کرونا که آمد، اول از همه مهد کودک و مدرسه را از بچه‌ها گرفت، بعد تحرک را و نگرانی اغلب مادر و پدرها این است که نکند روابط اجتماعی را هم از آنها بگیرد. نکاتی که در ادامه می‌خوانید، می‌تواند در بهبود مهارتهای ارتباطی کودکان موثر باشد.
*به خودتان نگاه کنید!
اولین الگوی یادگیری فرزندتان، خودتان هستید. وقتی خود شما به سختی از موبایل و تلویزیون دل می‌کنید، مدت‌های زیادی روی مبل لم می‌دهید و قیافه بی‌حوصله‌ها را به خود می‌گیرید، نمی‌توانید از کودکتان توقع شاد و سرحال بودن داشته باشید. به خودتان و رفتارهایتان بیشتر توجه کنید. ساعتی را برای پیاده روی اختصاص بدهید، مطمئن باشید که او هم کم کم به شما ملحق خواهد شد.
*برچسب نزنید
استفاده از کلماتی مثل خجالتی و کم‌رو در توصیف کودکان، یک اشتباه بزرگ است، که بعدها تاثیر بدی بر نگرش کودک نسبت به خودش دارد. پشت تلفن و در صحبت با دیگران، وقتی از کودکتان با این الفاظ سخن به میان میاورید، یا وقتی برای دوستتان با آب و تاب توضیح می‌دهید که: «ببخشید دختر ما خجالتیه». اینجاست که نا خواسته به او برچسب خجالتی بودن می‌زنید و البته که رفتار اشتباه او را تقویت می‌کنید. می‌توانید با گفتن جمله‌های بهتر، او را تشویق کنید که اجتماعی‌تر باشد. مثلاً اینطوری: «دخترم قبل از انجام هر کاری اول خوب فکر می‌کنه و بعد اون کار رو انجام می‌ده.»
*به اندازه سنش، انتظار داشته باشید
شک نکنید که این شما هستید که باید آداب معاشرت را به کودکتان بیاموزید. مثلاً اینکه هنگام ورود به یک جمع سلام کند، اما اگر فرزند سه ساله شما این کار را انجام نداد، او را توبیخ نکنید: «بچه بد، خاله اونور گوشی منتظر سلامِ تو بود!»
ارتباط برقرار کردن به صورت مجازی، خیلی سخت‌تر از واقعی ست. بیشتر بچه‌ها در محیط‌های واقعی هم به سختی ارتباط برقرار می‌کنند، چه رسد به دنیای مجازی. در اینجا هم کودکان، قبل از هر کاری سعی می‌کنند محیط را ارزیابی کنند. پس از اینکه محیط را قابل اعتماد و افراد را امن یافتند، آن موقع است که شروع می‌کنند به برقراری ارتباط. پس به بچه‌های کوچکتر این فرصت را بدهید.
*ایفای نقش و آموزش مهارتها
حتماً لازم نیست که در موقعیت‌های واقعی آموزش بدهید، می‌توانید موقعیت را خلق کنید. به خصوص این روزهای خانه نشینی.
نمایشِ بازی کردن با بچه‌ها به خودی خود برایشان لذت بخش است، چه رسد به اینکه شما در قالب یک نمایش، تلاش کنید مهارتها را آموزش بدهید. یکی از راههای موثر آموزش مهارتهای اجتماعی به کودکان، ایفای نقش است.
می‌توانید از یک موقعیت ساده مثل وارد شدن به یک جمع و سلام کردن، شروع کنید. با هم در مورد نمایشنامه صحبت کنید و در حین بازی می‌توانید جای نقش‌ها را عوض کنید. موقعیت‌های مختلف را طراحی کنید و از وسایل بسیار ساده کمک بگیرید.
*مهارتهای گفتگو را به او بیاموزید
بسیاری از کودکان مهارتهای لازم را برای گفتگو ندارند، چون ما زمان کافی را برای یاد دادن این مهارت به آنها اختصاص نداده ایم. در روزهای قرنطینه که امکان بیرون رفتن نیست، فرصت خوبی برای شماست تا با کودکتان باشید.
بنا براین سعی کنید در طول مکالمات و صحبت‌هایتان اصول مهارتهای گفتگو را به او بیاموزید. مثلاً به او یاد بدهید برای برقراری ارتباط می‌تواند شروع کننده باشد و اول سلام کند. برای ادامه می‌تواند از پرسش‌های ساده شروع کند. مثلاً در مورد یک چیز مشترک بین خودش و دوستش سوال بپرسد. مانند: «سلام، خوبی؟ راستی قسمت قبلی کارتون… را دیدی؟» یا مثلاً: «دیروز متوجه نشدم که معلم برای امتحان، چه گفت؟»
*«گوش دادن» را به کودک بیاموزید
به کودکتان بیاموزید وقتی در جمع قرار می‌گیرد و می‌خواهد با دیگران ارتباط خوبی داشته باشد، هم حرف بزند و هم گوش کند. خوب گوش کردن یک مهارت است. به او یاد بدهید که وقتی دوستت با تو حرف می‌زند، خوب گوش کن تا بفهمی او چه می‌خواهد بگوید و بعد از تمام شدن صحبت‌های دوستت، شروع به صحبت کن. بهتر است با مثال‌های مختلف، بیشتر برایش توضیح دهید.
*صحبت کردن و نظرخواهی از کودکان
می توانید یک شب در هفته، جلسه خانوادگی برگزار کنید و در آن جلسه، از تمام مهارتها دوباره صحبت کنید. برای کارهایی که در هفته آینده قصد انجامش را دارید، صحبت کنید و نظرخواهی کنید. این کار می‌تواند به عنوان اولین قدم در فرزندتان این احساس را ایجاد کند که: «من هم حضور دارم» یا: «من هم مهم هستم.»
*در کارهای خانه او را شرکت دهید
حتی اگر خودتان هم کارهای خانه را انجام نمی‌دهید و برای انجام نظافت از کارگر کمک می‌گیرید، باز هم یک سری از کارهای خانه را باید شخصا انجام دهید. مثلاً مرتب کردن کمدها و جمع کردن وسایل اضافی و… سعی کنید دسته جمعی و با همراهی و همکاری کودکتان، این کارها را انجام دهید.
هنگام انجام کار با کودکتان صحبت کنید. در نصب تابلو‌ها و… از او نظرخواهی کنید و اجازه بدهید او هم در دکوراسیون جدید خانه اظهار نظر کند. بخصوص اینکه اجازه دهید خودش در کارهای مربوط به اتاقش نقش اول را داشته باشد. این کار شما باعث می‌شود، او احساس همکاری و لذت انجام دادن کار دسته جمعی را یاد بگیرد و قدرت و جسارت بیان کردن نظراتش را پیدا کند.
عاصفه اله‌وردی، مشاور خانواده
انتهای پیام/
|
