تورم و گرانی کالاها، مدت‌هاست که به اصلی‌ترین دغدغه اقشار مختلف بدل شده است؛ به طوری که دیگر درآمدها با مخارج زندگی هیچ تناسبی ندارد و به دلیل افزایش روزانه قیمت ضروری ترین اقلام مصرفی و روزمره سبد معیشتی قشر متوسط و پایین هر روز کوچکتر می‌شود.
در این شرایط خانواده ها با «اضطراب معیشتی» مواجه هستند چرا که خانواده اطمینان ندارد همین میزان خریدی که این ماه با دستمزد خود داشته، ماه بعد هم داشته باشد. علاوه بر گرانی ها و تورم، کرونا هم باعث افزایش بیماری‌های روانی و روحی نظیر وسواس و اضطراب شده است.
در ماه‌های اول، روانشناسان بارها به این موضوع پرداخته و تأکید کرده بودند که با موج وسیعی از اختلالات روحی و روانی در دوران کرونا و پس‌ازآن مواجه خواهیم بود. این نشانه‌ها به‌تدریج خود را در رفتار مردم نشان داد. ترس از روبه‌رو شدن با افراد، وسواس، حبس کردن خود و فرزندان در خانه، ترس از ابتلا به بیماری، همه از نتایج شیوع کرونا است. در این میان بسیاری نیز با از دست دادن عزیزان خود و عدم برگزاری مراسم سوگواری به مشکلات روحی زیادی دچار شدند.
به‌هرروی روزگار خوبی نیست و زندگی مردم به جای اینکه هر سال بهتر شود سیر نزولی دارد چه بسا برای گذراندن زندگی نه برای بهتر شدنش جان می‌کنند.
مردان و زنان از کار کردن برای سیر کردن شکم و نداشتن پس‌انداز خسته شده و امید و انگیزه برای ادامه دادن زندگی هر روز کمتر و کمتر می‌شود.
آنچه مسلم است این است که زندگی درصد بالایی از مردم با افسردگی، اضطراب و ناکامی گره‌خورده است و ظاهرا فریادرسی برای نجات مردم از این شرایط نیست.
انتهای پیام/ |
