فضای کشور آکنده از اخبار آزار دهنده است. اخبار گوناگونی که ریشه اغلب آنها به اقتصاد، محیط زیست و نهایتا به مدیریت های ناکارآمد برمی گردد.

 سرعت وقوع اخبار ناگوار در یکی دو ماه اخیر به حدی است که مجالی برای اندیشیدن  به یک مشکل دست نمی دهد .

هنوز  جزئیات یک خبر را بررسی نکرده ایم که خبر ناگوار دیگری می رسد.

هنوز از خبر واژگونی اتوبوس خبرنگاران فارغ نشده ایم که خبر واژگونی اتوبوس سرباز معلمان، ملت را سوگوار کرد.

در پیگیری این اخبار به اتوبوس های غیراستاندارد و از رده خارج رسیدیم که همچنان  مجوز تردد دارند و جان می گیرند .

سالهاست چنین حوادثی  که ناشی از سو مدیریت هاست، در جاده ها رخ می دهند.

هنوز از سوگواری خبرنگاران و سرباز معلمان فارغ نشدیم که بی برقی های گسترده در تهران و شهرستان ها، تیتر اخبار می شوند . تا این خبر را پیگیری می کردیم، اخبار اسفناک سیستان و بلوچستان رسید. شیوع گسترده کرونا و بی آبی روستاهای آن منطقه خبر اول رسانه ها  شد.

 بر اساس مستنداتی که اندکی از آنها در رسانه ملی هم منعکس شد، منشا این مشکل هم  به  دلال ها و واسطه هایی رسید که مانع ترخیص خوراک دام  از گمرک هستند. خوراک دام هم  مثل کالاهایی چون دارو، لاستیک خودرو، سیمان، پارچه و... به این سرنوشت گرفتار شده است . باز همان داستان  تکراری ارز دولتی و ارز آزاد و سودجویی عده ای که با اشکال گوناگون ارز دولتی دریافت می کنند و هیچ کس حتی دولت توان مقابله با آنها را ندارد.

در تمام این مسائل مقصران اصلی معرفی نمی شوند. هیچ نهادی مسؤلیت نمی پذیرد و هیچ مدیری برکنار یا  بازخواست نمی شود .

سدسازی های غیرکارشناسی شده و بی توجه به شرایط زیست محیطی که فقط برای عده ای سودآور بود، عواقبی به بار آورده است که یکی از آنها بحران آب در خوزستان است.

اسنادی که پس از یک دهه اکنون برملا می شوند، مخالفت سازمان محیط زیست را برای  طرح های ناکارآمد در حوزه مدیریت آب نشان می دهد .

این حوادث پی در پی مربوط به امسال نیست بلکه ریشه در مدیریت های ناکارآمد سالهای متوالی دارد. به هر حوزه ای که سرک بکشیم آسمان  همین رنگ است. اگر انتخاب مدیران در پست های حساس، بر اساس سواد و تخصص باشد با چنین شرایطی روبه رو نبودیم.

 ناتوانی در مدیریت کشور، به بحران های بی آبی، بی برقی، محیط زیستی، گرانی و بیکاری منجر شده است.

هنوز از شوک خشکی هورالعظیم  و کارون سر بلند نکرده ایم که خبر صیانت از فضای مجازی هم رسید ! در حالی که بخشی از روستاهای کشور در حسرت یک تانکر آب هستند، در حالی که کرونا همچنان قربانی می گیرد و در واکسیناسیون از بسیاری کشورها عقب هستیم ، در حالی که گرانی گلوی مردم را می فشارد، در چنین آشفته بازاری، نمایندگان مجلس به سراغ صیانت از کاربران فضای مجازی آمده اند !

در یک جامعه، اولویت گذاری ها هم به مدیریت های شایسته نیاز دارد. ظاهرا نمایندگان در تشخیص اولویت ها هم  بی تجربه اند. این  نمایندگان  از حقوق کدام کاربران سخن می گویند ؟

کاربران فضای مجازی همان مردمی هستند که مشکل معیشت، بیکاری، مسکن و دارو دارند.

این کاربران  ناگزیرند در صف واکسن و تخت بیمارستانی ساعتها انتظار بکشند، مردم همان جوانان کولبری هستند که در کوره راه های پرپیچ و خم  و برفی جان سپردند . مردم همان جوانان نخبه ای هستند که فرصت های شغلی را از آنها گرفته اید و گاه ناچار به مهاجرت می شوند. این مردم همان هایی هستند که برای سیر کردن شکم فرزندانشان، به  زباله گردی روی آورده اند. مردم همان کسانی هستند که از کسب و کار در فضای مجازی، اجاره خانه و اقساط خود را پرداخت می کنند.

آب، برق و معیشت نیازهای بر حق همین مردم هستند؛ چرا به فکر صیانت از این حقوق بر حق مردم نیستید ؟!

کاش شتابی را که در اجرای این طرح دارید در  ورود واکسن نشان می دادید و به عنوان وکیل مردم مطالبه می کردید !

کاش یک بار به ممنوعیت ورود واکسن اعتراض می کردید و صادقانه می گفتید اگر ورود واکسن ممنوع  نبود، روزانه شاهد فوت هموطنان نبودیم . در یک جامعه، اولویت گذاری ها هم به مدیریت های شایسته نیاز دارد.

 کاش در این روزهای تلخ، صیانت از سلامت مردم برایتان اولویت داشت نه صیانت از فضای مجازی !

سالها پیش با ویدیو و ماهواره و موسیقی هم  مخالفت ها کردید و خشونت ها به کار گرفتید. هر چه  حلقه انحصار طلبی ها را تنگ تر کردید، تمرد و سرکشی های نسل جوان بیشتر شد .

متاسفانه سالهاست زمان و بودجه های کلان برای طرح های غیرکارشناسانه و ناکارآمد صرف می شود .

جامعه ما بیش از این ظرفیت سانسور و فیلتر و انحصارطلبی ندارد . این طرح که بیشتر با اهداف امنیتی و اقتصادی برایش برنامه ریزی کرده اید به جایی نمی رسد . جوانان خلاق امروز با جوانان دهه 60 تفاوت های زیادی دارند آگاهی این نسل از مفاهیمی چون حقوق بشر، آزادی و اعتراضات مدنی بیشتر از نسل های گذشته است .

این نسل انسدادها و فیلتر کردن ها را برنمی تابند و برای حقوق شهروندی خود راه های برون رفت را پیدا می کنند .

 این سرزمین متعلق به همه ایرانیان است و نمی توان آن را مطابق سلیقه عده ای خاص اداره کرد.

مسؤلینی که مدیریت ها را رها نمی کنید! اگر نمی توانید باری از روی دوش این مردم رنجدیده بردارید لااقل مشکلات آنها را افزون نکنید و بیش از این به التهاب جامعه دامن نزنید.

تاریخ معلم خوبی است اگر از آن درس بگیریم. 

فاطمه سادات اشرفی زاده

انتهای پیام/