مهسا نوری / در شرايطي كه از تشكيل مجلس دهم چند ماهي گذشته است مي‌توان به گروهي كه بيشترين فعاليت را در انتخابات ٩٤ و ٩٥ داشته بپردازيم، جرياني كه در دوران هشت ساله مهرورزي به محاق رفت و به پشت پستوهاي جامعه هدايت شد. اما گويا دوباره با پشت سر گذاشتن چندين سال گوشه‌گيري شروع به رويش و جوانه زدن كرده است كه نمود اين جوانه زدن را مي‌توان در شور و شوق جريان دانشجويي و جوان كشور در گيرو‌دار انتخابات مجلس شوراي اسلامي مشاهده كرد.
همچنان كه اين جريان در حال بازسازي خود در سطح دانشگاه‌ها و استان‌ها در قالب تاسيس تشكل‌ها، تشكيل گروه‌هاي هماهنگي استاني و نيز تلاش در جهت ايجاد اتحاديه‌هاي گوناگون است شايد بتوان نقطه اشتراكات و نيز نقاط تفاوت را در كنش‌ها و نيز تحليل‌هاي اين قشر خاص مشاهده كرد. همچنان كه اين جريان پا به پاي روشنفكران پرسابقه جامعه به تحليل شرايط مي‌پردازند و راهكارهايي را ارايه مي‌كند كه بعضا اگر مورد توجه قرار گيرد شايد باعث شود بسياري از مشكلات فراروي جريان اصلاحات به سادگي برداشته شود. ولي متاسفانه اغلب در مقابل راهكارها و نيز تحليل‌هاي صورت گرفته چنان مقاومتي صورت مي‌گيرد كه اين نظريه را بيشتر تقويت مي‌كند كه جريان اصلاحات تمايلي به پوست انداختن و دخيل كردن جوانان خود در عرصه‌هاي تصميم‌گيري و حلقه‌هاي فكري خود ندارد.
حال آنكه برخلاف اين تصور بايد اين امر صورت گيرد چراكه اولا جريان دانشجويي هيچ وابستگي نه به اركان قدرت دارد و نه وابسته به احزاب و تشكل‌هاي خارج از دانشگاه است، لذا به هنگام تصميم‌گيري و نظردهي فارغ از دادوستد‌هاي مرسوم احزاب و گروه‌ها و فارغ از كينه‌ورزي‌هاي شخصي اعلام نظر و سليقه مي‌كند كه طبعا اعتقادات و نظرات بيان شده از جانب او واقع‌بينانه‌تر و قابل قبول‌تر است. دليل دوم به روحيه آرمان خواهي دانشجويان برمي‌گردد، روحيه‌اي كه قدمتي به درازاي تاريخ دارد و وجه تمايز اين جريان از ساير جريانات موجود در جامعه بوده است و به وسيله همين روحيه است كه او سعي مي‌كند جامعه خود را به سمت آرمانشهر مورد نظر خود هدايت كند كه آنچنان كه مي‌بينيم در اين چند ساله اين جنبش نيز با تغييراتي كه رخ داده سعي كرده است تا آرمان‌هايي را براي خود برگزيند كه دو عامل در آن رعايت شده باشد يكي زود بازده بودن آن و ديگري داشتن بيشترين سود براي اكثريت مردم جامعه و كمترين هزينه براي اين جنبش.
حال سوال اينجاست كه چرا جريانات سياسي موجود و حلقه‌هاي تصميم‌گيري جريانات اصلاحات اين پتانسيل بالقوه را ناديده مي‌گيرد و صرفا در زمان‌هايي مشخص كه موسم انتخابات فرا مي‌رسد از آنها استفاده مي‌شود؟
انتهای پیام/ |
