کرونا همچون بسیاری از پدیده‌های جهانی که بر معیشت عمومی سایه می‌اندازد، صرفاً یک تهدید در حوزه سلامت و بهداشت نبوده و نیست بلکه بحرانی جدی برای اقتصاد کشورها نیز به شمار می‌آید؛ همچنان که تاکنون آثار منفی بسیاری بر جای گذاشته و با توجه به احتمال شیوع موج ششم در کشورمان نیاز است با اتکا به تجارب گذشته، از میزان آسیب‌پذیری در بخش‌های مختلف کاسته شود. در این میان، نباید از پمپاژهای منفی و سیاه‌نمایی‌های رسانه‌های خارجی نیز غافل شد.

این رسانه‌ها که زمانی عدم واردات واکسن را برجسته کرده و از هراس عمومی در راستای القای این نگرانی که حاکمیت در قبال حل این بحران ناکارآمد است، سوءاستفاده می کرند، اکنون از چالش‌های جدید اقتصادی در صورت آغاز موج ششم سخن می‌گویند. 

از سوی دیگر، کرونا با همه تهدیداتی که برای حوزه سلامت و اقتصاد به همراه داشت، باعث شده مبحث درون‌زایی با جدیتی بیشتری دنبال شده و راهکاری بهتری برای مقابله با این تهدیدات یافت شود.

اولین پیامد کرونا مربوط به تضعیف شدن کارکرد واحدهای تولیدی بر اثر فشارهای تورمی و کمبود نقدینگی یا امکانات است. در شرایطی که با کمبود ارز مواجه هستیم باید راه‌هایی را جستجو کرد که کمترین وابستگی را به منابع مالی داشته باشد و نیازمند ارزبری نباشد.

نخستین راه‌حل، استفاده از امکانات متراکم و بلااستفاده شرکت‌های دولتی است که کمتر کسی به آن‌ها توجه می‌کند. امکانات فنی- مهندسی و سرمایه‌های این شرکت‌ها که در برخی از موارد ثبت هم نشده، می‌تواند موتور محرک بخش خصوصی برای راه‌اندازی واحدهای تعطیل و نیمه تعطیل و خروج آن‌ها از بحران باشد.

جعفر قادری

انتهای پیام/