محمد خزائی
متاسفانه این روزها آنقدر سقف ها کوتاه شده که افراد کوتاه قامت هم بزرگ به نظر می آیند.
معیارهای اخلاقی و دینی به حاشیه رفته و معیارهای دیگر جایگزین شده اند. نیازی به دیندار بودن نیست، کافیست ادای دیندارها را در بیاورید!
نیازی به اخلاقمند بودن نیست، کافیست ادای آدم های اخلاق مدار را در بیاورید!
نیازی به به انسان بودن (به معنای واقعی کلمه) نیست، کافیست ادای انسان ها را در بیاورید!
بسیاری از امور شکل ظاهری به خود گرفته اند و خلاصه این روزها از زمین به آسمان می بارد!
کافیست چند میلیارد پول داشته باشید و در بهترین نقطه شهر خانه ای داشته باشید زیر آن مغازه ای لوکس بسازید و این خانه و مغازه را با هزینه های گزاف نورپردازی نمایید. در اینصورت طبق معیارهای جدید! شما "شهروند_نمونه" خواهید بود و از شما تقدیر بعمل خواهد آمد! به همین راحتی.
اصلا شهروند نمونه یعنی همین! باور ندارید به اخبار این روزهای شهر ارومیه بنگرید.
جامعه ای که در آن خودباوری از بین می رود و وارونه نمایی به حد اعلا می رسد منافع شخصی جای منافع عمومی را می گیرد و همه چیز به نفع تبلیغات شخصی به حراج گذاشته می شود.
چوب حراجی که امروز در دست این افراد است را چه کسانی به دستشان داده اند؟ شهری که شهروند نمونه اش با چنین معیار عجیب و غریبی انتخاب می شود چه آینده ای در انتظارش خواهد بود؟ این نحوه انتخاب شهروند نمونه چه پیامی برای فرزندان مان در این شهر دارد؟ آیا این وارونه نمایی ارزش ها برای فرزندانمان نیست؟ آیا چراغانی کردن خانه و مغازه برای شهروند نمونه بودن کافیست؟ پس سایر ارزش ها و معیارهای انسانی و اخلاقی و عرفی چه می شود؟
متاسفانه وقتی که همه معیارها بر هم می خورد و مترها کج و معوج می شود بروز چنین پدیده هایی نیز عادی می شود.
افرادی که مدت هاست مطلق العنان در این شهر هر کاری می خواهند انجام می دهند و دریغ از یک صدای انتقاد یا اعتراض.
موضوع تنها منحصر به افرادی که این روزها در حال انتخاب شهروند نمونه برای انتخابات شورا! هستند نمی باشد بلکه دایره وسیع تر از این حرف هاست.
شهری که شهروند نمونه اش اینچنین انتخاب می شود حال و روز خوبی ندارد.
باور کنید حال شهر خوب نیست !
انتهای پیام/ |
