دکتر شفیع بهرامیان/ اگر عبارت «به حیات‌وحش غذا ندهید» یا Don’t feed the wildlife را در اینترنت سرچ کنید، قطعاً به اطلاعات جالبی در این زمینه دسترسی پیدا خواهید کرد. برای مثال در ایالت انتاریوی کانادا جریمه غذادهی به حیات‌وحش برای بار اول بیش از ۱۰ هزار تا ۲۵ هزار دلار کاناداست!

حیوان حیات‌وحشی که تغذیه دستی شود با حیوان مرده فرقی ندارد. در واقع شما با غذا دادن به حیوانات وحشی به آنها کمک نمی‌کنید، بلکه با این کار آنها را به مرگ محکوم می‌کنید.

دیدن سگ‌های لاغر و گرسنه در کنار جاده‌ها یا گربه‌هایی ریزجثه در میان سطل‌های زباله یا حتی پرندگان شهری کنار پنجره، گاهی هر عابر یا شهروندی را ترغیب می‌کند که از سر مهربانی، باقیمانده‌های غذای خود را برای این حیوانات کنار بگذارند یا حتی برای آنها غذای مخصوص خریداری کنند و در جای‌جای پیاده راه‌ها و کناره پنجره‌ها بریزند. درحالی‌که بسیاری از ما این اعمال را از روی دلسوزی برای حیوانات انجام می‌دهیم، اما به اعتقاد کارشناسان، این عمل می‌تواند برای آنها صدمات جبران‌ناپذیری داشته و حیات آنها و خود انسان را دچار مخاطرات جدی کند.

تلاش کنیم تا حیات‌وحش، حیات‌وحش باقی بماند و نباید با عملکردهایمان کاری کنیم که حیات‌وحش بیش‌ازحد به انسان‌ها اعتماد کنند و مطمئن شوند که کسی هست که برای آنها غذا تأمین کند، چون این موضوع باعث می‌شود تاب‌آوری حیوانات در برابر شرایط سخت کاهش پیدا کند. فقط در شرایط دیدن حیوان زخمی یا یخبندان کامل اخلاقی است به حیوانات کمک شود.

چرا که حیوانات در صورت تغذیه دستی، مهارت‌های لازم برای جست‌وجوی غذای طبیعی مناسب را کسب نمی‌کنند و صرفاً به انسان‌ها وابسته می‌مانند. اگر ما حیوانات را دوست داریم باید به خصلت‌های آنها احترام بگذاریم، نه این‌که زمینه ایجاد مشکلات جدی سلامت را برای آنها مهیا کنیم.

غذا دادن به حیوانات شهری ازجمله سگ ها و گربه و حتی پرندگان روند طبیعی زندگی آن‌ها را به هم می‌ریزد و علاوه بر به خطر انداختن زندگی‌ خود آن‌ها، برای طبیعت نیز مشکل ایجاد می‌کند.

کمک و غذارسانی به سگ‌های رهاشده در طبیعت هم سبب ایجاد نسلی دورگه از گرگ‌ها و اینگونه سگ‌ها بنام «گرگاس» است که می‌تواند برای حیات بشری بسیار خطرناک باشد.

بگذاریم که طبیعت خود با قانون خویش با حیوانات و جانوران تعامل کند.

نداشتن کالری و مواد غذایی لازم، تجمع در یک نقطه خاص از زیستگاه، تشکیل جمعیت‌های مازاد و آسیب به گونه‌های آسیب‌پذیر، شیوع بیماری‌های مسری، آلودگی آب‌وخاک و افزایش جمعیت از ساده‌ترین مشکلات ناشی از تغذیه دستی برای حیوانات هستند.

انتهای پیام/