لعیا نورانی زنوز

افتتاح "اقامتگاه بوم گردی" در شهر زنوز خبر مسرت بخشی بود که روز گذشته در شبکه های مجازی منتشر شد.

مدیر‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان‌شرقی در آیین افتتاح اقامتگاه بومگردی «یایلا» گفت: اقامتگاه بومگردی یایلا که در شهر زنوز واقع شده، بنایی قدیمی منتسب به خانواده‌ای اهل زنوز است که در اواخر دوره قاجار ساخته و اکنون با تلاش وراث احیا و تبدیل به اقامتگاه بوم‌گردی شده است.

احمد حمزه زاده افزود: این اقامتگاه در مساحتی بالغ‌بر ۶۴۰ مترمربع ایجاد شده و ساختمان آن متشکل از دوطبقه و چندین اتاق مستقل و حیاط است و از ویژگی‌های آن می‌توان به اصالت معماری بومی آن از جمله طاق‌های سنگی اشاره کرد که برای ۱۲ نفر فرصت اقامت در خانه‌ای قدیمی با سبک زندگی روستایی فراهم کرده است.

وی اضافه کرد: اقامتگاه بومگردی یایلا با حجم سرمایه‌گذاری ۲۰۰میلیون تومان ایجاد و اکنون آماده میزبانی گردشگران منطقه زنوز است.

در عصری که همه از تکنولوژی و فناوری های جدید استفاده می کنیم و به هر جا نگاه می کنیم ماشین، ساختمان، مبلمان شهری خشن و زمخت می بینیم، "بوم گردی" فرصتی است برای سفر از دل یکنواختی و روزمرگی‌های زندگی امروز به روشنایی زندگانی مردمانی که هویت اصیل خویش را حفظ کرده‌اند.

تنها گردشگری نوستالژیک است که می تواند این خلا آرامش در زندگی امروزی را پر کند.

"اقامتگاه های بوم گردی" با دیوارهای خاکی و خشتی، یک حوض کوچک آراسته شده با گلدان های زیبا، چهارطاق هایی کاهگلی، درختان سرسبز، غذاهای محلی و تنوری که طعم نان محلی را به میهمانان خود هدیه می دهد، امروز به برگ های کتاب تاریخ تبدیل شده اند که می توان به دل آن سفر و ویژگی های فرهنگی متعلق به گذشته و تجربه های نوستالژی را درک و احیا کرد.

هویت و ساختار بومی "اقامتگاه های بوم گردی" این امکان را فراهم می کند تا از این رهگذر علاوه بر حفظ فرهنگ ها، آداب، رسوم و سنت های قدیمی، اقتصادی جدید و پایدار بدون صرف هزینه هنگفت را رقم بزند.

شهر زنوز با مزیت های نسبی در حوزه گردشگری همچون روستاها و شهرهای بکر و زیبا در حوزه بوم گردی از مناطق منحصر بفرد آذربایجان شرقی محسوب می شود که تمرکز و توجه به آن می تواند کلید حل بسیاری از مشکلات و کاستی ها را در بحث توسعه و رونق اقتصادی منطقه فراهم آورد.

زنوز در 100 کیلومتری تبریز واقع است. در تقسیم بندی جغرافیایی، نوع توریسم این منطقه، ناحیه ای و محلی است که از جمله امتیازات آن امکان بھره گیری از این مکان ھا در مدت زمان کم و با ھزینه پایین می باشد.

جاذبه ھا و قابلیت ھای گردشگری زنوز شامل انواع مختلف چشم اندازھای طبیعی و اشکال جاذب زمینی، توریسم روستایی و تاریخی است که مورد اول بیشترین سھم را به خود اختصاص داده است.

به طور مثال می توان صخره ھاي ممتد و زیباي سلدرم، پل قدیمي و مشھور قیزیل كورپي (پل طلا)، كالاش (باغ امیني)، تفرجگاه ماھار، كوه سلطان سنجر، تفرجگاه دره چمن، تفرجگاه دامجي قیه، باغات با درختان متنوع و متراکم (باغ معروف امیر)، زمین ھای ھزار دره (بدلند) را نام برد.

علاوه بر منابع طبیعي در این منطقه انواع توریسم روستایی و تاریخی نیز وجود دارد كه از آثار قابل توجه تاریخی این ناحیه، قلعه مستحکم و تاریخی به نام قلعه دیزه و روستای باصفای زنوزق با معماری شبه ماسوله ای مي توان نام برد كه در ارتفاع 1900 متری از شمال شرق شھر زنوز واقع است.

زنوزق بى شک یکى از منحصربه فردترین روستاھاى تاریخى و طبیعى ایران است، در این روستا خانه ھایى دیده مى شوند که مربوط به دوره ھاى صفوى است.

لذا وجود منابع جاذب طبیعي، آثار تاریخي و فرھنگي، مھمان نوازي سكنه، آداب و رسوم منطقه و سایر قابلیت ھاي زنوز از مھم ترین فرصت ھا و ظرفیت ھاي موجود در جذب گردشگر است و مي توان در این منطقه براي توسعه گردشگري، ایجاد اشتغال و كسب درآمد براي ساكنان برنامه ریزي كرد، درحالی که وضعیت موجود بیانگر این واقعیت است كه استفاده بھینه از توان ھاي گردشگري به عمل نیامده و گردشگري نقش ضعیفي در توسعه اقتصادي و اجتماعي منطقه دارد، ھمچنین تخریب بافت سنتي، نبود خدمات زیربنایي براي جذب و اسكان گردشگران، عدم نگھداري بھینه از اماكن جذب گردشگري، عدم تناسب تسھیلات زیربنایي گردشگري با نیازھاي محلي و مھاجرت جوانان این شھر به كلان شھرھا به علت كمبود فرصت ھاي شغلي و درآمد و متعاقب آن كاھش جمعیت از دغدغه ھاي اصلي ساكنان زنوز به شمار مي آید.

حال که شھر زنوز از پتانسیل خوبی برای گردشگری برخوردار است و با توجه به آن می توان به توسعه پایدار منطقه کمک کرد، تحقق این مھم با سیاست گذاری و برنامه ریزی درست و مناسب دور از ذھن نیست که پیش نیاز آن ھمكاري و مسئولیت پذیری كلیه اجزاي صنعت گردشگري (ساكنان، مسئولان و گردشگران) است.

بدون تردید آنچه به عنوان راھبرد توسعه گردشگري در شھر زنوز مي توان ذكر كرد، سرمایه گذاري بخش خصوصي با حمایت های بخش دولتی است.

در این میان، تلاش برای گسترش "بوم گردی" به عنوان بخشی از گردشگری مسوولانه و جامعه بنیاد می‌تواند از مهاجرت جوانان به کلان شهرها، تغییر کاربری اراضی کشاورزی و کاهش تولید بکاهد و به ایجاد فرصت‌های شغلی جدید و رونق اقتصاد منطقه بینجامد، ظرفیت‌های گردشگری این شهر چنان غنی و ارزشمند است که به فعلیت رسیدنش همراه با ملاحظات محیط زیستی، می‌تواند درآمدزایی مناسبی برای کشور نیز به همراه داشته باشد.

بی‌تردید اهتمام بیشتر مسئولان، جلب مشارکت کارشناسان خبره، ایجاد سهولت در طی مراحل اداری، فراهم بودن تسهیلات بانکی مناسب و افزایش دانش فعالان این عرصه و توجه کافی به حفظ محیط‌ زیست، نخستین گام‌هایی است که اجرای طرح‌های "بوم گردی" را می‌تواند به سمت موفقیت سوق دهد.

انتهای پیام/