پس از آنکه شیوع ویروس کرونا باعث تعطیلی دانشگاه‌ها و مدارس کشور شد، دولت برای جلوگیری از عقب ماندگی تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان سازوکارهایی را با محوریت آموزش از راه دور و آموزش مجازی در پیش گرفت.
در آن زمان وزارت علوم پس از مواجهه با چالش چگونگی تداوم فعالیت‌های آموزشی در بحران کرونا، طرح جایگزینی آموزش الکترونیکی و غیرحضوری را بر پایه فضای وب به جای آموزش حضوری، درنظر گرفت و وزارت آموزش و پرورش نیز بستر پیام رسان های داخلی و نیز اپلیکیشن «شاد» را برای این موضوع انتخاب کرد؛ البته اجرای این سازوکارها با کمبودها و انتقاداتی همراه شد.
کارشناسان معتقدند که هرچند شیوه آموزش مجازی، محصلان را در مسیر جدیدی در حوزه آموزش قرار داده و حرکت مثبتی به شمار می‌رود، اما نبود زیرساخت‌های آموزش مجازی در کشور در دوران کرونا نمود پررنگی داشته است لذا بحث عدالت و برابری آموزشی در این دوران از بحث برانگیزترین مباحث محسوب می‌شود.
عادل سلیمانی پژوهشگر در یادداشتی به این موضوع پرداخته است. در این یادداشت می‌خوانیم: سيطره و غلبه آموزش‌هاي مجازي و ظهور بديل شاد و فروغ برنامه‌هاي شبکه آموزش در ايام شيوع کرونا براي اقصي نقاط کشور مي‌تواند عدالت و برابري آموزشي را به‌رغم سطوح مختلف دسترسي به اينترنت رقم زند، چرا که دانش‌آموزان و خانوارها با اين فرمت، سازگاري و تعاملي نسبي يافته‌اند.
در اين ميان چالش اصلي بسياري از خانوارها ماهيت و چگونگي کيفيت‌بخشي به آموزش‌هاي مجازي در پلتفرم شاد است در اين راستا «ادگار ديل» با ترسيم هرم يادگيري متنوعش معتقد است که درگيري و مشارکت تمام حواس پنجگانه دانش آموزان در فرايند آموزش عمق يادگيري را توسعه مي‌بخشد و اين مهم نيازمند مشارکت و کنشگري پژوهش محور افقي و عمودي کليه ذينفعان در فرايند تزريق تدريجي مولفه‌هاي کيفيت بخشي به فعاليت‌هاي يادهي- يادگيري در محيط شاد است.
در واقع به صورت ساختارمند مي‌توان گفت طراحي آموزشي متناسب و فکورانه معلم به اقتضاي تحليل نيازهاي آموزشي دانش‌آموزان خاص با در نظر گرفتن محدوديت‌ها و منابع نقطه آغاز کيفيت بخشي به آموزش‌هاي مجازي در بستر شاد است در مرحله بعد طراحي الگوهاي فعال، تعاملي و مشارکتي تدريس مجازي و تهيه محتوي آموزشي جذاب و متنوع براي تحقق اهداف کلي، اختصاصي و رفتاري دروس با پوشش عرصه‌ها و عناصر برنامه درسي ملي در قالب نگارش طرح درس‌هايي با محوريت فضاي مجازي نيز زمينه ورود به مرحله اجرا و ارزشيابي را توام با چاشني کيفيت بخشي فراهم مي‌کند. در عين حال رسالت حمايت، هدايت و نظارت والدين در پروسه کيفيت بخشي، مسئوليتي اجتماعي و خانوادگي است که نيازمند تقويت و يادگيري مادام العمر و پوياست.
از طرفي در نظر گرفتن ملاحظات و الزامات زيرساختي، فني، آموزشي، اجتماعي و... در روان نمودن چرخه فوق‌الذکر بسيار موثر است و نقش ذي نفعان و ذي مدخلان اين حوزه تسهيل‌گري و مداخله هدفمند در جهت تحقق اهداف آموزشي به شکل پايدار و تاب‌آور است.
برقراري پيوندهاي مستمر براي دريافت بازخوردهاي مداوم بين اوليا، مربيان و مديران براي اصلاح رو به پيشرفت اين فرايند امري لازم و ضروري به نظر مي‌رسد تا دراين مسير سطح دانش، مهارت، نگرش و انتظارات کليه ذينفعان را براي کيفيت‌بخشي به آموزش‌هاي مجازي در بستر شاد بازتعريف و تصحيحي روبه بهبود کند.
در نهايت توصيه مي‌شود منظومه کيفيت‌بخشي به آموزش‌هاي مجازي شاد در سطوح مختلف خرد، مياني و کلان با برنامه‌ريزي پويا و منعطف توسط سرگروه‌هاي آموزشي، کارشناسان تکنولوژي و گروه‌هاي آموزشي، انجمن اوليا و مربيان، دانشگاه فرهنگيان، مرکز مطالعات آموزش و پرورش و سازمان پژوهش و برنامه‌ريزي آموزشي و... مورد پژوهش و واکاوي منسجم و ساختارمند قرار گيرد تا الگوي‌هاي کيفيت بخشي شاد و مصاديق مستخرج از آن سازمان يادگيرنده و تعالي مدارس را رونق ببخشد.
انتهای پیام/ |
