علی اصغر فیروز/ بی تفاوتی زیست محیطی یکی از مصادیق بی تفاوتی اجتماعی است که از عدم علاقه به مسائل محیط زیست و باور به این که در مورد مشکلات این حوزه اغراق شده است ناشی می شود.

مردم ما کمترین تمایلی به آسیب های زیست محیطی و مخاطرات پیش رو ندارند. جالب است بدانید حتی در مناطق و شهرهایی که مسائلی زیست محیطی مثل آب بسیار جدی است افراد تمایلی به حتی جدی فرض کردن مساله ندارند.

نکته جالب ماجرا اینجاست که اصلا تفاوتی بین باسوادها و بی سوادها، زنان و مردان، شهری و روستایی و دارا و ندار در مورد دغدغه های زیست محیطی وجود ندارد.

همه شما به راحتی می توانید برای تائید این مدعا پدیده زباله ریزی را در جامعه در ذهن خود مجسم کنید.

 خاویر کرمنت در کتاب بی شعوری خود بی شعوری را مرضی می داند که می تواند هر کسی را در هر زمانی بدون هیچ هشداری آلوده کند. او می گوید بی شعوری ربطی به سواد ندارد، به رفتار آدم ربط دارد. حتی بعضی از بی شعورترین افراد کسانی اند که متخصص محسوب می شوند و دیگران را راهنمایی می کنند. بی شعوری واگیر دارد...مشکل ما هیچ وقت احمق ها نبوده اند بلکه مشکل ما بی شعورها هستند.

بله ممکن است بی تفاوتی ما به مسائل زیست محیطی ناشی از عدم آگاهی از مخاطرات زیست محیطی باشد. اما آنچه در جامعه امروز ما درحال رخ دادن است نوعی بی شعوری زیست محیطی است. دقیقا به همان دلیل که فردی که در خیابان باریک دوبله پارک می کند بی شعور است، بی توجهی ما به بحران آب، آلودگی زیست محیطی، مساله زباله و خیلی از مسائل دیگر عین بی شعوری است.

به قول "کرمنت" ؛ بی ﺸﻌﻮﺭﯼ ﺍﺯ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺪﺭﺳﻪ... ﺍﺯ ﺳﺮﺍﻧﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ .... ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﯿﻔﺘﮕﯽ ... ﺍﺯ ﺑﯽ ﻭﺟﺪﺍﻧﯽ.... ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻓﺎﺳﺪ ﻣﺎ....

انتهای پیام/