انتقاد از دولت ها توسط منتقدان در جوامع در حال توسعه امری طبیعی است چراکه هيچ دولتي كامل نيست و تمام دولت‌ها دچار كمي وكاستي هستند، از طرفی نقد، دموكراسي را تقويت مي‌كندو فضاي‌گفت‌وگو، نگرش به عقل نقاد را فعال مي‌كند.
مهم این است که دولتمردان باید در برابر هر نقدي روند اصلاح را برگزينند و در مقابل بخشي از انتقاد‌هايي كه از نظر آنها درست نيست نيز درجهت پاسخگويي حركت كنند.
اما در ارتباط با دولت فعلي و با در نظر گرفتن اينكه همه دولت‌هاي پس از انقلاب دو دوره‌اي بودند و در دوره دوم نيز شيب نقد به دولت‌ها افزايش مي‌يابد، بايد گفت که اين دولت درهمين دوره اول مورد هجمه مخالفان قرار گرفته است.
البته نقد امري طبيعي است اما به دولت تدبير واميد انتقاد‌هاي فراواني صورت گرفته است. مي‌توان ادعا كرد شيب زيادي در برخورد با دولت وجود دارد. جامعه احساس مي‌كنند در برخورد با اين دولت، جرم برخورد به‌شدت سنگين‌تر از هر دولتي است و از رسانه ملي تا جناح‌هاي رقيب كاملا غرض ورزانه عليه دولت به تخريب دستاورد‌هاي مشغول هستند و تلاش مي‌كند تا دولت را بي‌اعتبار نشان داده و حتي اين انتقادات با بي‌حرمتي همراه باشد.
طبيعتا اين دسته از افراد تلاش مي‌كنند كه دولت را تك دوره‌اي كرده و با استفاده از عرصه‌هايي كه افكار عمومي به آن حساس هستند، عليه دولت اقدام كنند و با توسل به شيوه‌هاي غیر اصولی به دولت تاخته و افكار عمومي را مجاب كنند كه دولت توانايي پاسخگويي به خواسته‌هاي مردم را ندارد.
به نوعي تلاش دارند آنچه در دولت قبلي رخ داده است را به دولت روحاني نسبت دهند. ناكار آمدي آن دولت باعث ركود‌هاي زيادي در عرصه‌هاي اقتتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي شده است. اتخاذ اين رويه غلط در كنار دستاورد‌هاي دولت موجب شده، به نوعي اصل نظام را ناخواسته مورد هدف قرار دهند.
چگالي و جرم مخالفت‌ها عليه دولت پيش از حد متعارف است. هجمه به دولت براي پاك كردن ناكارآمدي‌هاي گذشته است. دولت آقاي روحاني در عرصه رسانه و پاسخگويي‌هاي مستمر و عالمانه ضعف هاي جدي دارد.
در يك كلام دولت داراي تيم حرفه‌اي رسانه‌اي براي دفاع از خود نيست. هر سازماني در برابر هجمه ها، پوششي براي خود در نظر مي‌گيرد تا آسيب نبيند. واقعيت اين است كه مشخص نيست به چه علت دولت بي‌پوشش و بي‌حساب در بهره‌گيري از حقوق رسانه‌اي خود عمل مي‌كند. اين دولت آنقدر مشروعيت دارد كه اگر درخواست كند جامعه مطبوعاتي تمايل زيادي به كمك به دولت پيدا خواهند كرد. اين دولت تمايل زيادي به همكاري با نخبگان و دانشجويان دارد و اگر دولت در اين زمينه درخواستي داشته باشد، از دولت دفاع خواهد شد و درعين حال اگر چالش‌ها و اشكالاتي وجود داشته باشد، به صورت مشفقانه‌اي دولت را نقد خواهند كرد. البته اتاق‌هاي فكري براي برخورد با دولت به وجود آمده است و از سوي ديگر به دليل اينكه رئيس دولت و نزديكان دولت سابقه امنيتي دارند به درستي مي‌دانند بايد كميته‌هايي به وجودآيد تا به نوعي سياست‌هاي آنها را پيش بيني و در مقابل آن ايستادگي كنند.
جنگ‌هاي رواني اگر پيش بيني شود، مي‌توان در مقابل آن سياست‌هاي پيشگيرانه انجام داد. به صرف اينكه سخنگوي دولت يا رياست محترم جمهور سخناني را با مردم داشته باشند، در مقابل هجمه مخالف‌ها به دولت كافي نيست و دولت اگر اين روند را اصلاح نكند، صدمه خواهد ديد.
لیلا نوری |
