نسرین کریم‌معجنی/ جامعه كارگری، همواره با چالش‌های بسیاری روبه رو هست و با وجود پیگیری‌ها و اقدامات انجام شده برای رفع مشكلات آنها از سوی نمایندگان كارگری، مشكلات و گرفتاری‌های این قشر تلاشگر به قوت خود باقی است.

بیش از ۱۵سال پیش کارخانه اروم‌دشت اولین تولیدکننده کنسانتره ایران و با ۴۹ محصول  متنوع و تماما صادراتی (رب گوجه‌فرنگی، کنسانتره و انواع ترشیجات و... ) به دلیل ضعف مدیریتی و ناکارآمدی در تولید و فروش با ۱۷۷ کارگر تعطیل شده است.

کارگران می‌گویند متاسفانه یکی از بانک های استان مورخ 86.3.1 به دلیل عدم پرداخت تسهیلات تخصیص یافته و جرایم آن اقدام به پلمب شرکت کرده است به گفته آنان برخلاف منویات مقام معظم رهبری و قانون فضای کسب و کار بانک ملی حق تعطیلی و اضمحلال شرکت را نداشته به طوری که تاکنون مسئولان بانک در مقابل مطالبات کارگران پاسخگو نبوده و خود را مالک کارخانه نمی دانند این حالیست سند مالکیت و ششدانگ شرکت اروم دشت در مورخ 95.12.24 به نام این بانک ثبت شده است، در حال حاضر کارفرمای این شرکت بانک هست و از آن تاریخ تاکنون حقوق و مزایا، بیمه، سنوات این کارگران مانده در این مدت هشت تن از کارگران فوت کردند و آرزوی گرفتن حق و حقوق خود را نیز به زیر خاک بردند.

این کارگران در گفتگوی اختصاصی از مشکلات خود می گفتند و از همه خسته بودند.

کارگری با غمی که در چهره‌اش کاملا نمایان است، می‌گوید: روا نیست با ما که با جان و دل در آن واحد کارکردیم اینگونه رفتار کرده و ما را سرگردانن کنند.

دیگری با صدای بلند خطاب به خانه کارگر اظهار می دارد: امروز خانه کارگر ارومیه و برخی از تشکلات کارگری حمایت از كارگران را به شعار محدود کرده‌اند و حمایت شعاری از كارگران اكنون به فرهنگ در خانه کارگر تبدیل شده است.

وی با بغضی در گلو می‌افزاید: همیشه شرمنده خانواده هستیم و گاهی اوقات پول کتاب   فرزندمان و حتی خرید روزانه را نیز نداریم.

واقعا نمی دانستم به این کارگران چه جوابی بدهم فقط به صدای به حق آنها که طلب حق و حقوق می‌کردند گوش می‌کردم نمی‌دانم این قصه پرغصه کارگران اروم دشت تا کی ادامه دارد.

کاش مسئولان بانک ملی و دستگاهای متولی تصمیمی به حال این کارگران نه، به حال فرزندان آنان که در فقر و نداری به سر می برند و پدران را شرمنده خانواده خود کرده‌اند بیندیشند.

باشد که چنین شود!

انتهای پیام/