حریم خصوصی» آمده است.

به گزارش ایسنا، در بند یازدهم منشور حقوق شهروندی به عنوان «حق تابعیت، اقامت و آزادی رفت وآمد» چنین عنوان شده است:

ماده 47- حق مسلم هر فرد ایرانی است که از مزایای تابعیت ایران بهره‌مند شود و کسی نمی‌تواند مانع استیفای این حق شود.

ماده 48- حق هر شهروند است که آزادانه در داخل کشور رفت‌وآمد کند و از ایران خارج و یا به ایران وارد شود، مگر این‌که به‌ موجب قانون این حق محدود شده باشد.

ماده 49- حق شهروندان است که در هر نقطه از سرزمین ایران، اقامت و سکونت کنند. هیچ‌کس را نمی‌توان از محل اقامت خود تبعید کرد یا از اقامت در محل مورد علاقه‌اش ممنوع یا به اقامت در محلی مجبور ساخت مگر در مواردی که قانون مقرر می‌دارد.

ماده 50- اتباع ایرانی در هر نقطه از جهان حق دارند از خدمات و حمایت‌های حقوقی، کنسولی و سیاسی دولت ایران بهره‌مند شوند.

انتهای پیام/