یکی از این تصمیم های اشتباه و عجولانه که در دولت قبل بدون کارعلمی، کارشناسی و تخصصی شکل گرفت و در تاریخ ثبت شد ادغام سازمان متولی امور جوانان و سازمان تربیت بدنی وزارت ورزش و جوانان فعلی در دی ماه سال ۸۹ بود که با هدف کوچک‌سازی دولت انجام شد.

به گزارش نای قلم، ادغامی که باعث پیشی گرفتن ورزش از مسائل و مباحث جوانان شد و سایه سنگین ورزش بر سرنوشت جوانان موجب شد تا جوانان به حاشیه رفته و رسیدگی به مسائل و مشکلات جوانان مغفول بماند تا جایی که جوانان در جامعه و خانواده که باید نماد امید و تلاش و تحرک باشند، امروزه غالبا به جمعیتی منفعل بدل شده‌اند؛ به طوری که بیکاری، تأمین امکانات اولیه برای ازدواج و تشکیل خانواده، تأمین مسکن، تأمین نیاز‌های اولیه اقتصادی و رفاهی و دست‌وپنجه نرم‌کردن با مشکلات اقتصادی، بزهکاری‌های اجتماعی و... دغدغه اصلی جوانان است.

در نتیجه، امور جوانان مانند امور توسعه‌ای، تکلیفی و مسائل اصلی جوانان مانند اشتغال، ازدواج، مسکن و مشارکت همه‌جانبه برای نیل به پیشرفت و توسعه، همچنان در بلاتکلیفی است. 

دبیر ستاد ساماندهی امور جوانان آذربایجان غربی، نیز با غیرکارشناسی عنوان کردن ادغام امور جوانان و سازمان تربیت بدنی، می گوید: با ادغام این دو سازمان شاهد رکود فعالیت های سمن ها هستیم که برای رفع این مشکل باید راهکارهای مناسب و چاره اندیشی اساسی صورت گیرد.

عبدالله چمن گلی می افزاید: پیش از ادغام سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان 98 سازمان مردم نهاد در آذربایجان غربی وجود داشت که پس از ادغام این دو سازمان تعداد آنها به هشت مورد کاهش یافته می یابد.

وی با بیان اینکه دولت جدید رویکرد و نگرش جدی نسبت به توسعه سمن ها دارد و توجه به سازمان های مردم نهاد از اولویت های اداره کل ورزش و جوانان استان است، می افزاید: در نه ماهه امسال 11 مجوز برای سمن‌ها صادر شده که پیش بینی می شود تا پایان سال امسال تعداد سمن‌ها‌ی استان به 40 مورد افزیش پیدا ‌کند.

چمن گلی همچنین به کمبود بودجه حوزه جوانان آذربایجان غربی اشاره و تصریح می کند: میزان اعتبار تخصیص یافته برای حوزه جوانان استان 50 میلیون تومان است که با این میزان بودجه نمی توان از طرح های ارائه شده از سوی سمن ها حمایت کرد.

وی خواستار حمایت مسئولان کشوری و استانی شد و اضافه می کند: کارهای روبنایی نمی تواند پاسخگوی رفع مشکلات جوانان باشد لذا باید تصمیم‌سازی‌های کلان بر مبنای خرد جمعی و تکیه بر تولید، کارآفرینی، افزایش کارایی و بهره‌وری از طریق به‌کارگیری جوانان تحصیل‌کرده و توانمند صورت گیرد.

سخن آخر اینکه سزاوار نیست مسائل اساسی جوانان همچنان در بلاتکلیفی بماند. دولت هم‌زمان می‌تواند با تقویت و توسعه نهادهای غیردولتی جوانان اعم از سمن‌ها (NGO) و نهادهای عمومی غیردولتی در حوزه‌های مختلف ظرفیت‌های اجتماعی فراوانی را برای جلب مشارکت و حضور بانشاط آنان فراهم آورد.

انتهای پیام/