رئيس سازمان مديريت و برنامه ريزي و دبير كارگروه آموزش، پژوهش، فناوري و نوآوري آذربایجان‌غربی گفت: فرهنگ پژوهش برخلاف فرهنگ آموزش آنچنان كه بايد در سيستم اجرايي نهادينه نشده است و شايسته است، مجامع علمي و دانشگاهي اين مهم را اثربخش کنند.

به گزارش نای قلم، حسين سپهري در اولين جلسه اين كارگروه در سال جاري اظهار کرد: در حال حاضر با پژوهش‌هاي مونتاژي مواجه هستيم، تا زماني كه به پژوهش به عنوان تامين نان و نام نگاه كنيم، قطع یقین منتج به نوآوري در ابعاد نظري و كاربردي نخواهد شد.

وی با اشاره به اهميت برنامه‌هاي آموزشي و پژوهشي، افزود: اعتبارات پژوهشي بايد در مسيري قرار گيرد كه منجر به توسعه علمي و كاربردي و موجب نوآوري در سطوح مختلف شود.

سپهري تصريح كرد: ضعف مديريت در راهبري، هدايت پژوهش ها، ضعف در قوانين و مقررات پژوهشي و نبود ارتباط كافي و مناسب ميان پژوهشگران، بخش پژوهش را آسيب‌پذير کرده است.

رئيس سازمان مديريت و برنامه ريزي استان افزود: بايد پژوهش را نوعي آينده‌نگري تلقي كنيم و براي شناخت ظرفيت هاي علمي و پژوهشي اين باور بايد ايجاد شود كه هزينه‌ كرد به شكل راهبري شده در امر پژوهش، در واقع نوعي سرمايه گذاري است.

سپهري تاكيد كرد: سازمان مديريت و برنامه ريزي به عنوان دبيرخانه اين كارگروه، از پژوهش هاي اثربخش، كاربردي و بنيادي كه داراي ارائه راهكارهايي در جهت كمك به توسعه استان باشد، استقبال مي كند.

رئيس سازمان مديريت و برنامه ريزي استان در ارتباط با اهميت بخش آموزش بيان کرد: اگر آموزش در مسير صحيح و هدفمند حركت كند، منجر به ارتقاي سطح كارايي و بهره‌وري بيشتر مي شود و توانايي فرد را از بالقوه بودن به بالفعل تبديل مي‌ كند.

سپهري با اشاره به اينكه آموزش به مفهوم واقعي به جايگاه خود در حيطه مديريت منابع انساني دست نيافته است، تاكيد كرد: دوره هاي آموزشي كاركنان بايد موجب بهبود محسوس عملكرد، هماهنگي و همسو کردن، توسعه آگاهي عمومي، افزايش كيفيت ارائه خدمات، رشد فضايل اخلاقي، بهبود روابط انساني، افزايش رضايت شغلي، بهبود روحيه، به هنگام سازي دانش نيروي انساني، ايجاد نگرش راهبردي و همسوسازي برنامه هاي توانمندسازي و توسعه منابع انساني شود.

رئيس سازمان مديريت و برنامه ريزي استان تصريح كرد: مديران دستگاه‌هاي اجرايي به توانمندسازي و ارتقاي سرمايه انساني و نظارت صحيح بر دوره اي آموزشي جهت افزايش كيفيت آموزش و راهبري و خط و مشي گذاري آن توجه ويژه اي داشته باشند تا آموزش بتواند نقش خود را به درستي ايفا کند.

سپهري تاكيد كرد: در بخش آموزش بايد چشم انداز، اهداف آموزشي مشخص و استراتزي تدوين شده اي وجود داشته باشد و نيازسنجي آموزشي دستگاه‌ها تدوين شود و نيز نيازهاي آموزشي متناسب با شايستگي شغلي و عملكردي باشد.

وي افزود: نقاط ضعف و قوت فرايندهاي آموزشي بايد شناسايي شود و ارزشيابي دقيق براي تعيين تاثير آموزش در بهبود كيفيت عملكردها انجام گيرد و از آموزش‌هايي كه صرفا براي ارتقا و ترفيع و نمره ارزشيابي يا عطا گواهينامه منجر شود، جلوگيري شود.

کد خبرنگار: 983125

انتهای پیام/