«امروز در اتاق عمل B بخش پیوند اعضای بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه دو بیمار کلیوی تحت جراحی پیوند کلیه قرار گرفتند.

اهدا کننده کلیه به این دو بیمار، زنی 30 ساله بود که بر اثر سانحه تصادف 10 روز قبل به این بیمارستان منتقل و پس از تثبیت مرگ مغزی وی، خانواده اش رضایت به اهدای عضو داده بودند.»

خبر خشک و بی روح بالا همانند اخباری است که بارها و بارها در روزنامه ها، تلویزیون و دیگر رسانه ها شنیده ایم  اما آیا واقعا اهداء عضو به همین راحتی است؟ آیا همه ما اگر در چنین شرایطی قرار بگیریم دل و جرات آن را داریم که رضایت به اهداء اعضای عزیزانمان را به کسانی دهیم که هیچ شناختی از آنها نداریم.

«بزرگی»، «انسانیت»، «رضایت خدا»، «زندگی بخشی» واژه هایی هستند که در این جا معنای واقعی خود را می یابند.

راضیه مصطفوی گنبدی، دختری است که هنوز به خانه بخت نرفته بود، او در این عمر کوتاه از نعمت پدر و مادر محروم بود، او با برادرش که اهل روستای «لورزینی» منطقه مرگور از بخش سیلوانای شهرستان ارومیه است زندگی می کرد، راضیه نیز همانند هم  سن و سالهای خود آرزوهایی را در سر داشت و با این امید که شاید فردا یکی از آرزوهایش به حقیقت خواهد پیوست روز را به شب می رساند غافل از اینکه زندگی او بسیار کوتاهتر از آن است که فکرش را بکند.

راضیه، چهارم آبان ماه 95 در اثر تصادف با اتوبوس به بیمارستان امام خمینی(ره) ارومیه منتقل شده و بعد از 10 روز بستری شدن در این بیمارستان، تیم پزشکی، مرگ مغزی  تثبیت شده وی را تایید کردند.

سید جمال مصطفوی گنبدی، برادر راضیه در حالی که چشمانش از شدت گریه و ناراحتی سرخ و پف کرده است به خبرنگار باشگاه خبرنگاران سلامت آذربایجان غربی گفت: ما دو خواهر و دو بردار هستیم.

وی افزود: شاید بعضی ها بر این باور باشند که کار من در حق خواهرم کار خوبی نیست اما تنها انگیزه من از این اقدام شادی روح خواهرام و جلب رضای خداست.

بردار مرحومه راضیه، که از تحصیلات ابتدایی برخوردار است اظهاراتی دلنشین، شیوا و در عین حال تکان دهنده از موضوع اهدای عضو دارد به طوری که تصریح کرد: فرهنگ اهدای عضو در جامعه ما ضعیف است بنده برای اینکه از تصمیم و اقدام خود در رابطه با اهدای اعضای بدن خواهرم دفاع کنم حاضرم با هر کس به مناظره بپردازم چرا که این کار را با ایمان کامل انجام داده ام و به تصمیم خود اعتقاد دارم.

وی افزود: این که توانایی آن را داشته باشی نفسی را به شخصی بازگردانی و خونی را در رگ فردی جریان بیاندازی بسیار اهمیت دارد با وجود اینکه خواهرم برایم بسیار عزیز بود اما زندگی او فقط تا اینجا ممکن بود.

مصطفوی گنبدی بیان کرد: اینکه قلب انسانی بتپد مایه خوشحالی من است و من مطمئن هستم که روح خواهرم نیز از این کار شاد و راضی است، اهدای اعضای خواهرم، تسلی خاطر برای من و مایه آرامش روح خواهرم است.

وی اظهار داشت: من این تصمیم را با رضایت همه اعضای خانواده گرفتم و دایی زاده هایم در این تصمیم حمایتم کردند چرا که واقعا تصمیم سختی است و اگر حمایت اعضای خانواده نبود نمی توانستم به این باور برسم.

مصطفوی گنبدی آنچه را که سبب تشدید انگیزه وی برای رضایت به اهدای عضو خواهرش کرد تاثیر از یکی از برنامه های تلویزیونی خواند که چندی پیش در رابطه با اهدای عضو پخش شده بود.

برادر مرحومه راضیه مصطفوی گنبدی، هیچ انتظاری از گیرندگان عضو و مسئولان ندارد و اظهار می کند که هدف فقط جلب رضای خدا و شادی روح خواهرش است، تنها خواسته اش نصب نوشته ای در این رابطه بر سر در مسجد محلشان است.

وی از کسانی که بیمارانشان در شرایط این چنینی قرار دارند خواست تا خدا را به هر سرنوشتی که برایشان رقم می زند شاکر باشند و برای نجات زندگی همنوعان خود گام بردارند.

برادر مرحومه راضیه مصطفوی گنبدی، پزشکان را قسم خوردگان کشور معرفی کرد و با بیان اینکه پزشکان در حق بیماران خیانت نمی کنند گفت: من نیز مانند همه پدرها و همه بردارها، یک تار موی عزیزانم را با یک دنیا عوض نمی کنم و در قبال این اقدام خداپسندانه هیچ توقعی از هیچ کسی ندارم و هر چه را که بخواهم از خدا می خواهم.

یوسف رحیم پور، رابط پیوند اعضا در شمالغرب کشور، در رابطه با اعضای اهدایی مرحومه راضیه مصطفوی گنبدی اظهار داشت: 5 عضو این بیمار برای اهداء از بدنش خارج می شود.

رحیم پور، افزود: بالاترین سن اهدای عضو 53 سالگی است و برای اهدای عضوی از شخصی به شخص دیگر باید سن افراد به هم نزدیک باشد.

نوشین شاه میرزا، کارشناس واحد فراهم آوری اهدای اعضای پیوندی آذربایجان غربی نیز اظهار داشت: موارد مرگ مغزی در استان اتفاق می افتد اما به سبب عدم آگاهی نزدیکان بیماران و امید به اینکه معجزه ای برای بازگشت به زندگی عزیزانشان رخ می دهد مانع از رضایت آنها به اهدای عضو می شود.

وی گفت: نیاز جدی به فرهنگسازی در راستای اهدای عضو بیماران مرگ مغزی وجود دارد .

شاه میرزا، این اهدای عضو را چهارمین موردی خواند که از سال 94 تا کنون در ارومیه انجام شده است.

گیرندگان کلیه های مرحومه راضیه مصطفوی گنبدی، دختری 20 ساله از شهرستان سلماس و دختر 22 ساله از شهرستان خوی بود.

رضایت در چهره بردار مرحومه راضیه مصطفوی گنبدی، کمتر از والدین گیرندگان عضو نبود چرا که آقای سید جمال مصطفوی گنبدی با روح بزرگش تصمیمی برای خواهرش گرفته بود که عاقبت به خیری را برایش رقم زده و در کارنامه اعمال خویش نیز نتیجه ای درخشان به ثبت رسانده بود.

گزارش از ژیلا علیقلی نیا

عکس از طاها اصغرخانی