محمدعلی خالق نژاد/ انتخابات گزاره بدیلی است که طیف‌های سیاسی برای ارتقاء جایگاه خویش در سپهر سیاسی کشور و منویات جناحی و ملی راهی جز عمل‌ورزی در این حیطه ندارند و این یگانه میدانی است که می‌توان از قِبّل آن به اهداف و قدرت سیاسی نائل آمد.

سوت قطار انتخابات به صدا درآمده و مدت زمان زیادی تا انتخابات دوره سیزدهم ریاست جمهوری و ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا در۱۴۰۰ باقی نمانده و زمان هم به سرعت در حال سپری شدن است.

جریان اصلاحات هنوز به مقوله انتخابات ورود نکرده و پیرامون نحوه و چگونگی ورود نیز به نتیجه مشخصی نرسیده است و به نظر می رسد در شرایط حاضر راهبرد و استراتژی خاصی هم بدین منظور نداشته باشند و یا حتی در مورد نامزدی فرد یا افرادی هم هیچ بحثی از سوی این جریان سیاسی صورت نگرفته در حالیکه در افکار عمومی، برخی فعالان سیاسی، رسانه ها و شبکه های اجتماعی از افرادی تحت عنوان نامزد اصلاح طلبان برای ۱۴۰۰ نام برده شده و هر کسی از ظّن خود یار اصلاحات می شود که در اوضاع و احوال فعلی می توان آن را حدس و گمان رسانه ای نامید.

وقایع انتخابات مجلس یازدهم در اسفند۱۳۹۸و نتایج حاصله از آن موجب یاس و سرخوردگی جریان اصلاحات و در نتیجه از دست دادن بخش عظیمی از پایگاه اجتماعی آنان شده و فضایی فراهم آورده که این جریان سیاسی پس از گذشت هفت ماه هنوز فعالیت موثر آنچنانی نداشته باشند و در سکوت سیاسی و انفعال و بی‌عملی به سر می برند.

برای غلبه بر فضای سرد حاکم بر این طیف سیاسی و خروج از انفعال و بی‌عملی وحدت و انسجام شرط اصلی برای ورود اصلاح طلبان به فعالیت‌های انتخاباتی۱۴۰۰ و رمز بقای این طیف به شمار می رود. اما مهمتر از وحدت نوع عمل و نحوه برخورد نهاد نظارتی در بررسی صلاحیت نامزدهای شاخص اصلاح طلب است که آیا در تصمیم گیری‌هایشان  گشایش و وسعت نظری خواهند داشت و یا اینکه در بر همان پاشنه قبلی خواهد چرخید؟! با توجه به تجربیات گذشته موضوع صلاحیت‌ها این جریان سیاسی را با تردیدهایی مواجه نموده است که شاید بخش عمده‌ای از سکوت آنان ناشی از همین چگونگی بررسی مقوله صلاحیت‌ها بوده باشد که پربیراه هم نیست.

اینها و محورهای دیگری از این قبیل یک سوی ماجراست و سویه مهم و حیاتی دیگر قضیه، موضوع "مشارکت مردمی" است. همچنانکه درصدر نوشتار حاضر ذکر شد مجموعه شرایط انتخابات قبلی و عملی نشدن وعدهایی که نامزدها در کمپین های انتخاباتی داده و پس از انتخاب شدن و جلوس بر صندلی قدرت فراموش کرده اند موجبات دلسردی قاطبه مردم که رکن اصلی هر انتخاباتی هستند شده و در نتیجه از تاثیر گذاری صندوق‌های رای و جریان‌های سیاسی سلب اعتماد نموده اند و به عبارتی به خاطر آسیب‌دیدگی اعتماد مشارکت گریز شده اند و طبیعی است که رغبت آنچنانی هم برای حضور در پای صندوق‌های رای نداشته باشند. نمود اصلی و بارز بی‌رغبتی مردم به "مشارکت در انتخابات" را در انتخابات پارلمانی سال ۹۸ می توان دید.

اما اصولگرایان جنس عملشان فرق می کند چون این جناح سیاسی اعتقاد چندانی به مشارکت بالا ندارند چرا که پیروزی خود را در مشارکت پایین و حداقلی مردم می دانند در مقابل جریان اصلاحات باور عمیق دارند که یگانه راه رسیدن به دموکراسی و مردم سالاری از صندوق‌های رای می گذرد بنابراین برگ برنده این جریان سیاسی در مشارکت و حضور حداکثری مردم خواهد بود.

به طوری که شاهد بوده ایم در هر انتخاباتی که مشارکت مردمی بالا بوده قطعا اصلاح طلبان پیروز میدان بوده اند. نگاهی به انتخابات سال‌های (۹۴،۹۲و۹۶) می تواند مویِّد این مدعا باشد.

با این توصیفات باید اذعان نمود که "مشارکت بالا" حکم "کیمیایی" است برای جریان اصلاح طلبی  که باید قدر دانسته شود.

مخلص کلام اینکه بزرگان و عقلای اصلاحات و تشکل‌های سیاسی اصلاح‌طلب جهت ورود به انتخابات ۱۴۰۰ به شرط پیروزی قبل از هر اقدامی و اندیشیدن به ائتلاف با جریان‌های دیگر و یا وارد شدن به مصادیق در نامزدی این فرد یا آن دیگری لازم و ضروی است در مدت زمان باقی مانده به زعم بعضی‌ها که عنوان می‌کنند برای ورود به انتخابات زود است نه تنها ورود زودهنگام نیست بلکه دیر هم شده است درصدد چاره‌اندیشی برای ترمیم اعتماد آسیب‌دیده مردم به عنوان اصلی‌ترین بدنه اجتماعی و پایگاه رایشان برآمده و با ترغیب این پایگاه جهت حضوری موثر در پای صندوق‌های رای ابتدا مشکل عدم مشارکت و یا مشارکت پایین را مرتفع نموده و سپس به محورهای دیگر بپردازند.

پس از حل وفصل این معضل اساسی (بی‌رغبتی وعدم مشارکت) است که می توان با امیدواری برای آینده‌ای بهتر گام‌های بعدی برای پیروزی را محکم و استوار برداشت.

بدیهی است در صورت عبور نامزدهای بالقوه، شاخص و اصلاح طلب شناسنامه دار از سدّ شورای نگهبان جریان اصلاحات به شرط وجود شرایط مساوی و یکسان و در انتخاباتی رقابتی می تواند به یک بازی برد-برد امیدوار بوده و با جدیّت تام و تمام در این ماراتُن حضوری جدی و پررنگ داشته باشد.

انتهای پیام/