وحید حاج سعیدی

در حال گشت و گذار در سايت های خبري و تحليل هستم كه چشمم به فراخوان «جشنواره ترافيك و رسانه» مي خورد. با علاقه لينك را كليك مي كنم و وارد سايت مي شوم. اهداف جشنواره ارزشمند و قابل اعتناست.

•ایجاد انگیزه در خبرنگاران و اصحاب رسانه برای فعالیت گسترده تر در حوزه ترافیک

•بررسی تخصصی آثار رسانه ای و شناسایی نقاط ضعف و قوت آنها به منظور تقویت نقاط قوت و از بین بردن نقاط ضعف از طریق آموزش

•ایجاد حس رقابت حرفه ای در رسانه ها از طریق تقدیر

•آشکار کردن جنبه های پنهان مشکلات ترافیک در نظر مردم و مسئولان

•برقراری تعامل میان مدیران حوزه ترافیک با رسانه ها

•افزایش مسئولیت پذیری تصمیم گیرندگان حوزه ترافیک در راستای عمل به وعده های داده شده

•به دست آوردن آرشیو رسانه ای از فعالیت های انجام شده در حوزه ترافیک

اهداف جشنواره دقيقاً با معيار هاي يك جشنواره هدفمند و داراي برنامه منطبق است چرا كه اين جشنواره هفتمين جشنواره ترافيك و رسانه است و قطعاً استفاده از تجارب ادوار پيشين در برگزاري مطلوي يك جشنواره موثرند.

تصميم مي گيرم در جشنواره شركت كنم. اما وقتي بخش هاي جشنواره را رصد مي كنم در نهايت تعجب مي بينم خبري از بخش طنز مكتوب نيست! ظاهراً در اين جشنواره هم مثل بسياري ديگر از جشنواره طنز جايگاهي ندارد و طنز نويسان باز هم بايد در انتظار روزهاي آفتابي طنز، آسمان ابري را نظاره گر باشند. شايد روزي ابرهاي آسمان طنز هم كنار بروند... شايد بدون ترديد طنز مکتوب را مي توان يكي از پرمخاطب ترين ستون هاي يك نشريه يا رسانه ناميد كه طرفداران زيادي دارد و تقريباً همه مخاطبان،  خواندن اين بخش را از دست نمي دهند. كوتاهي و ايجاز، جذابيت و سرگرم كننده بودن، توانايي ورود به حوزه هاي مختلف ، داشتن هماهنگي با ذائقه بيشتر افراد جامعه، به روز بودن ، بيان درد دل اکثریت جامعه و ... از جمله دلايل رغبت خوانندگان مطبوعات و رسانه هاي مجازي به اين بخش محسوب مي شوند. اما با اين وجود مي بينيم هنوز بسياري از روزنامه ها و جرايد  فاقد يك ستون طنز ثابت هستند و تعداد روزنامه های کشوری که طنز ثابت و روزانه دارند از انگشتان یک دست هم فراتر نمی رود. بسياري از روزنامه و هفته نامه و ماهنامه های کشوری و استانی حتي از ورود به اين حوزه ابا دارند و آن را با سياست هاي نشريه خود در تضاد مي بينند! در صورتي كه طنز ملايم ترين و موثر ترين نوع انتقاد و به قول قدما تکامل یافته ترین وجه نقد است كه مي تواند بدون ايجاد تنش و مخاصمه به بررسي و معرفي ايرادات و معضلات یک جامعه بپردازد و سایرین را از وجود این معضلات آگاه كند.

اين بي مهري به طنز در جراید و رسانه ها و به تبع آن در جشنواره هاي مختلف مطبوعات ، به نوعی تیشه زدن به ریشه این هنر و سنت قدیمی محسوب میشود. در جشنواره هاي استاني و حتي جشنواره های کشوری نظیر  جشنواره رسانه و اعتياد، رسانه و ترافيك ، رسانه و محيط زيست ، رسانه و ... امكان رقابت در بخش های خبر، گزارش ( گزارش خبري، تحليلي، توصيفي) ، مقاله، سر مقاله، يادداشت، نقد، عكس، طرح و تيتر، كارتون، كميك استريپ، كاريكاتور و ... وجود دارد و تنها بخش که در این جشنواره ها به چشم نمی خورد طنز مکتوب است! در سال گذشته جشنواره هیا مطبوعات زیادی در کشور برگزار شد که دبیشتر آنها نظیر جشنواره مطبوعات گیلان، زنجان، فارس، خراسان جنوبی و ... خبری از بخش طنز نبود! حال اينكه چرا مجريان جشنواره ها كه قطعاً بايد افرادي رسانه اي و مطبوعاتي باشند از ورود به حوزه طنز و گنجاندن اين بخش در جشنواره ها سرباز مي زنند سوالي است كه گردانندگان جشنواره هاي مطبوعات پاسخگو باشند. شاید یک دلیل عمده آن عدم رغبت و اقبال عمومی اصحاب جراید و مدیران مسئول نشریات نسبت به طنز باشد که ثمره آن، بی اعتنائی و بی توجهی به طنز مکتوب در جشنواره های مطبوعات است. امید است بزرگان عرصه طنز کشور در قبال این سیاست سکوت نکنند و مدیران مسئول نشریات معتبر نیز موضع جدی تر و آگاهانه تری در قبال طنز اتخاذ کنند و با بازی دادن این ژانر در مطبوعات، زمینه های شکوفایی استعداد های جوانان و پویا شدن این مقوله در فرهنگ کشور فراهم شود.

به امید آن روز