آذربایجان هنر پنج هزار ساله مسگری ایران را به نام خود ثبت می‌کند!

جمهوری آذربایجان به عنوان بارزترین مصداق سارق فرهنگی، درصدد است تا بخشی دیگر از صنایع گره خورده به تاریخ ایران را به نام خود ثبت نماید و در همین راستا، این بار به سراغ هنر پنج هزار ساله «مسگری» رفته است؛ تحرکاتی که با توجه به سوابق، احتمالاً با موفقیت آذربایجان همراه خواهد شد!

به گزارش نای قلم به نقل از تابناک، پس از «نظامی» و «تار»، «چوگان»، «فرش» و «نگارگری ایرانی» حال شبکه سی بی سی آذربایجان خبر داده، جمهوری آذربایجان از یونسکو خواستار آن شده تا صنعت مسگری را با نام «صنعت مسگری لاهیج» (روستایی با اهالی دارای گویشی از زبان فارسی در شمال جمهوری آذربایجان)، در فهرست جهانی میراث ناملموس به نام جمهوری آذربایجان ثبت کند و این درخواست در نهمین نشست یونسکو در نامیبیا ـ که طی روزهای 30 نوامبر تا چهار دسامبر برگزار می‌شود ـ بررسی خواهد شد. سی بی سی آذربایجان، مسگری را به روستای روستای لاهیج در مناطق کوهستانی شهرستان اسماعیلی جمهوری آذربایجان منتسب کرده و از این هنر پنج هزار ساله ایرانی که در نقطه نقطه ایران آثارش کشف شده، به عنوان یکی از نمادهای اصیل معماری و شهرسازی کهن جمهوری آذربایجان یاد کرده که در نوع خود کوشش جالبی برای سرقت بخشی دیگر از تاریخ ایران است. هرچند لاهیج جزو شهرهای فعال در تولید ظروف مسی در چند قرن اخیر است، ظروف پنج هزار ساله مسی در قلب ایران که نشان می‌دهد اولین فلز کشف شده توسط بشر مس بوده و اولین فلزکاران نیز ایرانیان بوده‌اند و همچنین بازارهای چندصد ساله ساخت ظروف مسی در نقاط مختلف ایران، نشان می‌دهد ثبت این هنر به نام دیگر کشورها چقدر خام است و البته چقدر شبیه ثبت «تار» و «چوگان» است. هرچند کسی منکر این حقیقت نیست که برخی از این آثار به عنوان میراث مشترک تاریخی باید در بستر «ایران بزرگ» میان ملل مختلف به ثبت برسد و ایران نیز به عنوان یکی از کشورهای مشترک در این آثار در یونسکو به ثبت برسد و حتی پس از ثبت «تار» و «چوگان» نیز مسئولان ایران، وعده تشکیل پرونده مشترک و قرارگیری نام ایران در کنار آذربایجان در پرونده ثبت جهانی این دو اثر را دادند، اما در این چند سال، خبر قطعی از تحقق این وعده منتشر نشد؛ بنابراین باید نگران بود که سرقت آثار تاریخی ایران تا کجا ادامه خواهد یافت.

انتهای پیام/