روزهای داغ تابستان امسال برای بسیاری از شهرها تاریکی و گرما آورده اند؛ ارمغان نامبارکی که می تواند منجر به بروز اختلالات جدی در بیمارستان ها و البته به خطر افتادن جان بیمارانی شود که در منزل از دستگاه های اکسیژن ساز برقی استفاده می کنند.
هوای این روزهای تابستان بسیار داغ است و با این وجود ماجرای قطع مکرر برق، آن هم بدون برنامه و اعلام قبلی همچنان ادامه دارد و مردم را کلافه کرده است. در عین حال در برخی مناطق قطع همزمان برق و آب و البته اختلال در اینترنت چالش مضاعفی را برای بسیاری از فعالیت‌های شغلی، اجتماعی و... ایجاد کرده است. البته این تمام ماجرا نیست، بلکه مهمترین قسمت ماجرای قطع برق این روزها، این است که قطع مکرر برق می‌تواند سلامت بیماران زیادی را در کشور تحت تاثیر قرار داده و فاجعه آفرین شود؛ آن هم در این روزهایی که کرونا با موج پنجمش در حال گسترش است.
باید توجه کرد که در این اوضاع و احوال کرونایی حیات و نفس بیماران بسیاری به دستگاه‌های کمک تنفسی وابسته است. آن هم نه فقط در بیمارستان‌ها، بلکه در منازل. البته بیمارستان‌های کشور به سیستم‌های ژنراتورها و برق اضطراری مجهزند و تا حدی مشکل در آنها با تمهیداتی قابل رفع است، اما در منازل برخی بیمارانی تحت مراقبت قرار دارند که به دلیل شدت آسیب‌های ریوی از دستگاه‌های کمک تنفسی برقی استفاده می‌کنند. همچنین طبق طرح درمان در منزلی که وزارت بهداشت از ابتدای موج چهارم بیماری کرونا برای مدیریت بار بیماری در بیمارستان‌ها و افزایش تخت‌های خالی برای بستری بیماران بدحال‌تر پیش گرفته است، بسیاری از بیماران مبتلا به کرونا به جای بیمارستان، در منزل تحت مراقبت قرار دارند و حتی ممکن است به دستگاه اکسیژن ساز برقی نیز متصل باشند و بر این اساس قطع ناگهانی برق می‌تواند ضربه غیرقابل جبرانی به سلامت آنها زده و حتی حیات‌شان را با مشکل مواجه کند.
البته باید توجه کرد که قطع مکرر برق حتی در بیمارستان‌ها نیز می‌تواند عوارض بسیاری به دنیا داشته باشد؛ چراکه اولا طبق گفته کارشناسان و پزشکان فعال در حوزه سلامت و بیمارستان‌ها، هرچند که بیمارستان‌ها به ویژه در کلان شهرها اغلب به برق اضطراری و دیزل ژنراتور مجهز هستند، اما خروج برق از برق شهری و ورود به برق اضطراری مدتی زمان می‌برد و تا زمانیکه این اتفاق بیفتد، یک کاهش محسوس در فشار اکسیژن ایجاد می‌کند. زیرا برق یک لحظه می‌رود و مجددا برقرار می‌شود. همین موضوع باعث می‌شود که اولا سطح فشار لازم اکسیژن خصوصا برای آی‌سی‌یوها کاهش یافته و گاهی همین اتفاق می‌تواند به بیماران آسیب برساند.
بنابراین نکته بسیار مهم این است که حداقل برای قطع برق بیمارستان‌ها و مراکز درمانی باید برنامه‌ای مشخص وجود داشته باشد و برای بیمارستان‌ها مشخص باشد که در چه ساعتی برق قطع می‌شود تا بتوانند به سرعت برای اتصال به برق اضطراری اقدام کنند.
در عین حال نکته دوم این است که توجه به تهویه مناسب در بیمارستان‌ها، آن هم در فصل گرم سال و در شرایطی که بیماران مبتلا به کرونای بسیاری با علائمی نظیر تب، سرفه و... در بیمارستان‌ها بستری هستند، امری ضروری است. به هر حال نمی‌توان به بیمارستان‌ها گفت که در ساعات مشخصی کولر یا وسیله تهویه هوا را خاموش کنند؛ چراکه در این صورت حرارت بدن بیمار بالا رفته و به بیمار ضربه می‌زند. در عین حال وجود تهویه در بیمارستان‌ها ضرورت دارد تا بیماری‌های تنفسی نظیر کرونا به سایر افراد و بیماران دیگر منتقل نشود.
به گزارش ایسنا، علاوه بر این، معضل سومی که قطع مکرر و بی برنامه برق در بیمارستان‌های ایجاد می‌کند، نگرانی از تخریب زیرساخت‌ها و تجهیزات بیمارستانی و دستگاه‌هایی مانند سی تی اسکن، سونوگرافی و... است که بعضا با هزینه‌های میلیاردی و با شرایط دشوار آن هم در زمانی که کشور از تحریم‌های آمریکایی در حوزه تجهیزات پزشکی و دارو رنج می‌برد، تهیه شدند و با هر بار قطعی برق ممکن است خسارات اقتصادی بسیار زیادی به اقتصاد سلامت کشور تحمیل شود.
انتهای پیام/
|
